Enneagram

Znalazłem w internecie tekst o perfekcionistach:

http://www.taraka.pl/index.php?id=9g_jedynka.htm

Przeczytałem tekst o dziewiątkach tego autora i wydał mi sie on bardzo ciekawy a równocześnie szczery do bólu więc sądze ze i takowy jest ten (* ja póki co go nie czytałem, ale własnie zaczynam 8) )

Przeczytalam w wiekszosci i wesoly jest. Czekam az autor napisze o innych typach wiecej, bo z tego co wiem jedynie dwa typy opisal w ten sposob jak na te chwile. Bardzo duzo z jego obserwacji sie zgadza, i to rzeczy gdzie nigdzie jeszcze nie przeczytalam. Kurcze, nie zlicze ile razy na mnie mowiono "panienka z okienka" o cerze krwii z mlekiem. ;PP. Ale sa tez elementy ktore sie nie zgadzaja, np to ze nie umiem lub nie chce sie rozluznic jest bzdura.

Biały Rycerz (przyklęknąwszy):
- Jaką cudowną muzykę wygrywają Twe białe dłonie, o Księżniczko!
Biała Księżniczka (nie przerywając gry):
- A, tak sobie popierdalam...

Przepiękny tekst, mega rotfl!
A cały artykuł naprawde niezły, chociaż zanadto wchodzi w tematy tarota i "sztuk tajemnych", co mi się nie podoba.[/quote]

Alpha_Centauri pisze: A cały artykuł naprawde niezły, chociaż zanadto wchodzi w tematy tarota i "sztuk tajemnych", co mi się nie podoba.

Tez caly tamten fragment zignorowalam. Byl zbedny.

Powrócę do treści tematu. Więc myślę, że rytm życia jedynek jest bardzo zorganizowany. Przynajmniej ja zawsze staram się organizować moje życie. Nie potrafię żyć w dezorganizacji. Przez to organizowanie staję się sztywniakiem. Czy człowiek zorganizowany może być luzakiem?

Cześć yusti. Jesteśmy do siebie identyczni. W temacie przyklejonym "Witam na forum" na trzeciej stronie napisałem dla CIEBIE dedykację.

Ja też mam problem z charmonizowaniem odpoczynku z pracą. W tym przypadku jestem kontrastowy. Występują u mnie przeciwstawności: albo tylko odpoczywam i nie pracuję albo tylko pracuję i nie odpoczywam. Chcę pod tym względem się unormować.

Problem jest w tym, że nie mam normy do której mógłbym się stosować (normy nie tylko po miedzy odpoczynkiem i pracą, normy do wszystkiego).
To moje ogólne unienormowanie dezorganizuje mnie (wprowadza chaos).
Ja nienawidzę dezorganizacji. Pragnę być zorganizowanym.

"Przywiązuje się do starej komody, suszonych kwiatów i dzbanka z obtłuczonym uchem. Patyna i eleganckie rytuały zachwycają go - dwornie zamiata podłogę rondem kapelusza na widok damy. Wie i pamięta co się należy. Latami przechowuje pamiątki i skarby. (...) Rzeczy zachwycają go - ich kontury, wyrazistość, sam fakt istnienia nieożywionej, twardej materii jest kluczem do świata jego bogatej wyobraźni."

uwielbiam idealne rzeczy.
i jakiekolwiek przedmioty, które do mnie należą.
najbardziej kocham rzeczy z drewna, które są tak idealnie gładkie.
niekoniecznie stal czy szkło, które zostały opisane w artykule xD

.

oj, ja drzazg też nie lubię ;D
tylko idealne powierzchnie ;p
i tak cierpię z tego powodu, bo zmysły mylą i chociaż coś wydaje się idealne to tak, wiem, że ono takie nie jest ^^
ale cóż, muszę się nauczyć z tym żyć ;D

mój znajomy, nie wiem, jakim jest typem, także woli metal ;p

"Rzeczy zachwycają go" to o mnie, ale ludzie sie dziwnie patrzą.
Ostatnio powiedziałem koleżance ze ma piękną lodówkę:) Dziwnie sie popatrzyla.

Też uwelbiam idealne rzeczy.

Z przedmiotami które do mnie należą mam taki problem że są dla mnie czasem ważniejsze niż ludzie, i jak ktoś zagraża mojemu ukochanemu kubeczkowi czy talerzykowi to się jeżę, zamiast sobie powiedzieć ze to tylko kubeczek... Ale przecież mój

A posiadanie dobrych/porządnych rzeczy? Jak z tym u Was?

Do hab
Ja mam zasadę ze albo wypoczywam albo pracuje/ucze sie i wcale mi z tym nie jest zle (dopóki nie muszę zapier... 24 h/d i żadnej przerwy w perspektywie)

haha, jeszcze nigdy nie zachwycałam się pięknem lodówki- pewnie nie spotkałam odpowiedniej ;D

ja właśnie też bardziej czasem przywiązuję się do swoich przedmiotów niż do ludzi.
kiedy komuś pożyczam coś swojego to po pierwsze robię to bardzo niechętnie a po drugie cały czas mnie dręczy, czy to do mnie wróci i czy w tym samym stanie ^^

lubię porządne rzeczy, ale chyba bardziej cenię sobie ogólną estetykę ;)
nawet gdy ubije lub podniszczy mi się coś (oczywiście z mojej winy) to nigdy tego nie wyrzucę, jeżeli czuję do tego sentyment.

Ja do niedawna miałem osobną szufladę z potłuczonymi talerzami, skorupami flakonów zepsutymi starymi zapalniczkami itp
Ale wywaliłem to wszystko i nie żałuje, teraz mam pustą szufladę

Ja rzadko coś komuś pożyczam, a jeśli już to przy pożyczaniu idzie wiązanka żeby nie zniszczył i oddał w takim samym stanie itp

Jak byłem mały to nie pozwalałem młodszemu bratu się bawić moimi zabawkami żeby nie zepsuł, musiałem pilnować hehehe i to pewnie z tąd to moje przywiązanie do rzeczy