Enneagram

Mam pytanie, szczególnie do jedyneczek. Co powoduje, że zawieracie znajomość z daną osobą? Jaki zestaw cech Wasz przyjaciel/kumpel/druga połówka musi przedstawiać, aby zdobyć Wasz szacunek oraz sympatię i czy jesteście w stanie zerwać kontakt z inną osobą przez to, że według Was postępuje niemoralnie? Osobiście np. często jak mój bliższy znajomy postępuje według mnie bez honoru (nie względem mnie nawet) zaczynam odczuwać wobec niego taki wstręt i odrazę, że nie mogę sobie z tym poradzić. Oczywiście, zawsze próbuję to przezwyciężyć i porozmawiać z tą osobą, zwrócić jej na pewne rzeczy uwagę, ale na przykład w przypadku dalszych znajomych zazwyczaj kończy się to zerwaniem relacji. Jak jest z Wami?

Ze mną jest dokładnie to samo, z tego co obserwuje mojego przyjaciela który też jest 1w2 to poniekąd to samo.

Mateo93 pisze:Ze mną jest dokładnie to samo, z tego co obserwuje mojego przyjaciela który też jest 1w2 to poniekąd to samo.

Czyli cecha jedynkowa...
Jak sobie z tym radzisz, próbowałeś coś z tym zrobić?

Najlepszym rozwiązaniem w moim przypadku jest rozmowa

@Natalia20
Nie jestem jedynką, tylko 5w4 ale i tak się trochę tu powymądrzam. Ja przestałbym się zadawać z kumplem, jeśli wyszło by na jaw, że nie ma za grosz honoru i innym też tak radzę robić. Jak zaznajamiasz się z kimś, nawet gdy blisko, to nie znaczy, że potem do końca życia, bez względu na wszystko, musisz być jego kumplem / koleżanką. Ludzie się zmieniają, nie zawsze na lepsze. A czasem wydaje się, że kogoś znasz, a wcale tak nie jest. Kiedyś łagodniej do tego podchodziłem i teraz myślę, że to był błąd. Np, miałem kumpla który kantował innych znajomych na drobne kwoty, albo np potrafił poderwać dziewczynę, bo wiedział, że jej ojciec pomoże mu coś załatwić wtedy. Za długo udawałem, że nic nie dostrzegam.

Rozmowa - jak najbardziej - ale od siebie dodam, że nie masz obowiązku wychowywać swojego znajomego, czy uczyć go co to jest honor. Bardziej chodzi o to, żeby druga osoba wiedziała, że dostrzegasz co robi i że ci się to nie podoba, a potem to już piłeczka jest po drugiej stronie - czy weźmie sobie to do serca, czy nie to już decyzja tej drugiej osoby. Porozmawiać warto, ale czasem rozmowa nie przynosi rezultatów i wtedy trzeba przejść do innych rozwiązań, na zmniejszyć ilość kontaktów z taką osobą.

A co właściwie ten znajomy takiego robi?

@bruno dieves
Rozsądne podejście, tak sądzę. No jasne, że nie mamy obowiązku się z kimś dożywotnio "trzymać", po prostu byłam ciekawa czy nie wyolbrzymiam. Podałam przykład tego znajomego, bo najszybciej przyszedł mi na myśl, ale chodziło mi po prostu o ogólne zjawiskowo. Natomiast odpowiem Ci, skoro zapytałeś.. Podobnie jak podany przez Ciebie przypadek dobiera do siebie ludzi pod względem korzyści, wprost powiedział mi o tym, że manipuluje ludźmi kiedy chce i sprawia mu przyjemność gdy ktoś słabszy mu ulega. Poza tym łamie wszystkie możliwe zasady np. ma układy z dziekanem i na pierwszym roku załatwił sobie wyjazd, gdzie jest napisane w regulaminie, że na pierwszym roku nie można. Wydaje mu się, że można wszystko załatwić poprzez pewność siebie, chamstwo i znajomości-najgorsze jest to, że najczęściej ma racje. Boli mnie to jako osobę, która zawsze stara się grać fair wobec wszystkich, no, bo załatwianie sobie przerw w studiach na wyjazd relaksacyjny albo omijanie zasad rekrutacji jest bardzo nie okej wobec innych studentów, tak samo załatwianie sobie zniżek lub pracy po znajomościach, gdzie inni ludzie ciężko pracują na dniach próbnych albo wkładają wiele pracy w przygotowanie się do rozmowy kwalifikacyjnej.

Wy nazywacie takie zachowania brakiem honoru, inni nazywają to zaradnością. Ciekawe na ile komuś na takie akcje nie pozwala honor, a na ile po prostu tak nie potrafi i zazdrości tym, co potrafią

Agon pisze:Wy nazywacie takie zachowania brakiem honoru, inni nazywają to zaradnością. Ciekawe na ile komuś na takie akcje nie pozwala honor, a na ile po prostu tak nie potrafi i zazdrości tym, co potrafią

Z całym szacunkiem, ale uważam, że nie mam czego zazdrościć w tym przypadku.

Zresztą osobiście nie mam problemu ze znalezieniem sobie pracy, załatwieniem czegoś na studiach (no może poza łamaniem regulaminów i załatwianiem sobie wakacji), ale robię to w sposób uczciwy: swoją pracą, wynikami, średnią oraz negocjując, a nie manipulując, zastraszając, wykorzystując.

Natalia20 pisze:bo załatwianie sobie przerw w studiach na wyjazd relaksacyjny albo omijanie zasad rekrutacji jest bardzo nie okej wobec innych studentów

Totalnie offtop (jeśli modzi uznają, że tu być nie może, nie wywalajcie tylko przenieście do offtopu please), ale: a co jeśli zasady rekrutacji były niesprawiedliwe? Sama przy rekrutowaniu się na studia miałam mega problem, bo ówczesne zasady wyłączały mnie z możliwości aplikowania na wymarzony kierunek, ponieważ *gasp* NIE ZDAWAŁAM MATURY PODSTAWOWEJ Z ANGIELSKIEGO, TYLKO ROZSZERZONĄ. A do rekrutacji w teorii potrzebowałam obie. Jednak postanowiłam zawalczyć, napisałam jedno czy dwa pisma, które zostały rozpatrzone pozytywnie (wynik z rozszerzenia przeliczono mi na podstawę). To też jest według ciebie nie fair? Wydaje mi się, że w wielu różnych przypadkach system jest bardzo sztywny, bo ktoś po prostu nie przewidział danej sytuacji, i że warto próbować realizować swój cel mimo to.

Tylko faktycznie nie z podejściem "lubię manipulować i znajomości otworzą mi wszelkie drzwi", to jest zwyczajnie słabe na poziomie ludzkim.

1, 4 i 7 należą do triady typów sfrustrowanych rzeczywistością. U 1 to się przejawia w takim idealizmie i perfekcjonizmie. Tylko, że tak jak pisze Ael sztywne trzymanie się zasad jest bez sensu. Zasady niby mają zwiększać poczucie sprawiedliwości u ludzi, ale sprawiedliwość to ułuda. Nie ma sprawiedliwości czego najlepszym przykładem jest życie. Jeden urodzi się zdrowy, a drugi kaleką, jeden w bogatej rodzinie i kraju z wysokim pkb, nieogarniętym wojną, a drugi w jakiś slumsach w kraju trzeciego świata gdzie trwają jakieś walki. Jedyną sprawiedliwością jest śmierć jako wieczny zanik świadomości, bez nagród i kar, bez Nieba i Piekła, po prostu każdy w końcu przestanie istnieć.

Jak Agon twierdzi, że się ze mną zgadza, to zaczynam się troszkę niepokoić

Po prostu jakoś mi zabrakło konkretu w tej rozmowie powyżej. Dla mnie co innego sztywność systemu, a co innego jakaś gruba inba, która niszczy rozum i godność człowieka. Ale właśnie jestem ciekawa,jak Natalia na to patrzy, czy dla niej ja też jestem podłym oszustem czy nie. To ciekawe. ^^

Ael pisze:

Natalia20 pisze:bo załatwianie sobie przerw w studiach na wyjazd relaksacyjny albo omijanie zasad rekrutacji jest bardzo nie okej wobec innych studentów

Totalnie offtop (jeśli modzi uznają, że tu być nie może, nie wywalajcie tylko przenieście do offtopu please), ale: a co jeśli zasady rekrutacji były niesprawiedliwe? Sama przy rekrutowaniu się na studia miałam mega problem, bo ówczesne zasady wyłączały mnie z możliwości aplikowania na wymarzony kierunek, ponieważ *gasp* NIE ZDAWAŁAM MATURY PODSTAWOWEJ Z ANGIELSKIEGO, TYLKO ROZSZERZONĄ. A do rekrutacji w teorii potrzebowałam obie. Jednak postanowiłam zawalczyć, napisałam jedno czy dwa pisma, które zostały rozpatrzone pozytywnie (wynik z rozszerzenia przeliczono mi na podstawę). To też jest według ciebie nie fair? Wydaje mi się, że w wielu różnych przypadkach system jest bardzo sztywny, bo ktoś po prostu nie przewidział danej sytuacji, i że warto próbować realizować swój cel mimo to.

Tylko faktycznie nie z podejściem "lubię manipulować i znajomości otworzą mi wszelkie drzwi", to jest zwyczajnie słabe na poziomie ludzkim.

Uważam, że przykład podany przez Ciebie jest nie na temat. Napisałam przecież, że mój znajomy nie walczył z niesprawiedliwością, a jedynie załatwił sobie urlop dwutygodniowy w celach WAKACYJNYCH poprzez ZNAJOMOŚCI. Twoja sytuacja była zupełnie inna. Nie ma czego porównywać. Uważasz, że fair jest jechanie na urlop załatwiony po znajomościach, kiedy innej studentce umiera mama i tego urlopu nie dostaje, bo jest na pierwszym roku studiów?

Ps. Gdybym znalazła się w takiej sytuacji jak Ty również bym się odwoływała. To normalne, bo przepis był jawnie nielogiczny.

Najśmieszniejsze jest w ogóle to, że nigdzie w swojej wypowiedzi nie napisałam, że trzeba bezwzględnie trzymać się zasad.

Natomiast z tego akurat nie zamierzam się tłumaczyć, bo mogę odpowiadać za swoje słowa, a nie ich interpretacje.

To czy on sobie pojedzie na urlop, nie ma nic do bycia fair (pomijając czy słusznie, czy uczciwie itp.), w stosunku do sytuacji życiowej innych studentów. Z jakiej racji ma uzależniać swoje potrzeby czy zachcianki, od losu obcej mu osoby (inaczej, gdyby chodziło np. o wywalczenie stypendium, gdzie są limity osób, którym się je przyznaje, a osoba po znajomości może wypchnąć kogoś bardziej potrzebującego). Jeśli chcesz rozpatrywać sytuację na podstawie tych przypadków, to przekieruj uwagę na wspólny mianownik, który przydziela urlopy w ten, czy inny sposób.

To może wszyscy powinniśmy się zabić bo niektórzy umierają, albo zarazić się HIVem bo niektórzy chorują na AIDS.

Nękanie ludzi zaradnych zwykle świadczy o zazdrości. Jeśli nie wynika z zazdrości, to właściwie jest jeszcze gorzej bo prawdopodobnie wynika z ideologii, a ideologie wprowadzane siłą są bardzo niszczycielskie.

Jeśli jakaś Jedynka nie chciałaby się ze mną zadawać bo nie wyznaję jej jedynego słusznego poglądu na świat, to trudno. Nie musi mnie lubić, ani szanować, może sobie myśleć o mnie co chce, nawet ma prawo mnie nienawidzić i zwyzywać, ale nie odbierze mi wolności. Wtedy musiałaby użyć siły, ale musi liczyć się z tym, że ja też użyję siły.