Enneagram

Czytając pierwszy test przyszła mi do głowy 6, prawdopodobnie ze skrzydłem 5. Co prawda nie było to stuprocentowe przekonanie, ale po przeczytaniu dalszych wyjaśnień, zwłaszcza:

Tylko mam tendencję do skrajności w tym wypadku - raz mogę podejmować się wyzwań, które normalnie byłyby dla mnie murem nie do przejścia (żeby udowodnić sobie to i owo... W zasadzie, sama nie wiem po co to robię) tylko po to, aby godzinę później bać się konfrontacji

jestem coraz bardziej skłonna do typu Sześć. A to dlatego, ze Szóstki potrafią być naprawdę różne, w tym wpadać w skrajności.

Co zaś tyczy się testu, to sporo ludzi, którzy interesują się typologiami osobowości lubi analizować i grzebać sobie w głowie w celu poznania siebie, a te 'cechy' przypisane są 4 i 5. Wpada tu tez sporo nastolatków z burzami hormonalnymi, którzy szukają swojej tożsamości. Co bardziej emocjonalnym osobom, nakierowanym na szukanie siebie, zamkniętym w sobie, często izolującym się i czującym jak niedopasowany puzzel do reszty społeczeństwa, wychodzi 4w5 lub 5w4. Te cechy są przypisywane tym typom, a tak wygląda też stereotypowy nastolatek poszukujący swojego miejsca w życiu. Dlatego wynik jest tak popularny, ale nie każdy człowiek, który analizuje siebie musi być tym typem. Dlatego prócz wykonywania testu polecamy zawsze zapoznanie się z teorią i przeanalizowanie motywacji.

Też tak sądzę, aczkolwiek jeszcze nie wykluczam całkowicie skrzydła 7 - poobserwuję jeszcze siebie pod kątem zachowań typowych dla szóstki i siódemki i dopiero potem postawię pełną diagnozę. Sama, zwłaszcza po tym co przed chwilą napisałam, typuję się na piątkę. xD

Co zaś tyczy się testu, to sporo ludzi, którzy interesują się typologiami osobowości lubi analizować i grzebać sobie w głowie w celu poznania siebie, a te 'cechy' przypisane są 4 i 5. Wpada tu tez sporo nastolatków z burzami hormonalnymi, którzy szukają swojej tożsamości. Co bardziej emocjonalnym osobom, nakierowanym na szukanie siebie, zamkniętym w sobie, często izolującym się i czującym jak niedopasowany puzzel do reszty społeczeństwa, wychodzi 4w5 lub 5w4. Te cechy są przypisywane tym typom, a tak wygląda też stereotypowy nastolatek poszukujący swojego miejsca w życiu. Dlatego wynik jest tak popularny, ale nie każdy człowiek, który analizuje siebie musi być tym typem.

Ach.
No, ujęłaś tutaj to, co próbowałam ująć kilka postów temu, ale nie zrobiłam tego - bo nie potrafiłam jakoś zwięźle wspomnieć to w taki sposób, abym nie wyszła na nie wiadomo kogo. Większość z "badanych" przeze mnie osób nie ma tendencji do analizowania siebie, czy czegokolwiek. Może jedna z tych osób, które znam z innego, "psychoanalitycznego" forum (tzw. PDF, tematyka dajmonicza).

Dlatego prócz wykonywania testu polecamy zawsze zapoznanie się z teorią i przeanalizowanie motywacji.

Cóż, ostatnio też wykonywałam test, wyszło mi 5w4 (w zasadzie od kilku miesięcy mam taki wynik), ale właśnie dla pewności postanowiłam założyć tu konto, poczytać, zbudować jakiś grunt.


PS: Ukhm, Twój avatar zahipnotyzował mnie na całe pół minuty. xD

Enturie pisze:Generalnie motywacją Szóstki jest poczucie bezpieczeństwa.

Motywacją Piątek też, może nawet bardziej Wiesz, odsuwanie się od świata żeby być w stanie zobaczyć wszystkie nadciągające zagrożenia

Melancholiczko, po przeczytaniu twoich postów wahałam się u Ciebie między Piątką a Szóstką, bo masz skłonności do Piątkowych zachowań. Ale najbardziej pasująca imho będzie fobiczna Szóstka z mocnym Piątkowym skrzydłem. I powiem ci, ze znam na tyle dobrze Siódemki żeby stwierdzić, że z twoich opisów nie wygląda by skrzydło Siódemkowe było u ciebie jakoś szczególnie dominujące Siódemki są leniwe, ale w momentach stresowych uciekają w używki, zabawę, adrenalinę etc. Byle mocniej, byle bardziej. I niekoniecznie są najszczęśliwszymi ludźmi na świecie cieszącymi się życiem non stop przy byle okazji

Jak tak na to spojrzeć, to nie nie nie, siódemka do mnie nie pasuje - cokolwiek by się nie działo, będę postępować według swojej moralności i zasad. Jakkolwiek źle by nie było, nie zrobię tego, co w moim mniemaniu jest złe. Miewałam momenty, kiedy chciałam złamać tę regułę, ale zanim to nastąpiło, cofałam się przed tym.
Brałam pod uwagę siódemkę głównie ze względu na to, że widzę siebie jako dość otwartą osobę. Ale cóż, większość tych osób, które mówią, że jestem radosna, potrafią nazwać mnie Melancholiczką (skąd nick), więc raczej spełniam kryteria piątki ^^

[Chyba łatwo jest mnie zaszufladkować, biorąc pod uwagę to, że wszyscy są tego tacy pewni. xD]

Edit: Co do kwestii fobiczna/antyfobiczna - Uważam, że strona fobiczna we mnie przeważa, choć śmiem twierdzić, że mam też, w stosunku 1 do 2, stronę antyfobiczną - objawia się ona jednak tylko wtedy, kiedy jestem w świetnym nastroju, mam energię do działania, najlepiej też w swoim otoczeniu. Wymagania mogą się wydać wybredne, ale wbrew pozorom... takie "napady" antyfobizmu zdarzają mi się często

Melancholiczka pisze:Brałam pod uwagę siódemkę głównie ze względu na to, że widzę siebie jako dość otwartą osobę. Ale cóż, większość tych osób, które mówią, że jestem radosna, potrafią nazwać mnie Melancholiczką (skąd nick), więc raczej spełniam kryteria piątki ^^

Shavira prowadzi na forum małą krucjatę na ten temat, w skrócie określę to tak - nie tylko Siódemki są otwarte i radosne, w dodatku Siódemki nie są głównie otwarte i radosne. Każdy typ jest mniej lub bardziej otwarty. Szóstki np bardzo często takie są

Melancholiczka pisze:[Chyba łatwo jest mnie zaszufladkować, biorąc pod uwagę to, że wszyscy są tego tacy pewni. xD]

Dałaś dobry opis wskazujący na dość jednoznaczne mechanizmy

Melancholiczka pisze:Edit: Co do kwestii fobiczna/antyfobiczna - Uważam, że strona fobiczna we mnie przeważa, choć śmiem twierdzić, że mam też, w stosunku 1 do 2, stronę antyfobiczną - objawia się ona jednak tylko wtedy, kiedy jestem w świetnym nastroju, mam energię do działania, najlepiej też w swoim otoczeniu. Wymagania mogą się wydać wybredne, ale wbrew pozorom... takie "napady" antyfobizmu zdarzają mi się często

Jak już zostało wcześniej wspomniane, Szóstki nie są z zasady w pełni fobiczne lub antyfobiczne. W określonej sytuacji reagują różnie. Mówiąc, ze jesteś prawdopodobnie Szóstką fobiczną zakładałam dominacje tego "typu" nad drugim, a nie zupełny brak drugiego

Ogarniam, rozumiem.

*Nie ma już siły do pisania o czymkolwiek xD*

Znalazłam się tutaj dlatego, że pomimo prób analizowania swojego wnętrza, wciąż jestem niepewna co do mojego typu. Kiedy pierwszy raz zrobiłam enneagram wyszło mi 8w7. Test powtórzyłam jeszcze kilkakrotnie. Tak właśnie doszłam do 5w6. Wydawało mi się, że ten typ do mnie pasuje. Jednocześnie zapoznałam się z inną teorią osobowości. MBTI mianowicie, gdzie wyszło mi INTJ. Byłam przekonana co do mojego introwertyzmu do tego stopnia, że założyłam konto na stronie skierowanej do osób o podobnym sposobie bycia. Nie wiem czy introwertyzm powinno się rozgraniczać na radykalny i śladowy, ale po czytaniu postów na tym forum doszłam do wniosku, że ja na pewno introwertykiem nie jestem. Nie mam problemów z zawieraniem znajomości, kiedy mam do wyboru przebywanie samotnie czy z grupą znajomych to wybieram drugą opcję, unikam życia w wirtualnej rzeczywistości, przebywanie z ludźmi nie zabiera mi energii. Prawdę powiedziawszy, to czytając niektóre posty czułam coś w rodzaju zażenowania połączonego z współczuciem. Wracając do tematu - moja postawa -jeśli chodzi o ten aspekt- nie jest zbyt piątkowa biorąc pod uwagę, że to najbardziej introwertyczny typ. Sądzę, że to bardziej ludzie, których zdanie brałam pod uwagę typując się (głównie ze szkoły, gdzie kieruje się zasadą ''rób to za co podziękujesz sobie jutro'', a co za tym idzie rezygnuje z jałowych dyskusji)wykreowali mi taki wizerunek.
Znam teorię enneagramu niemniej jednak szalenie trudno mi określić swoją motywację życiową. Z jednej strony trochę piątkowo lubię wiedzieć i rozumieć. Dużo czytam, a potem długo rozmyślam nad tym co przeczytałam. Z racji moich zainteresować (polityka, ekonomia) lubię przewidywać bieg wydarzeń, nieraz tworzyć teorie spiskowe. Z tym, że nie chce żeby myślenie było moim jedynym celem. Wiem co chce osiągnąć i jak to zrobić. Na pewno chodzenie z głową w chmurach i bycie zamkniętym na świat w tym mi nie pomoże. Z drugiej strony nie ''idę po trupach do celu''. Kieruje się swoim własnym kodeksem moralnym.
Może opiszę w skrócie moja osobowość:
+ jestem bardzo pewna siebie, stawiam sobie i innym wysokie wymagania (wyznaję zasadę, że jeśli coś jest warte zrobienia to powinno się to zrobić dobrze), umiem myśleć analitycznie i strategicznie, w dziedzinach, którymi się zajmuję jestem ekspertem, ludzie zazwyczaj opisują mnie jako inteligentną chociaż nie ukrywam, że to właśnie na punkcie braków w wiedzy mam kompleksy, jestem racjonalna
- uchodzę za zimną osobę, która nie pokazuje uczuć (wielokrotnie słyszałam, że ich nawet nie mam), jestem bardzo krytyczna, mam cięty język, czasem moja pewność siebie przechodzi w arogancję, niektórzy uważają, że czasem jestem zbyt poważna, nieufna
Mam nadzieję, że to co napisałam okaże się przydatne jeśli chodzi o pomoc w określeniu typu. Jeśli nie to chętnie udzielę dodatkowych informacji.

Brzmisz bardzo konkretnie i logicznie, takie 5w6 on top.

@Nogitsune, gdy spojrzysz wstecz na swoje życie, zwłaszcza na dzieciństwo, którą z tych trzech emocji - lęk, gniew, wstyd - czułaś najczęściej? W jakich sytuacjach czułaś te emocje, co je wywoływało?

Intan pisze:@Nogitsune, gdy spojrzysz wstecz na swoje życie, zwłaszcza na dzieciństwo, którą z tych trzech emocji - lęk, gniew, wstyd - czułaś najczęściej? W jakich sytuacjach czułaś te emocje, co je wywoływało?

Mam trochę mglisty obraz mojego dzieciństwa. Powiedziałabym, że najczęściej towarzyszy mi lęk przed niespełnieniem swoich oczekiwań, porażką, popełnieniem błędu. Bardzo długo rozpamiętuje sytuacje w których się potknęłam/powiedziałam coś niewłaściwego. Jestem opanowaną osobą i mam duże pokłady wewnętrznego spokoju, więc gniew raczej odpada. Rzeczą, która najbardziej wyprowadza mnie z równowagi jest niekompetencja, bezmyślne działanie (również, a nawet szczególne, u siebie). Wstyd...jeśli można go podciągnąć do tego co napisałam kilka linijek wyżej (wstydzenie się pokazania się w złym świetle) to również nie jest mi obcy.

To co piszesz podchodzi też pod trójkę. Nie myślałaś nad tym typem?

Ja w sporej części odnajduję siebie w tym co Nogitsune pisze o sobie. Stąd skłonna jestem zasugerować typ 5. Z prawdopodobnymi wariacjami w kierunku 8.

Ja bym się zastanowiła jeszcze nad Jedynką, ale fakt, 5 też jest możliwe.

Spróbujcie dopasować typ enneagramu do tego opisu

Jest ekstrawertyczny,ale docenia też czas spędzony samemu, lubi się wyróżniać, być w centrum uwagi, lubi jeśli uważają go za inteligentą i mądrą osobę. Czasem zachowuje się w dziwny sposób, że ludzie uważają go za debila, choć on tego nie chce. Wierzy w siebie z reguły, aczkolwiek z niektórych sytuacjach wątpi w swoje możliwości. Czasem zdarza mu się mieć depresyjne myśli. Lubi działać sam i uważa że samemu najwięcej osiągnie. Ma dwa priorytety: osiągnąc dużo i mieć ciekawe życie osobiste. Chce aby jego życie było "jak z filmu" Ukrywa przed ludźmi swoje emocje i przeszłość, nie chce rozmawiać o swoich uczuciach, chyba że z najbliższym przyjacielem. Chce wszystko umieć i wyróżnić się osobowością i osiągnięciami w tłumie

!	Wiadomość z: Irranea
	Taki temat już istnieje. Na przyszłość, przed założeniem nowego wątku polecam upewnić się czy taki nie istnieje.

Może być Trójka, może też być coś innego.