Ten cytat rozumiem nie inaczej, jak jest napisany. To, co jest słabością świętych, jest zaletą społeczeństwa. Gdyby społeczeństwo było tak idealne, jak wykreowana postawa świętego, to by nie przetrwało; aby przetrwać, trzeba walczyć o swoje, o swój interes, nie dać się wykorzystać. Od wieków plemiona/społeczeństwa silniejsze dominowały nad słabszym- kiedyś tylko poprzez walkę zbrojną, a teraz najczęściej bronią stanowi odpowiednia polityka.Ralph Waldo Emerson pisze:Słabostki świętych są zaletami społeczeństw.
Święty natomiast to człowiek pacyfista, pragnący dawać jak najwięcej, poświęcający się dla dobra innych. Jako jednostka może przetrwać, może być czczona i wystawiona jako wzór do naśladowania. Gdyby taką postawę przyjęło całe społeczeństwo, to by zostało zgniecione.
Dlaczego ten cytat został użyty na wstęp rozdziału Dwójki? Dwójkę jako typ porównuje się do postawy świętego.
Czy dobrze wytłumaczyłam?