Enneagram

Często nie wiem, czemu mi źle. Jest mi lepiej, kiedy w jednej chwili rozwiążę jakiś problem i odkryję, że to właśnie przez niego byłam przybita.

Artykulik o konsekwencjach tłumienia emocji, dla mnie nic nowego, ale może jest ktoś,kto dopiero próbuje ogarnąć temat

https://www.odkrywamyzakryte.com/emocje/

Co zrobić z 9, która wypiera swoje problemy i woli być nieszczęśliwa, niż zaryzykować i coś zmienić? :/ Takie udawanie, że jest OK, jest strasznie wkurzające na dłuższą metę i przecież do niczego nie prowadzi.
Nie wiadomo, czy jest w ogóle sens zaczynać trudną dla obu stron rozmowę, czy lepiej zostawić ją samej sobie i liczyć, że sama się ogarnie. Mnie wydaje się to bez sensu, bo pewnie się nie ogarnie i dalej będzie marudzić i popadać w depresję ale nic nie zrobi. Z drugiej strony mam wrażenie, że 9 im bardziej się motywuje i stara się pomóc / rozwiązać problem który po prostu jest, tym większy opór się napotyka i skutek jest odwrotny do zamierzonego. I nawet rozmowa może być potraktowana jako napaść i skończy się jeszcze większym zamknięciem w sobie i wypieraniem problemu.

Mam też czasami dziwne wrażenie, że 9 im gorzej czuje się wewnątrz, tym bardziej tęczowo prezentuje się na zewnątrz. Jak a hameryce: "- How are you Tom? - Very well thank you!!"

W sumie mogę to odnieść w różnych kontekstach przynajmniej do dwóch blisko znanych dziewiątek.

W sytuacji trudnej dziewiątka jest ,,sama przeciw całemu wrogiemu światu" - skrzydło sześć.
Zmiany następują, a raczej w bardzo rzadkich przypadkach następują, gdy wypieranie emocji a raczej ich wytłumienie, kończy się nieoczekiwanym wybuchem owych wytłumionych emocji.

k...a miałem się nie wypowiadać.

Zielony smok pisze:W sytuacji trudnej dziewiątka jest ,,sama przeciw całemu wrogiemu światu" - skrzydło sześć.

To by tłumaczyło, czemu zawsze jak jest źle to zastanawiam się, czy te 9 to jednak nie 6.

Zmiany następują, a raczej w bardzo rzadkich przypadkach następują, gdy wypieranie emocji a raczej ich wytłumienie, kończy się nieoczekiwanym wybuchem owych wytłumionych emocji.

Czyli jak, lepiej traktować ją jak najłagodniej, dystansować się i czekać aż sama zaskoczy i coś zmieni? Dla kontrfoba taka perspektywa to masakra, ale chcę w końcu znaleźć jakiś produktywny sposób radzenia sobie z dziewiątkami. Jak jest dobrze to uwielbiam ten typ.

Dzień dobry Wilku Stepowy,

z dobrej książki wziąłeś nicka aż chyba sobie zanotuje na EFA 2018

No na mnie naciski działają tak, że sie zamykam czuję niekochana i wgl nie chcę ich słuchać. Lepiej łagodnie porozmawiać zalewając w tym czasie duża ilością akceptacji i miłosci ale powiedzieć o swoich obserwacjach, odczuciach i potrzebach

Podpisuje się pod wypowiedziami moich przedmówców. Od siebie dodam, jako 9, która często 6-tkuje, że zawsze chciałem mieć w swoim pobliżu osobę, która powiedziałby mi coś w stylu: "Słuchaj... nie jestem tutaj byś wykonywała moje polecenia. Jestem tutaj, bo zależy mi na Tobie. Nie będę Cie naciskał, gdybyś jednak kiedyś mnie potrzebowała daj mi znać, a na tyle na ile potrafię pomogę Ci i poradzimy sobie z tym."- dałby mi tym przestrzeń do własnych przemyśleń, a jednocześnie uświadomiło, że mam prawo do własnych problemów i rozterek, a ich rozwiązanie nie zaburza funkcjonowania innych osób.

Ninque pisze: z dobrej książki wziąłeś nicka aż chyba sobie zanotuje na EFA 2018

Dziękuję, dziękuję, polecam też "Grę szklanych paciorków" jeśli jeszcze nie czytałaś. A do rady postaram się w przyszłych relacjach z dziewiątkami zastosować.

Fi5heR pisze:Podpisuje się pod wypowiedziami moich przedmówców. Od siebie dodam, jako 9, która często 6-tkuje, że zawsze chciałem mieć w swoim pobliżu osobę, która powiedziałby mi coś w stylu: "Słuchaj... nie jestem tutaj byś wykonywała moje polecenia. Jestem tutaj, bo zależy mi na Tobie. Nie będę Cie naciskał, gdybyś jednak kiedyś mnie potrzebowała daj mi znać, a na tyle na ile potrafię pomogę Ci i poradzimy sobie z tym."- dałby mi tym przestrzeń do własnych przemyśleń, a jednocześnie uświadomiło, że mam prawo do własnych problemów i rozterek, a ich rozwiązanie nie zaburza funkcjonowania innych osób.

OK. Tylko z uwagą, że takie coś wymaga jeszcze symetrii. Pytanie, czy druga osoba potrzebuje i oczekuje tego samego. Jeśli nie, to mamy darmowego psychoterapeutę-amatora dla dziewiątki.

Pytanie, czy żeby rozwiązywać problemy, chodzi o symetryczność, czy komplementarność