Strach - czego się boicie?

[Matea]

O właśnie dokładnie to jak w poście wcześniej :) Nie zdąrzyłam przeczytać :)

[Łukasz:)]

Hmm rzeczywiście widze że boicie sie tego czego ja.przyszłosć.....ludzie........pająki:PA jak walczycie ze strachem??Czy wogóle komuś udało sie pokonać fobie,lęki<też mam:|>Jak sobie radziecie??

[Bonny]

Jak sobie radzę? Usuwam przyczynę strachu- pająka rozgniatam gazetą (zdechły pająk to niestraszny pająk), niedomnknięte drzwi (które wywołują u mnie jakieś niejasne, niepokojące uczucia) zamykam. Gdy boję się przyszłości, staram zająć się jak najbardziej aktualnymi sprawami. Raczej nie miewam koszmarów, zdarzalo mi się kilka, ale i te można policzyć na palcach jednej ręki.

[Kantus]

niedomnknięte drzwi (które wywołują u mnie jakieś niejasne, niepokojące uczucia) zamykam.

Wow mam ten sam strach ( ale raczej mnie to nie straszy - raczej irytuje) . Wileu moich znajomych także- ale mi sie wydaje ze towpływ piątki która potrzebuje prywatnosci a jak ktos wchodzi przez otwrate drzwi to zmoe wejsc po cichu

[Tetragramaton]

Drzwi po prostu muszą być zamknięte, po to są.

[Dirty_Diana]

A ja się boję UFO (odkąd obejrzałam pewną konferencję z udziałem Jamie Maussan'a.Polecam tym,którzy w UFO nie wierzą.Pod wpływem mocnych argumentów napewno uwierzycie.)Boję się co będzie w roku 2012.Może jestem i za bardzo przesądna,ale jednak... . Aaa!I co zaskakujące-mam również arachnofobię (
Dirty_Diana_strachliwa_

[ein]

Chyba najbardziej tego, że pewnego dnia obudzę się i zdam sobie sprawę, że nie mam dla kogo żyć. Sam z sobą czasami nie wytrzymuję, więc raczej wolę już zostać w domu niż pchać się specjalnie w jakieś idiotyczne interakcje z otaczającym mnie światem...

Pozatym nie lubię owadów i pająków. Jak widzę jakąś osę, czy też coś podobnego do niej to zwykle opuszczam pomieszczenie. Perspektywa użądlenia jest okropna, chociaż nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek mi się to przydarzyło.

[Zielony smok]

Na pająki i ine tego typu lęki warto nauczyć się EFT, byłem na a kursie, może w wakacje zrobię trenera, bo czuję że warto. nauczenie tej techniki jest łatwe może potrwać nawet 10 minut, dziewczyna którą nauczyłem EFT, bała się żab, już się nie boi.

http://www.eft.net.pl/
Sporo materiałów anglojęzycznych znajdziecie na You Tube
i pokazała się książka, jedyna jak na razie w Polsce.
http://www.merlin.com.pl/frontend/brows ... l#fullinfo

[Gabriel]

Zielony Smoku o EFT warto chyba założyć osobny topic na ogólnym, co myślisz? Jakby co słuszę moim krótkim doświadczeniem (w sensie zachęcania ludzi ). Lęki, traumy, najgorsze wspomnienia, niszczące emocje i uczucia - to wszystko powoli znika. Choć słowa "powoli" jest tu raczej nie adekwatne. Bo jak nazwać sprawienie w kilka(naście) minut, że najgorsze wydarzenie z Twojego życia nie niesie ze sobą żadnego ładunku emocjonalnego? Myślisz: "Było, minęło. I co z tego? Ja jestem OK i trza iść do przodu!".

[Rilla]

Chyba spróbuję tego EFT, bo moja arachnofobia mi żyć nie daje. Wszyscy się ze mnie śmieją, jak panikuję to patrzą z politowaniem i niesmakiem, nikt mnie nie rozumie A ja nawet nie pogę czytać ani pisac tego słowa na 'p'. Samo zdjęcie mnie zmusza do natychmiastowej ucieczki. Gdy towarzystwo zaczęło o tym rozmawiać myślałam, że sie popłaczę. Na szczęście miałam trzy sobie walkmana to sobie włączyłam muzykę, by ich zagłuszyć. Najbardziej irytuje mnie to, że właśnie oni uznają się za arachnofobików, a mnie uznają za dziwaka. W takiej sytuacji zaczynam wątpić czy rzeczywiście mam ta arachnofobię. Może mam zwykły obłęd?
Tak czy inaczej chciałabym to zmienić, bo kocham ruiny, chodzić po rozwalających się budynkach, podziwiac ich piękno. A jak mam to robić, gdy tam zawsze mieszkają... no sami-wiecie-co? I taki mój problem.

[impos animi]

Swoich myśli. W końcu to one są źródłem tego wszystkiego.

[Morgiana]

Mam bardzo wiele lęków, ale jeden jest szczególny. Bardzo utrudnia mi normalne funkcjonowanie.. Mianowicie boję się wejść do ciemnego pomieszczenia, w którym jest łóżko i zapalić w nim światła, bo mam nieodparte wrażenie, że zobaczę na tym łóżku rozkładające się zwłoki ludzkie... Wiem, że to głupie, ale mnie to przeraża. Było tak od kiedy pamiętam.

[Rilla]

Twój lęk jest wyjątkowo dziwny ale ani trochę głupi, Morgiano Jeszcze o takim czymś nie słyszałam. Masz wyjątkową wyobraźnię, ja bym nie wpadła, że mogłabym zobaczyć coś tak okropnego. Jestem bardzo ciekawa skąd taki lęk. Może jest to związane z jakimś traumatycznym przeżyciem we wczesnym dzieciństwie, którego nawet nie pamiętasz, albo jako małe dziecko oglądałaś jakiś horror z rodziną?
Takie lęki bardzo mnie ciekawią- skąd się biorą? Takie nieuzasadnione, dziwne, bezpodstawne. Gdyby znało się ich przyczyny łatwiej byłoby z nimi walczyć.

[Morgiana]

No właśnie. Najgorsze jest to, że nie pamiętam, jakichkolwiek traumatycznych przeżyć z dzieciństwa... Horrorów raczej nie oglądałam. Nie mam pojęcia skąd się to wzięło.

[Zielony smok]

Najczęściej dzieciństwo, mamy traumę związana z samym porodem i późniejszym zbieraniem bodźcówze świata i klasyfikowanie ich jako dobre i złe. W późniejszym wieku, każde wydarzenie nasza świadomość skanuje zawartość pamięciową mózgu porównuje z w bankiem informacji w podświadomości i poszukuje najbardziej zbliżonego wydarzenia, jeśli było nieprzyjemne, od razu poczujemy lęk przed powtórka. Wyobraźmy sobie jesteśmy małym dzieckiem i gdzieś obok zaszczekał i przestraszył nas pies. Możemy nic nie pamiętać,ale dorosłym życiu możemy nie lubić psów, bo pierwszy impuls porównawczy jest na ich niekorzyść. Podtopiono nas w wanience przy kąpieli, jakoś boimy sie wody. Można odblokować tego typu emocje i je przetransformować, ostrzegam, za przyjemne to nie jest, ale potrafią wtedy wychodzić autentyczne leki małego dziecka, czujemy je jakbyśmy byli przez moment takim małym, przestraszonym dzieckiem. W przyrodzie nic nie ginie, w mózgu również.
Jest jeszcze syndrom ,,zranionego, wenę trznego dziecka", ale to inna dłuuuga bajka.
Bert Hellinger powiedziałby, ze być może odrabiasz lekcje emocjonalną jakiejś prabaci