Enneagram

A mogę na priv czy coś? Piszę tu o bardzo osobistych sprawach czasami i obawiam się, że znajomi mnie zdemaskują

lia pisze:A mogę na priv czy coś? Piszę tu o bardzo osobistych sprawach czasami i obawiam się, że znajomi mnie zdemaskują

Jasne.

lia pisze:A mogę na priv czy coś? Piszę tu o bardzo osobistych sprawach czasami i obawiam się, że znajomi mnie zdemaskują

Pamiętaj, że zdjęcie które raz pojawi się w Internecie, nigdy z niego całkowicie nie znika.
Najlepiej załóż sobie konto np. na imageshack, google drive, czy w innym miejscu, w którym masz możliwość zarządzania zdjęciami, a tu na forum (lub w PM) daj jedynie linki do nich. Jak stwierdzisz, że nie chcesz tych zdjęć dalej udostępniać, to samodzielnie to udostępnianie w w/w portalu samodzielnie wyłączasz. Oczywiście miej świadomość, że po drodze każdy kto zobaczył zdjęcie, mógł zachować sobie jego kopię.
Piszę to nie dlatego, żeby cię wystraszyć (w końcu sporo osób wrzuca tutaj swoje zdjęcie i nie ma z tym problemów), tylko by podwyższyć świadomość.

Panie Adminie, dziękuję za wyjaśnienia, nie przywykłam (jeszcze, haha) do takiego odsłaniania się w sieci

Snufkin zdiagnozował mnie jako IEI, więc tylko się upewniłam i już wszystko jasne

lia pisze:Snufkin zdiagnozował mnie jako IEI, więc tylko się upewniłam i już wszystko jasne

Diagnozuje to się chorobę ;P
Z typowaniem V.I. jest taka ciekawostka, że jak wyślesz to samo zdjęcie 5 userom, to dostaniesz 5 różnych typów. Co najmniej, bo ktoś może podać więcej niż jeden; za to prawie na pewno nie będzie zgodności między typującymi (kto nie wierzy, to polecam V.I. - wizualna identyfikacja, 76 stron braku zgodności).
Czy więc daje to jakąś wartościową informację, oprócz wątpliwej przyjemności bycia wrzuconym w jakiś woreczek cech, potencjalnie niewłaściwy woreczek? ;>

Diagnozowanie użyłam w sensie żartobliwym hah

Jak zatem rozpoznać, że to jest to? Czy decyduje większość głosów?

Wytypowanie się nie jest sprawą prostą. V.I. - co najmniej dyskusyjne (osobiście nie jestem przekonany do jego skuteczności). Dosyć spoko bywa typowanie się wzajemne na zlotach, bo widać dynamikę interakcji, ale też nie ma tutaj pewności. Najskuteczniejsze będzie poświęcenie dużej ilości czasu (nawet tygodnie) i przemyśleń na poznanie, w poniższej kolejności:
- elementów informacyjnych (czym jest Se, Si, itp),
- funkcji (jak operuje funkcja programowa, funkcja czuła, itp)
- połączenie dwóch powyższych, czyli zrozumienie że element informacyjny Si, gdy jest umieszczony w funkcji programowej, działa całkiem inaczej niż gdy jest umieszczony w funkcji czułej (itp)
- to wszystko powyższe jeszcze bez żadnych odniesień do siebie samego, bo powyżej to była teoria; zaś już po poznaniu teorii:
- można zacząć próbować typować się - poprzez próbę opisania się za pomocą 4 pierwszych funkcji (świadomych), widząc swoje codzienne zachowania, ale z bardzo ważnym zastrzeżeniem jak poniżej:
Zastrzeżenie: socjonika opisuje coś stałego - ma się takie cechy a nie inne, i one są niezmienne. To oczywiście wygodny model, bo prosty. Ale życie jest ciut bardziej skomplikowane i w toku rozwoju, zależnie od środowiska, nauczyliśmy się wykorzystywać silne strony lub nie dane nam było ich rozwinąć (dany element informacyjny w funkcji programowej), ale też przekraczać lub nie nasze braki (element informacyjny w funkcji czułej), i całą masę innych zachowań które ten idealny (więc nie występujący w rzeczywistości w stanie czystym) model przykrywają.

Część teorii znajdziesz w menu po lewej tutaj: http://socjonika.pl aczkolwiek język jest niestety trudny (przynajmniej mnie się ciężko czyta). Jeżeli znasz angielski, to poleciłbym wikisocion.org ale widzę że strona nie działa, smuteczek, więc możesz zerknąć tutaj: http://www.sociotype.com/socionics/

Innymi słowy, jakby to ująć... miłej zabawy ;>