Enneagram

Albo mi się wydaje (przez te % :]) albo ostatni post napisałaś już nieco innym stylem, bardziej przyjaznym :] Tak trzymaj!

Pracuję nad sobą i próbuję.

Próbować to sobie możesz różne rodzaje herbat... Tu chodzi o dokonywanie :]

"że nie ma co gadać bo Ona i tak wszystko wie najlepiej"

A czy ja tak zrobiłem?

Zauważyłaś, że pisałem po bardziej jedynkowemu? Nie dodawałem, że "wg mnie" :]

.

yusti pisze:
A tak a propos? Jedynki?-jak tłumicie radość, zadowolenie,!

ja właściwie nie tłumię. Tak samo potrafię okazywać gniew jak i radość (potrafie wtedy skakać i piszczeć ).
Zamykam sie głównie z własnym bólem, żalem. Wtedy płaczę w poduszkę a na zewnątrz - twarda jak głaz. I zacięta. Niektórzy to podziwiaja jako siłę charakteru. Ja wiem, ile mnie to kosztuje, że nie potrafię się uzewnętrznić...

.

yusti pisze:dokładnie! skaczę i piszczę! ale przecież wtedy ludzie krzywo na mnie patrzą-zwłaszcza piątka patrzy z politowaniem, co ze mnie za wariatka. No i ja muszę to stłumić, ale nie wiem jak?!

ja tam się nie staram. Wisi mi to. To moja chwila

yusti pisze:a ten ból i żal to przecież uzewnętrzniam. też. inaczej nie umiem. wszystko po mnie widać. zaciśnięte wargi. obojętny smutny wzrok. tępe wręcz spojrzenie. jakaś taka patia i niekontaktowanie ze światem. to widać. ja może o tym nie mówię i o to im idzie. ale to widać. wystarczy się pogapić.

dokładnie. tylko to jest duzo mniej ekspresyjne...

yusti pisze:ale facetom to trzeba wszystko jasno, powoli, dokładnie i konkretnie wyraźnie powiedzieć, bo oni nie domyslaja się. (szowinizm yusti? ale oni SĄ prymitywni-im trzeba mówić-jestem zła, więc dziś do mnie nie podchodź")

chyba, że ten facet jest 2
i co z tego, że widzi, jak mnie rani?

.

yusti pisze:ale przecież rani mnie nie 1. osoba, w końcu po coś buduję te twardą skorupkę, nie?:) i okazuje się że ja też ranię, tylko o tym nie wiem. więc jest remis;>

prawda, ja też ranię. I o tym wiem.

.....
Ale jak ranią mnie - to bardziej mnie boli

yusti pisze:A tak a propos? Jedynki?-jak tłumicie radość, zadowolenie

zamiast piszczeć i drzeć się na pół ulicy (ew. innego obiektu) uśmiecham się i spokojnie mówię, ze mnie coś cieszy. niestety, czasem mi odbija i wtedy mi troche wstyd, bo ludzie mnie jak jakas wariatke traktuja (ktora i tak jestem, ale lepiej tego nie pokazywac na zewnatrz)

Ja staram się tłumić swój gniew... ale nie zawsze mi to wychodzi i staję się agresywny, często wykrzykując swoje emocje.
Jestem na ogół bezpośredni - nie mam potrzeby tłumienia w sobie radości. Po kiego licha mam w sobie tłumić coś, co nie przeszkadza, nie krzywdzi innych ludzi, a mi daje uspokojenie...

.

Cóż, ja staram się nie wkurzać w licznym gronie osób. Jeżeli jest powiedzmy 14 osób, nie wykrzykuję moich racji Jestem osobą wredną, toteż na spokojnie wolę dowalić komuś słownie, ażeby zawstydzić ją na oczach innych...

bo jak moja Revania napisała

o, jestem twoja ? od kiedy?
(to oczywiście żart, nie odbieraj tego źle xD)

Przydałby mi sie wór treningowy-bym miała jak wyładować nadmiar energii i tej pozytywnej i nie.

albo kozioł ofiarny. żeby mu dokuczać, najlepiej jeszcze żeby to lubił, dzięki czemu nie będę miała wyrzutów sumienia 8)

.

yusti pisze:jesteś moja -młodsza siostra Jedynka

a idź ty, żartować nie umiesz xD

to już lepiej zbieraj złotówki na wór treningowy...;> gdzie Ty znajdziesz takiego "chętnego" jakiś totalny pozbawiony psyche masochista chyba:)

wiesz, są masochiści fizyczni, więc psychiczny też by się znalazł

.