Jak ja bym była przekonana na 100%, że kogoś kocham a potem by się to rozpadło to już bym nigdy się z nikim nie związała, bo to by znaczyło że kłamałam, że kochałam.Przecież to nie jest tak że jak z nią zerwe to ona zostaje sama do końca życia.
To nie drapieżnictwo to kooperacja
wiekszego steku pseudoromantycznych bredni nie slyszalam dawno. Ty WIESZ a ja WIEM ze jest inaczej, bo kochalam juz 2 razy w zyciu naprawde, i co? wiesz lepiej niz ja? Stworzylas sobie definicje zwiazku, milosci, poznawania kogos, czegos co jest tak indywidualne ze nie da sie zdefiniowac. Ciekawa tylko jestem czy masz jakiekolwiek doswiadczenia w tej kwestii, czy tylko jest to stek bzdur na Twoj wlasny, teoretyczno-forumowy uzytek? Obys sie tylko nie zdziwila jak czekajac na ta jedyna, piekna milosc nie odsuniesz od siebie szczescia ktore bedzie blisko, na wyciagniecie reki w zwyklym szarym dniu, bo to dla tego typu bardzo charakterystyczne. Dla Ciebie to bedzie kurewstwo ktorego pewnie tez masz silna definicje, a dla mnie poznawanie ludzi, nabieranie doswiadczen i zycie przez wielkie Ż.Free pisze:Ja WIEM, że kocha się tylko raz w życiu, a nie 5, 10, 15. Nie rzuca się słowem kocham na prawo i lewo, tylko najpierw trzeba kogoś dobrze poznać, i to nie ważne czy będzie to trwać rok, 2 czy 5, no ale wy wolicie wiązać się z kimś po tygodniu znajomości a po następnych 2 tygodniach stwierdzić że ta osoba jest nudna...tylko co to ma wspólnego z miłością? absolutnie NIC, ale tak robią wszyscy, prawda? a wszyscy to religia, super podejście.
jakbyś NAPRAWDE chciała kogoś poznać, i ważna byłaby dla ciebie miłość, to byś się zorientowała wcześniej przed deklaracją -bądzmy parą- że ta osoba jakoś ci nie odpowiada, bo nudna czy coś innego. No ale po co, lepiej mieć na koncie kolejnego partnera...
Wydaj mi się, że w swoim rozumowaniu pomijasz kilka rzeczy - chociażby takich jak to, że np ludzi się zmieniają po związaniu się z kimś. I wiem to po sobie... że na początku jestem miła, fajna i w ogóle, a jak już mam świadomośc, że ta druga osoba się do mnie naprawdę mocno przywiązała, to zaczynam się zupełnie inaczej zachowywać (i oczywiście uświadamiam sobie to sama dopiero po fakcieFree pisze: Ja WIEM, że kocha się tylko raz w życiu, a nie 5, 10, 15. Nie rzuca się słowem kocham na prawo i lewo, tylko najpierw trzeba kogoś dobrze poznać, i to nie ważne czy będzie to trwać rok, 2 czy 5, no ale wy wolicie wiązać się z kimś po tygodniu znajomości a po następnych 2 tygodniach stwierdzić że ta osoba jest nudna...tylko co to ma wspólnego z miłością? absolutnie NIC, ale tak robią wszyscy, prawda? a wszyscy to religia, super podejście.
Dla mnie to są fałszywe relacje i to właśnie dla mnie jest ZŁE, a nie jakaś filozofia, że trzeba się "męczyć z osobą która nie odpowiada lub próbować ją zmienić", jakbyś NAPRAWDE chciała kogoś poznać, i ważna byłaby dla ciebie miłość, to byś się zorientowała wcześniej przed deklaracją -bądzmy parą- że ta osoba jakoś ci nie odpowiada, bo nudna czy coś innego. No ale po co, lepiej mieć na koncie kolejnego partnera...
). No i do tego wydaje mi się, że jest tak, że na początku pewnych cech nie dostrzegamy - różne przyzwyczajenia, które wychodzą dopiero po dłuższym czasie etc... albo fakt, że skończyła się chemia, ludzie przestali się sobą ekscytować i zostało tylko przyzwyczajenie... a po co ciągnąć coś takiego?LOL, a przeczytaj co Ty teraz piszesz. Jestes lepszy od nich? Zaledwie inny, kolego. Teraz to pokazales. Jakos mi choroby psychiczne nie przeszkadzaja w tworzeniu zdroworozsadkowych opinii, a czemu w Tobie tyle jadu? Jesli juz uwazasz sie od kogos lepszym, to nie znizaj sie do jego poziomu, bo znow upadasz. Taka ironia losu.MartiniB pisze:Dobra, i wy uważacie, iż czwórki z tego forum są normalne, nienarzucające się i zasługują na tolerancję?
Ja osobiście jak czytam takie wypociny wychowanej na harlequinach smarkuli, wyzywającej ludzi o innych poglądach od kurew, to zaczynam podziwiać myślicieli, którym jakimś cudem ze zlepków najbardziej patologicznych chorób psychiczych udało się stworzyć osobny typ enneagramu....
To nie są bzdury, i nie tworze żadnych teorii specjalne na fora, bo od niedawna pisze na nich, a wyobraz sobie że dyskutować z ludzmi można wszędzie i nie boję się mówić co myślę, bo jak już napisałam wierzę w to co mówie.czy tylko jest to stek bzdur na Twoj wlasny, teoretyczno-forumowy uzytek?
Nie napisałabym tego w temacie o problemach miłosnych, bo nie wierze że ludzie umieją kochać, a po tym co tu niektórzy zaprezentowali to po prostu odpisałam co myślę.Poza tym to nadaje sie to do tematu o problemach milosnych, a nie tego.
Nie jestem smarkulą i nie wychowywałam się na harlekinach, nigdy w życiu żadnego nie przeczytałam, i w ogóle nie czytam ani nie oglądam romansideł, ale rozumiem, że jak ktoś pisze że kocha się tylko raz to musi znaczyć że jego jedyną lekturą w życiu było tylko właśnie coś takiego. A jak ktoś mówi, że można mieć wielu partnerów w życiu to czego się naczytał? Moje poglądy wynikają z obserwacji, przemyśleń itd, żadna komedia romantyczna na nie nie wpłynęła, ale wiem że moje podejście bardzo łatwo obrucić w taki banał, spłycić itd ale się mylisz.Ja osobiście jak czytam takie wypociny wychowanej na harlequinach smarkuli, wyzywającej ludzi o innych poglądach od kurew
