Enneagram

Najpierw chciałem napisać o tym w offtopie, ale po zastanowieniu stwierdziłem, że w sumie pasuje to do tego działu. Chociaż nie wiem, czy ma szansę rozwinąć się z tego jakaś dyskusja, bo to taka anegdota bardziej.

Na początek odesłanie do wiki dla tych, którzy jeszcze nie wiedzą, co w psychologii oznacza projekcja.


A teraz historia właściwa:
Dopiero kilka dni temu zdałem sobie sprawę, ofiarą jak absurdalnej projekcji padłem na forum w 2010 roku.

Zaczęło się od tego, że pewnie doskonale znana wszystkim starszym użytkownikom forum yusti zaczęła mnie prowokować wpisami wymierzonymi bezpośrednio we mnie. Poczułem się niesprawiedliwie atakowany, więc wdałem się w nią w polemikę. Oto skutek:

część postu Anda w jednej z dyskusji pisze: Zadziwia mnie natomiast postawa yusti. W innych działach pisze, że piątki nie są pokojowe, a sama wylewa na nas pomyje w każdym zakamarku forum z taką konsekwencją... blablabla...Nie wiem, jak to nazwać. Hipokryzja?

Nerthzim w odpowiedzi na powyższy post pisze: Projekcja.

Co się okazało? Użytkownik Nerthzim miał rację!

post yusti do Anda w jednym z innych tematów pisze: 3 Jesteś ESI siłujące się na Ti.

Dopiero w ostatnim czasie opanowałem socjonikę w stopniu wystarczającym, by zrozumieć, jak absurdalne było typowanie mnie na gammę SF.

Aha, nie powiedziałem jeszcze jednego. Rzeczą znaną i ogólnie niepodważaną na forum był fakt, że typ yusti w socjo to właśnie ESI.

Czy myślicie, że sami padliście kiedyś ofiarą projekcji? (niekoniecznie na tym forum)

Projekcja jest typowo szótkowym mechanizmem, ale wszyscy ludzie czasem się w to łapią.

Czasem przy jakimś nieporozumieniu, zwłaszcza na odległość i kiedy sama jestem poirytowana, zdarza mi się trochę na wyrost określić stosunek emocjonalny innej osoby do mnie, w głowie przeżywam jakieś przyszłe rozmowy (co zrobię, jak ona/on powie mi to i to), nakręcam się i obieram postawę obronną, dosłownie sztywnieję z obrażoną miną, uwalniając co jakiś czas moje oburzenie w najbliższym towarzystwie. Rzadko jednak ma to jakieś konsekwencje. Konflikt, który istniał w mojej głowie często znika przy zetknięciu się z rzeczywistością i osobą co do której miałam obawy, po doświadczeniu jej realnego stosunku do mnie.
Raczej się nie zdarza, żeby moja reakcja była bezpodstawna, lecz bardzo często jest bardzo mocno wyolbrzymiona.

And pisze:Czy myślicie, że sami padliście kiedyś ofiarą projekcji? (niekoniecznie na tym forum)

Tak. Jest to cecha osób z bpd i do tego bardzo niebezpieczna, jeżeli ofiara nie zdaje sobie sprawy z istnienia mechanizmów obronnych.
Obecnie umiem się zdystansować od identyfikacji projekcyjnej i projekcji, lecz jeszcze kilka lat temu skutecznie udawało się oprawcy zrobić ze mnie kata, a z niego ofiarę.

O swietny temat Swoja droga jak przed projekcja nalezy sie bronic?

Nagrywać ludzi jak mówią co by nie zaczęli negować rzeczywistości, a najlepiej to w ogóle unikać takich osób. Projekcja jest ok tylko jako żart.

Hmm, nie znałam tego pojęcia...
Wychodzi więc na to, że miałam z tym często do czynienia jak mieszkałam jeszcze z rodzicami. Moja matka (prawdopodobnie szóstkowe ESI) zawsze sobie przypisywała zasługi innych.
Ona stwierdziła, że mi pomogła z wyjazdem do Anglii, że gdyby nie ona to by mnie tu nie było. A tak na prawdę to nie ona, tylko moja kuzynka i mój facet.
Stwierdziła, że dała mi pieniądze a tak na prawdę to były moje oszczędności, które po prostu były na jej koncie.
Zawsze robiła z siebie wszechwiedzącą, najbardziej pracowitą i najbardziej doświadczoną osobę co z rzeczywistością średnio się to pokrywa...
Ja sie tylko zawsze zastanawiałam co by zrobiła gdyby ją kiedyś tak nagrać jak wygaduje te bzdury a później przy niej to puścić. Mogę jedynie przypuszczać że na początku by powiedziała, że ją chcę ośmieszyć i pewnie jeszcze wypuszcze w eter to nagranie Albo dalej uparcie się tego trzymała... Tak w ogóle to zawsze tłumaczyłam jej zachowanie tym, że ma bardzo niską samoocenę i nie akceptuje siebie choć tą projekcją sprytnie to ukrywa i osoby, które jej nie znają nabierają się.