Ile mamy w sobie z 1?

[hab]

Witam czwórki. Po długim namyślaniu się uzanałem się za 1w2. I to jest prawidłowy wynik. Mam jednak dużo z 1, szczególnie silne poczucie nienormalnośći. Jak można czuć się normalnym?

[Gabriel]

Witam czwórki. Po długim namyślaniu się uzanałem się za 1w2. I to jest prawidłowy wynik. Mam jednak dużo z 1, szczególnie silne poczucie nienormalnośći. Jak można czuć się normalnym?

Idź się powieś. Poczujesz się tak normalnie jak tysiące wisielców przed Tobą.

[pepelemoko]

Idź się powieś. Poczujesz się tak normalnie jak tysiące wisielców przed Tobą.

hahaha ;)

[pepelemoko]

a co do tematu.. to połączenie z 1 wyostrza u mnie autokrytykę, szczególnie jeżeli chodzi o kreatywną ekspresję i jej efekty (rysowanie, malowanie, pisanie, projektowanie). potrafie siedzieć nad czymś godzinami i dniami a potem podrzeć, pociąć i wyrzucić do kosza.. jakieś dążenie do doskonałości poje.bane..

[Gabriel]

Szkoda, że Twoje dążenie do doskonałości nie obejmuje edycji postów.

A co do tematu, hab tak długo nie pisał na forum, że już myślałem, że mój dar perswazji podziałał.

[pepelemoko]

Szkoda, że Twoje dążenie do doskonałości nie obejmuje edycji postów.

aż tak szkoda?

[In3orn]

Nie ma to jak się wyżywać na innych...
Może zamiast tego weź se kopnij w jakieś drzwi, albo coś...

[Smutny_finek]

Perfekcjonizm 1 działa na mnie dość silnie, ale chyba tylko w stosunku do samego siebie. Jestem krytyczny wszystkiego co sam zrobię. Na przykład gdy coś rysuję. Ledwo postawię kreskę na papierze i od razu coś poprawiam, gumuję, kreślę doprowadzając obrazek do ruiny.

Tak samo mam z pisaniem opowiadań. Ponoć mam talent do tego, lecz ledwo napiszę jakieś zdanie, a w mojej głowie pojawiają się tysiące wątków, setki możliwości rozwiązania każdego z nich, pojedyncze sceny z finalnej częsci opowiadania. A gdy otrząsam się z tych myśli i czytam napisane kilka chwil wcześniej zdanie, dochodzę do wniosku że jest ono tak marne, porównując je z tym o czym właśnie myślałem, zaczynam je poprawiać, zmieniać. Po godzinie pisania często mam gdzieś 5 zdań Gdy się orientuję ile czasu minęło to ochota na pisanie znika mi całkowicie

[Kwiecia]

A gdy otrząsam się z tych myśli i czytam napisane kilka chwil wcześniej zdanie, dochodzę do wniosku że jest ono tak marne, porównując je z tym o czym właśnie myślałem, zaczynam je poprawiać, zmieniać. Po godzinie pisania często mam gdzieś 5 zdań

Ach, skąd ja to znam...

[sonja]

Mam silne połączenie z 1. Zauważam wszystkie luki, wszystkie niedoskonałości w tym, co robię, w tym, co robią inni, w wyglądzie i charakterze, zarówno własnym, jak i innych.

[Smutny_finek]

A gdy otrząsam się z tych myśli i czytam napisane kilka chwil wcześniej zdanie, dochodzę do wniosku że jest ono tak marne, porównując je z tym o czym właśnie myślałem, zaczynam je poprawiać, zmieniać. Po godzinie pisania często mam gdzieś 5 zdań

Ach, skąd ja to znam...

Ech... Masz jakiś sposób żeby sobie z tym poradzić?

[Nekromantka]

Czasem nienawidze perfekcjonizmu. Nie moge nic zrobic na odwal, wszystko musi byc zapiete na ostatni guzik, bo przeciez jak juz cos robic to dobrze.. Mam w sobie tak wiele autokrytyki i poczucia niedoskonalosci, ze czasem nie mam juz sily zyc. Zawsze jest niewystarczajaco, zawsze mozna bylo lepiej, zawsze. To meczarnia z sama soba.

[minou]

Ostatnio wyniki dwóch testów jednoznacznie określiły mnie jako 1w9 Po części bym się zgodziła, bo bliżej mi do perfekcjonizmu niż niedbalstwa czy obojętnego zgadzania się na jakiekolwiek warunki. No i jeszcze to moje wrodzone skupianie się na szczegółach i samokrytycyzm

[Kwiecia]

Ech... Masz jakiś sposób żeby sobie z tym poradzić?

Niestety... przynajmniej mam sposób na spędzanie czasu, jak tyle z tym schodzi Ale, jak pisałeś, to zaczyna zniechęcać...

[AYA]

jestem perfekcyjna jak się w coś angażuje i mi na tym z różnych powodów zależy ale gdy muszę coś zrobić " bo trzeba" to często robię to na odwal...