Demonstracje nieszczęśliwości

[Matea]

Wiesz... czasem jest tak ,że człowiek przebywając w jakimś środowisku od lat nagle sobie zdaje sprawę jak by żył na innej planecie ,bo nie ma ani jednej osoby ,która choć po części by zrozumiała Twoje podejście do świata. Wtedy wpadasz w panike ,bo widzisz ,że jesteś na tym świecie ZUPEŁNIE sama ,może ona ma takie wrażenie...

[Absynt]

No to moze czas sobie zdac sprawe z tego, ze ludzie sa o wiele wiecej warci niz ich podejscie do swiata.

[skylines]

Niech ja cos pier.dolnie w leb na przebudzenie .
Terapia szokowa jest czesto calkiem skuteczna.

Myślę, że warto spróbować. Mogłoby zadziałać Niektórzy potrzebują takiego gwałtownego przebudzenia, żeby spojrzeć na świat z trochę innej strony i wreszcie wziąć się za siebie zamiast ciągle tylko biadolić

Tylko pytanie czy ona rzeczywiście wzięłaby pod uwagę zmianę zachowania pod wpływem takiej terapii szokowej, bo jak pisała Celice jak się z nią na spokojnie rozmawia to przytakuje, a później robi swoje A takie zachowanie potrafi zniechęcić i wyprowadzić człowieka z równowagi.
Mam takiego kolegę, który wiecznie marudzi, że mu źle, a nic nie stara się z tym zrobić. I od lat razem ze znajomymi staramy się mu pomóc, ale nie dociera to do niego ani prośbą ani groźbą. Po prostu ręce opadają... Zwłaszcza, że poza tym jego brakiem działań jest naprawdę świetnym człowiekiem.

Celice, może pomogłoby gdybyś razem z kilkorgiem znajomych usiadła z nią i szczerze wyjaśniła jak widzicie sytuację? Może jeśli usłyszałaby to od kilku osób na raz bardziej wzięłaby do siebie wasze słowa? Zobaczyłaby, że zależy Wam na niej, że nie jest sama, i wzięłaby pod uwagę jak Wy się czujecie kiedy ona tak na Was tak wiecznie pasożytuje, jak to napisała Bium.

[motylica wątrobowa]

Co za rozpuszczone dziewuszysko. Ktoś powinien przełożyć ją przez kolano i nałożyć klapsów na goły tyłek
A tak serio, to myślę, ze z taką osobą trzeba konkretnie i konsekwentnie, nie można się nad nią rozczulać. Ale najlepiej idź do psychologa i porozmawiaj jak możesz pomóc takiej osobie. Chociaż jej samej terapia też by się przydała, skoro nie słucha Was, to może dotrze do niej właśnie obcy człowiek.

[Absynt]

No wlasnie. Mysle, ze jak sie bedzie jej wspolczuc i probowac zrozumiec, to zrobi sie z niej jeszcze cos gorszego - wampir.

Na problemy nalezy szukac rozwiazan.

[Celice]

No wlasnie. Mysle, ze jak sie bedzie jej wspolczuc i probowac zrozumiec, to zrobi sie z niej jeszcze cos gorszego - wampir.

Na problemy nalezy szukac rozwiazan.

Wampirem psychicznym to ona była zawsze... I w sumie to tak nas sobie "wychowała" że baliśmy się jej zwrócić uwagę w obawie o jej stan emocjonalny; zeby się nie pogrążyła, żeby sie nie obrazila itp. Ale teraz widzimy ze to trwa już za długo, nie zmienia się na lepsze tylko pogrąża w jakiejś głupocie a my ją jakby popieramy bojąc się powiedzieć co o tym myślimy.
No ale macie rację - będzie trzeba w końcu coś zacząć mówić bo nas też wykończy przy okazji

[impos animi]

"ALA
Każdy się wstydzi być nieszczęśliwym. To tak jak nie odrobić zadania albo mieć pryszcza. Wszyscy, którzy nie są szczęśliwi, czują się jak winni przestępcy.

ELEONORA
Być szczęśliwym - to prawo i obowiązek ludzi wyzwolonych w naszej nowej epoce."

Pan Mrożek Sławomir w "Tangu"

[Matea]

haha

[Absynt]

Bo smutek to nie powod do dumy.

Czyz to nie cala puenta tego tematu? ;]

[impos animi]

sustine et abstine

[pumpkin]

chyba nie ma sensu z nią rozmawiać, pocieszać, skoro i tak sobie z tego ni nie robi.
jeżeli wsparcie przyjaciół jej nie pomaga, to może pomoże jej pomoc specjalisty?

a jeżeli nie specjalista to konkretne działanie.

jakbym była na jej miejscu, to nie chciałabym słuchać. jeżeli ktoś by mną porządnie potrząsnął, dał sporego kopa, to potem byłabym mu raczej wdzięczna.

[Matea]

jakbym była na jej miejscu, to nie chciałabym słuchać. jeżeli ktoś by mną porządnie potrząsnął, dał sporego kopa, to potem byłabym mu raczej wdzięczna.

Jestem za.

[diesirae]

Chyba tak nie mam. Często mam doła, ale staram się to ukrywać. Czasem rozmawiam o tym po prostu z zaufaną osobą. Chociaż ostatnio jestem coraz bardziej nieufna.

[The_Crow]

Gdy mam jakiś problem ( dołka lub dooła ), to się tym nie chwale. Co prawda dobrze to widać, ale staram się choć w maleńkim stopniu ukryć swój "ból egzystencjalny". Raczej wstydze się swoich wewnętrznych uczuć. Boję się niezrozumienia, choć równocześnie bardzo pragnę wylewnej rozmowy...

[The_Crow]

Odnośnie tej kobiety z problemem...
Ja tam nikogo nie chcę wysyłać do psychologa. Ani nigdzie.
Nie potrafię pomagać ludziom.