boogi pisze:Z tym, że :!: Matea znowu mówi o czymś całkiem innym, niż my. Dla niej nienormalność oznacza nieprzeciętność. Wyzwolenie z konwencji itp. To wszystko tak pięknie, poetycko rozumiane. Ciekaw jestem, co by było, gdyby dziewczyna zanurzyła się w tą tematykę nie z punktu widzenia ślicznie wyglądającej teorii poetyckości i artyzmu, a z punktu widzenia rzeczywistości, naturalistycznie brzydkiej, brutalnej i przede wszystkim realnej; polecam wycieczkę do zakładu psychiatrycznego. Taki zimny prysznic rzeczywistości mógłby być pięknym kontrastem dla wcześniejszych marzeń. Wtedy by się zastanowiła dziewczyna nad tym, że nieprzeciętność a nienormalność to dwie całkiem różne sprawy, pomimo którymi czasami występuje korelacja, ale które jednak są dwoma całkowicie odrębnymi tematami.
SuperDurson pisze:Ludzie, których uważa się za "dziwnych", ale nie "chorych" to jednostki, które często świadomie dokonują innych wyborów niż większość. Np ktoś kto mimo presji społeczeństwa chodzi cały czas uśmiechnięty, nawet jak wdepnie w psią kupę. :wink:
Czy musze podkreślać różnicę pomiędzy DZIWNYMI ,a chorymi ?
Może dla rozróżnienia :
-
człowiek dziwny (taki który zachowuje się inaczej niż reszta ,ma inne zajęcia i rozrywki niż reszta inaczej myśli ,nie idzie za tłumem. Ma swoje własne zdanie na pewne tematy ,ale nie pokazuje go ,bo oczywistym się mu wydaje ,że inni go nie zrozumieją. Jeśli już to zrobi ,dostaje baty ,bo nikt tak naprawdę nie jest wstanie zrozumieć pewnych konkluzji umysłem ograniczonym przez schamaty. Jest to człowiek ,który zachowuje się inaczej ,ale nie zniewala tym samego siebie ,wręcz przeciwnie to co robi jest jego ŚWIADOMĄ decyzją ,której celem jest właśnie wzywolenia się z konwecji. A jeśli już siedzimy w tematach socjologicznych ,to bez jednostek niezależnych i nieprzeciętych nie byłoby żadnych odkryć ,żadnych nowych ideologii ,ale trwałaby wieczna stagnacja. Ewolucja się dokonuje tylko dzięki nieprzeciętności ,kiedy to człowiek odważy się myśleć inaczej niż reszta.)
Myślę
boogi ,że komunizm byłby dla Ciebie wymarzoną epoką.
-
człowiek chory - jest to człowiek owszem ZNIEWOLONY. Zniewolony przez własne lęki ,frustracje ,chore wyobrażenie i wyrobione sposoby postępowania ,które sprowadzają go na dno. U tu Was zaskoczę moi drodzy , bo 70 % społeczeństwa to ludzie zniewoleni przez kulturę w której żyją ,a z którą nie mają nic wspólnego. Jednak ,żeby przetrwać muszą się stosować do jej reguł ,które daleko odbiegają od typowo ludzkich potrzeb. Są one sztywnym schematem ,które narzuca pewne wzory postępowania ,i z których jednostce ciężko jest się wyzwolić. Potrzeba ogromnej determinacji by umieć się uczynić człowiekiem wolnym.
Porównując te dwa schematy chciałam Wam przedstawić pewne podobieństwa jakie istnieją pomiędzy ludźmi chorymi ,a żekomo "normalnymi" lecz zniewolonymi przez własną kulturę. Obie te grupy charakteryzuje zniewolenie : ta pierwszą przez własne urojenia ,tą drugą przez społeczeństwo w którym żyją.
Rozumiem
boogi ,że mogłeś sie oburzyć ,ale jak widzisz miałam zupełnie kogo innego na myśli.
"Ja nie jestem szalony. Mnie tylko interesuje wolność" - Jim Morrison
_ 4w5_ (ENFj)
"A ja włóczęga, niespokojny duch
Ze mną można tylko
w dali znikać cicho..."
"Together we stand, divided we fall" - Pink Floyd
