MyślęJa już wiele razy się przekonałam, że nasze myśli wpływają na naszą rzeczywistość.
że u mnie to wpływało w inny sposób - najpierw musiała być zmiana działania, aby przyszła zmiana myśli o rzeczywistości. Ona jako tako się nie zmieniła, ale można dostrzegać ją przez różne filtry.Znam toCelice pisze:Z tą "magią" to raczej miałam na myśli, że niektórzy mają myślenie życzeniowe i są sfrustrowani gdy nic się w ich życiu nie zmienia a nie zamierzają wziąć odpowiedzialności za swoje podejście do życia. Gdy umysł jest czysty, pozbawiony niskich pobudek jak egoizm, pycha, chciwość, zazdrość itp. wtedy właśnie działa ta magia
Ja już wiele razy się przekonałam, że nasze myśli wpływają na naszą rzeczywistość. Wierzę w to, że podobne myśli, które emanują pewną energią - przyciągają podobną energię. Bo od jakiegoś czasu (gdy mój umysł jest zdrowy) jakoś dziwnie spełniają mi się marzenia
Co prawda na spełnienie wielu marzeń ciężko się pracuje, ale "coś" pomaga i ułatwia, a pewne rzeczy pojawiają się jakby same z siebie - magicznie. Ludzie mówią, że karma to suka, ale bywa też kochającą matką 
A czy to nie jest tak, że aby przyszła zmiana działania najpierw musiała przyjść zmiana myślenia?julka pisze:Myślę
Oooo jakie 5-owe podejście, widać też się zdarza u 9Zielona pisze:A czy to nie jest tak, że aby przyszła zmiana działania najpierw musiała przyjść zmiana myślenia?
Tobie chcę w dalszym ciągu odpowiedzieć w wątku Ninque, który przerodził się w dyskusję pt. "metody psychoanalizy vs. behawioralne"julka pisze:Myślę że u mnie to wpływało w inny sposób - najpierw musiała być zmiana działania, aby przyszła zmiana myśli o rzeczywistości. Ona jako tako się nie zmieniła, ale można dostrzegać ją przez różne filtry.
Miałem wcześniej Nince odpisać i jakoś nie mogłem się zebrać (tak jak do wielu rzeczy w życiu ostatnio), bo temat złożony. A teraz mnóstwo nowych postów tam doszło Twoja dyskusja z Osteoporozą bardzo produktywna i zwróciłaś uwagę na pułapki w skupianiu się na analizie myśli, w które często wpadają 5. 
), a także różni inni, nie akceptuje innego podejścia, niż przemyśleć problemy na spokojnie i zastanowić się, czego ja chcę. Skupienie się na samych zmianach w zachowaniu możemy odbierać jako albo dostosowywanie się do czyichś wzorców, albo działanie "na pałę" "bez przygotowania" (wtedy może się pojawiać poczucie zagrożenia - wiem, niby że mamy je zwalczać, ale po co? i znowu trzeba sprawę przemyśleć ). Czyli - masz sporo racji, ale dla wielu 5 jedyna droga wiedzie najpierw przez umysł. To be continued Szczerze mówiąc na samym początku, tak totalnie najpierw, musiałam zostać zwolniona z pracy, a potem się naćpać antydepresantów. Potem z konieczności musiałam jakoś zacząć radzić sobie w życiu z różnymi rzeczami, więc musiałam działać. A teraz piszę i mówię rzeczy które kilka lat temu wywoływały we mnie tylko frustrację, że ja nie umiem tak myśleć.A czy to nie jest tak, że aby przyszła zmiana działania najpierw musiała przyjść zmiana myślenia?
Pisząc "działanie" mam na myśli działanie świadome - stąd chyba małe niezrozumienie. Każdy jakoś działa, no może poza katatonikami, którzy się odcięli totalnie. Jak to trafnie określił In3orn na "autopilocie". I to takim, którego oprogramowania nie znamy, a co gorsze, zostało napisane przez innych. Nie widzimy tego, stąd powielamy wciąż nasze zachowanie. Żeby je zmienić trzeba zmienić myślenie. I mam wrażenie, że często tak się dzieje pod wpływem trudnych sytuacji w życiu jak u Ciebie, In3orna i u mnie. Taki budzikjulka pisze: Szczerze mówiąc na samym początku, tak totalnie najpierw, musiałam zostać zwolniona z pracy, a potem się naćpać antydepresantów. Potem z konieczności musiałam jakoś zacząć radzić sobie w życiu z różnymi rzeczami, więc musiałam działać. A teraz piszę i mówię rzeczy które kilka lat temu wywoływały we mnie tylko frustrację, że ja nie umiem tak myśleć.
Doskonale zrozumiałam co znaczy, że emocje odbierają rozum Natomiast wyłączony umysł nie podpowiadał innego rozwiązania. Wolę nie myśleć co by było gdym nie spotkała dobrego ludzia, który wskazał inną drogę...
