przy nim nie musiałabym się wstydzić niczego, on niekoniecznie musiałby mnie zawsze rozumieć, ale akceptować, szanować i kochać. doceniać to, co sama doceniam.
z nim możnabyłoby konie kraść i gadać o wszystkim, żartować na każdy temat. taki przyjaciel, kumpel i kochanek w jednym
wyluzowany, zabawny po to, żeby w ktorymś momencie mnie zaskoczyć i okazać się romantykiem
taka miłość mi się marzy bez zahamowań, szczera, najważniejsza, spontaniczna.
boję się tak fantazjować zbyt często.
to ma złe skutki - spodziewając się gorącego romansu można przeoczyć (tak jak ja) szansę na szczęście . bo to że ktoś nie kocha cię, tak jak byś tego chciał, to nie oznacza, że nie kocha cię on z całego serca i ponad życie..
i przez to nawiązując bezpośrednio do tematu - moja wymarzona miłość to tylko z drugą czwórką 
