Ludzie: refleksje.

[Snufkin]

.

[Marek]

Ja też nie. Nienawidzę takich określeń. Gwiazdy to są na niebie.

[Elkora]

gdyby taka dode wy..... w kosmos ze aż by się błysło to spełniałaby wymogi
a gdyby lot się nie udał to by mogła zostać uznana za spadająca gwiazde

[mpik]

Człowiek to taki dziwny gatunek u któego przeraża mnie jego pęd do autodestrukcji. Jest to także jedyny znany mi gatunek który potrafi zabijać dla zabawy...

---

a co do ingerencji w psychikę innych (zresztą nie tylko w psychikę), to ingerencja powinna się ograniczać jedynie do przedstawienia możliwych wyborów jakie druga osoba może dokonać w danej sytuacji życiowej, ale nigdy nie powinno się za tą drugą osobę podejmować decyzji...

"Żyj i umieraj jak chcesz. I pozwól żyć i umierać innym tak jak tego zapragną."

[pumpkin]

ludzie są fascynujący.
bardzo wyrozumiała jestem dla każdego, w każdym widzę szczególnie dobre cechy. ogólnie nawet w nielubianych prezeze mnie osobach szukam czegoś dobrego i znajduję to. ale i tak jak ich nie lubię, to nie lubię ;p

jeżeli chodzi o inspirację, czy miłość przez nienawiść... no więc niewiele inspirujących osób spotkałam. nikogo również nie kochałam.

a weltszmerce to mam często : p
przez samotność, często dołuje mnie ten świat - ci ludzie. oczywiście trudno się nie zorientować, że czuję się niezrozumiana przez wszystkich x D
czasem mam wrażenie, że wszyscy mi robią na złość : | zakochują się w sobie, wożą się za ręcę i obściskują, jakby mi chcieli pokazać, jaka ja nigdy nie będę: zakochana i szczęśliwa, umiejąca czerpać z życia same radości.
trochę to głupie, no ale zdarza mi się


najbardziej kocham w ludziach ... eee... nie wiem :p
lubię ich uczuciowość i pomysłowość i tajemniczość niektórych i pewność siebie. nie wiem co jeszcze

[Matea]

Ja byłam młodsza to dużo obserwowałam ludzi. Teraz mam coraz większy do tego dystans ,ciężko jest mi poświęcić komuś więcej uwagi ,raczej skupiam się na globalnych problemach ;P

[Matea]

Wydaje mi sie ,że wszyscy ludzie są niewolnikami samych siebie ,własnych lęków i urojeń. Wydaje mi się ,że ludzie nie potrafią sobie pomóc ,boją się innych ,mimo że dobrze wiedzą ,że to Ci sami ludzie co oni sami. I dlatego są samotni. Nie umiemy widzieć w ludziach tego co dobre i na tym polega nasz odwieczny problem i nieszczęście. Nie umiemy wierzyć w człowieczeństwo ,nie umiemy ufać ludziom i dla nich żyć.

[impos animi]

Wydaje mi się, że masz rację.

[boogi]

Wydaje mi sie ,że wszyscy ludzie są niewolnikami samych siebie ,własnych lęków i urojeń.

Wydaje mi się, że nauczają tego wszystkie wielkie religie, systemy filozoficzne, a nawet nasz mały Enneagram

Wydaje mi się ,że ludzie nie potrafią sobie pomóc ,boją się innych ,mimo że dobrze wiedzą ,że to Ci sami ludzie co oni sami. I dlatego są samotni. Nie umiemy widzieć w ludziach tego co dobre i na tym polega nasz odwieczny problem i nieszczęście. Nie umiemy wierzyć w człowieczeństwo ,nie umiemy ufać ludziom i dla nich żyć.

A z tym to po prostu się zgadzam.
Dodam jeszcze od siebie, że nie tylko nie potrafimy żyć dla innych, ale też nie potrafimy prawdziwie żyć dla siebie (jako, że jesteśmy niewolnikami własnych lęków etc.)

(tylko dlaczego stawiasz te przecinki po spacjach )

[Rilla]

co jest Waszym ulubionym przedmiotem obserwacji?

Lubię obserwować twarze i zachowanie ludzi. Przede wszystkim, gdy obserwuję daną osobę, zawsze niezmiernie ciekawi mnie, o czym myśli, co czuje, czy kogoś kocha, a może kogoś nienawidzi, jakie ma problemy, czy cierpi? Czy jest zadowolona ze swojego życia?

Parę dni temu dowiedziałam się o pewnym tragicznym wydarzeniu z mojej miejscowości:
15-latka porażona prądem
Gdy to przeczytałam, od razu pojawiło mi się w głowie pytanie "dlaczego chciała wejść na ten słup?". Nie była pijana, nic nie brała. To była jej świadoma decyzja. Co nią kierowało? Nie bała się? Przecież wiedziała, że może się to tak skończyć. A może nie wiedziała... Może było jej wszystko jedno, może jej nie zależało. Jakie były jej marzenia?
Jeśli przeżyje, jak zareaguje na to, co zastanie, na korpus z głową i jedną nogą? Czy w ogóle zareaguje?...

Myślę o niej cały czas. O wielu przypadkach ludzkiego życia się nasłuchałam, naczytałam, naoglądałam. Podchodzę do tego wszystkiego z dystansem, na chłodno, ale jednak z nutką zaciekawienia i refleksji. A to wydarzenie zajęło mnie, jak mało które. Dziewczyna ma piętnaście lat. W jej wieku chciałam pod samochód wpaść, ona wspięła się na słup.
Dlaczego?

Wybaczcie, że zalałam post tyloma pytaniami. Jakoś naszło mnie na refleksje. Napisałabym wcześniej, ale nie wiedziałam w jakim temacie to zrobić.

[michael_p]

Czym dla Was są inni ludzie?

Cieniami

Ile inspirujących jednostek spotkaliście?

2-3 i one nie były cieniami

Ile razy pokochaliscie kogoś przez nienawiść?

nie da rady.. ;]

Ile weltszmerców odklepaliście przez Wasze otoczenie?

Trwa nadal... ( :

Co najbardziej kochacie w ludziach, co jest Waszym ulubionym przedmiotem obserwacji?

W ludziach mi bliskich najbardziej kocham to jak mogę im pomóc i widze ich uśmiech.
Moim ulubionym przedmiotem obserwacji są ludzie szczególnie w mieście w nocy...jak i samo skąpane światłem latarni i okien...miasto. oraz natura.

Czy na tym forum/w internecie w ogóle znalazł się ktos dla Was szczególny, mimo dzielącego was dystansu?

Szukam takiej osoby

Czy jest możliwym to, by drugi człowiek, choćby istniejący dla Was jako galeria zdjęć bądź blog dawał spełnienie równie silne jak muzyka/sztuka?

Sztuka leczy ... oj czasem bardzo ale mi daje inspirację.

_____
Wysłany: Pią Maj 15, 2009 17:33

Wydaje mi sie ,że wszyscy ludzie są niewolnikami samych siebie ,własnych lęków i urojeń. Wydaje mi się ,że ludzie nie potrafią sobie pomóc ,boją się innych ,mimo że dobrze wiedzą ,że to Ci sami ludzie co oni sami.

A mi się wydaje i wieżę w to że człowiek jest zdolny do samo odbudowy psychicznej i duchowej lecz niestety nie emocjonalnej.
Gdy przestajemy myślęć lub ukierunkowujemy swoje myślenie i czyny w stronę samodoskonalenia ciałą i ducha to i tak skupiamy się instynktownie na emocjach... Ja tak mam zazwyczaj zamiast myślenia odczuwam i to bardzo boli.

Owszem nie umieją sobie pomóc ( JA też boję się ludzi ale głównie braku akceptacji u nich i głupoty..."oo bo ty zbyt poważny jesteś" - może coś w tym jest ale nie umiem być taki sam jak reszta idzie się pod górkę a gdy się wejdzie to ma się satysfakcję albo się stoi i nawet się nie widzi że ona wcale nie jest taka wysoka...stoi się w miejscu i się nic nie robi)

Rilla: Nie pisze się postów pod postem.