Stres

[Absynt]

Dobija mnie kiedy nie moge w nocy spac tylko we lbie w kolko sie klebia dreczace mysli ;/. Rzecz jasna powodem jest stres.

[Rilla]

Dobija mnie kiedy nie moge w nocy spac tylko we lbie w kolko sie klebia dreczace mysli ;/. Rzecz jasna powodem jest stres.

Znam ten ból, dlatego dzięki własnemu doświadczeniu polecam melisę. Niezawodnie ucisza kłębiące się w głowie stado niepokornych myśli. Dobrze się śpi i nie daje efektu zmęczenia następnego dnia. Mnie tylko uspokaja, niestety, ale na niektórych działa bardzo dobrze jako środek nasenny.
Dostępna w aptece bez recepty. Przed spożyciem zapoznaj się z treścią ulotki lub skonsultuj się z farmaceutą.

[Matea]

Również stosuję I polecam !

Działa niezwykle stymulująco na umysł... co dla mnie jako czwórki jest uczuciem praktycznie nieosiągalnym...

[Lawenda]

Melisa. Piłam ją wiele razy, by poradzić sobie z bezsennością i bardzo rzadko pomagała. Ale jest pyszna w połączeniu z cytryną. Miałam taką herbatę i naprawdę, była dobra

A co do stresu: odczuwam go jedynie wtedy, kiedy muszę udowodnić jakoś swoje talenty. Np przed konkursem literackim. Myślałam, że oszaleję i jeżeli nie wygram, będzie to znaczyło, że jestem beztalenciem. I wtedy też, gdy w moim najbliższym otoczeniu jest jakiś konflikt.

W innych sytuacjach stres mi się nie udziela. Przed egzaminami jestem najspokojniejszą osobą na świecie

[agucha]

ja miałam olewczy i bezstresowy stosunek do życia do czasu, było tak fajnie wtedy
teraz to po prostu katastrofa
co mnie stresuje?
ludzie, odpowiedzialne życie, którego ode mnie wymagają, a którego nie chcę, życie wśród normalnych, przeciętnych ludzi, którzy nie kumają czaczy i wśród których czuję się totalnie obco i nieswojo
jednocześnie chciałabym móc wśród tych normalnych i nudnych ludzi żyć, żyć razem z nimi nie gwałcąc jednocześnie swoich własnych potrzeb i własnej osobowości
jak na razie jednak jedno z drugim nie współgra w odpowiedni sposób i przez to stres właśnie

[Akai]

Przez stres spędziłem pół roku na oddziale onkologicznym, więc staram się go unikać. Ale ja nerwowy stworek jestem i nie zawsze wychodzi, zwłaszcza jeśli na czymś mi zależy. Na szczęście melisa pomaga w krytycznych sytuacjach

[Łukasz:)]

Jestem nerwowy i nie cierpie stresu.Ale zaskakująco w sytuacji kryzysowej działam całkiem skutecznie.

[szisziek]

zauważylam że 4 w stresie są żarłoczne...

[paradoja]

zauważylam że 4 w stresie są żarłoczne...

taaaaaaak. i to zarówno w sensie dosłownym jak i metaforycznym 8)

chociaż ja za często stresu nie odczuwam. Przed jakimiś ważnymi egzaminami tylko. Ale wtedy potrafię się łatwo wyluzować.
Ogólnie jakoś sobie tak bezstresowo żyję.

[.Anka.]

zauważylam że 4 w stresie są żarłoczne...

to już wiemy, skąd ta nadwaga!
A tak na poważnie, stres często mnie mobilizuje do dziania. Uważam siebie za osobę zestresowaną i nerwową. Jednak inni nie zawsze to dostrzegają. Np. niedługo mam lekcję w I klasie liceum i dziewczyny się dziwią, że się nie stresuję Ależ stresuję! Dlatego wszystko muszę mieć dopięte na ostatni guzik. Zjedzą mnie! Jak zjedzą, to moja wina, ja coś źle zrobiłam.

Czego nie możesz oswoić, uwiąż na łańcuchu i prowadź jako obrońcę! Fakt, działając w stresie można zrobić głupstwo, ale jeśli odczuwamy stres przed zamierzonym czynem, możemy go nie popełnić. Zamieniać uciążliwe w pożyteczne - opłaca się!

[Artemida89]

Mnie natomiast udziela się stres, osób które się denerwują. I chociaż sama staram się zachować spokój to stresuje mnie nawet nie sam egzamin, tylko grupa zestresowanych panikujących przed egzaminem ludzi i to, że ja się nie denerwuję.

Mam też tak, że kiedy dużo spraw się nagromadzi, byle drobiazg jest w stanie mnie zdenerwować. Przechodzi mi to, równie szybko jak przyszło, co jest jedyną zaletą sytuacji.

[.Anka.]

dlatego nie stoję z innymi przed egzaminami. 5 kochane mi podpowiedziało.

U! Współczuję 2-kom im to się wtedy udziela... Skoro przejmują uczucia innych lepiej od nas.

[szisziek]

to własnie mnie denerwuje u siebie. ciągle przejmowanie sie innymi jakbym sama nie miala swoich spraw

[Rilla]

Mi się tak stres innych nie udziela. Dziwi mnie trochę ta rzekoma zaraźliwość stresu. Denerwuję się sama z siebie, na skutek swoich myśli, a nie na skutek odczuć innych. Ja- to ja, a inni- to inni. Jeśli nauczyłam się do egzaminu/sprawdzianu i wiem, że umiem, to niby z jakiego powodu mam się bać? A jeśli nie umiem, a stan mojej wiedzy jest świadomie przeze mnie wybrany, bo nie chciało mi się uczyć, to też się nie denerwuję, bo przecież sama się zdecydowałam na porażkę. Problem zaczyna się, gdy sprawa dotyczy materii, w której nie rozumiem, której nie czuję, która przychodzi mi z trudem. Wtedy stresuję się, bo czuję się w tym słaba, a widok drżących koleżanek może zwiększyć mój stres, bo jeśli boją się ci, którzy dostają piątki czy czwórki z góry w dół, to racjonalnie rzecz biorąc, ja jestem na gorszej pozycji z moją kruchą wiedzą. Samo towarzystwo na mnie nie wpływa, nigdy nie wpływało.

Ogólnie staram się zdusić stres w zarodku odcinając złe myśli jak najszybciej, gdy tylko się pojawią. Nie śpieszy mi się do zawału serca. Uspokajam się myślą o ulotności chwili, o tym, że cokolwiek by się nie stało i tak skończę w ziemi. Poza tym tam, gdzie mam największe potencjalne źródło stresu, moja ambicja nie sięga, więc stres jest znikomy. Obecnie wiodę życie nader spokojne.

[takasobiepani]

Ja bardziej stresuję się spotkaniem ze znajomymi niż np egzaminem. Jakoś w ogóle bardziej przeżywam wszystkie sprawy wewnętrzno-emocjonalne niż te z codziennego życia.

Rilla: Zmieniłam kolor.