Piątki a prawdomówność

[Romulus]

Skoro mają blokadę przed normalnym mówieniem

Mówią raczej po cichu (zwłaszcza w sytuacjach stresowych), i zawsze bezbarwnym spokojnym tonem (no chyba że są przy kimś kogo znają i sa po procentach itp.).

to co dopiero, gdy jest konieczność zmyślania?

Zazwyczaj 5 nie powie niczego bez uprzedniego przygotowania. Skoro już sie przygotowała, to powie to tym samym "zwykłym" bezbarwnym tonem. Jeżeli ktoś zaskoczy 5, a ta musi skłamać. To powie to po cichu tak, jak w zwykłaj sytuacji stresowej. Nie zauważysz różnicy
Przynajmniej u mnie tak to wygląda

[ewutek]

Kłamstwo w samoobronie. Tej politycznej...

[GOTTI]

Ja potrafie, choć jak już wpomnialem unikam tego jak ognia. Strasznie źle się czuje kłamiąc na serio (nie żartująć, wprowadzająć kogoś w maliny) szczególne gdy okłamuje nawet w drobnych sprawach bliskie mi osoby.
Oczywiście nie mówi tu o białych kłamstwach np. "-Jaka była zupa." chyba każdy potrafi skłamać w takiej sytuacji by nie uraźić drugiej strony.

[angelique1990]

Kłamie:
- jak ktos nie chce sie odczepić
- gdy nie chce z kimś gadać
- gdy ktoś chce sie ze mną zobaczyć a ja nie mam najmniejszej ochoty
- gdy zrobiłam coś niewłasciwego i niezbyt mam ochote na konsekwencje
...
no a najlepszym wyjsciem jest nie mówić całej prawdy
Żeby sie nie kompromitować, nie meczyć...krótko mówiac - żeby nie trzeba było długo dyskutowac

[Leila]

Nienawidzę kłamać, ani w drobnych ani w większych sprawach. Ale czasem się zdarza a wtedy - straszne wyrzuty sumienia, które dręczą mnie czasem przez wiele lat. Nie tylko gdy skłamię, wystarczy że zrobię coś w moim mniemaniu złego. Najbardziej denerwuje mnie to (nie wiem czy macie podobnie), że ludzie którzy są najbliżej mnie bardzo często uważają że to co mowię to kłamstwo, podczas gdy ja mówie niemal cały czas prawdę. Za to gdy kłamię - wierzą. Choć też nie do końca. Mój życiowy dramat to właśnie to że jestem uważana przez najbliższych mi za kłamczuchę. Nie wiem czemu. I ubolewam nad tym, bo przez to nie mogę zaufać najbliższym.

[lyrie]

Rzadko, bardzo rzadko kłamię - tylko w wyjątkowych sytuacjach. Nie oznacza to jednak, że zawsze jestem całkowicie szczera.
Generalnie unikam mówienia nieprawdy, ale czasem trzeba powiedzieć tzw. półprawdę albo ćwierćprawdę.
Kiedy nie chcę kogoś urazić, ani sprawić przykrości lub kiedy trzeba odpowiedzieć pozytywnie na zadane pytanie - zazwyczaj kuszę się na takie małe kłamstewko, ale jeśli chodzi o ważniejsze sprawy jestem i chcę być szczera.
Jednak brzydzę się kłamstwem, obłudą, nie podoba mi się ubarwianie historii, albo wykorzystywanie kłamstwa jako sposobu na nakłonienie danej osoby do czegoś, na co nie ma ochoty (zwłaszcza, kiedy tą osobą jestem ja).

[fuks]

Staram się wywalać kawę na ławę, chociaż oczywiście zdarza mi się nagiąć rzeczywistość w imię wyższego celu.

[mleczak]

Cóż staram sie unikać kłamstwa w sensie powiedzenia nieprawdy. Staram się ale nie zawsze się udaje. Ale częściej wprowadzam świadomie w błąd (lub ludzie dają się wprowadzić, zależy jak na to patrzeć). Bo milczenie też daje się rozumieć na wiele sposobów, zazwyczaj na ten akurat który chcemy, a mi się strzępić bez potrzeby języka nie chce

[The White River Kid]

Potrafię kłamać. Wychodzi mi to tym zręczniej, że przez 99% czasu tego nie robię. Usypiam czujność.
Ale tak, jak wiele osób powyżej, robię to kiedy muszę. Lub kiedy jest to ewidentne i tak głupie, że trzeba to potraktować jako żart. Choć odkrywam, że wtedy ludzie szczególnie potrafią się złapać. Jak to powiedział ktoś kiedyś - kłamstwo musi być prawdopodobne, prawda może być niemożliwa.
Ogólnie nie lubię kłamać. Niestety, na ogół nic dobrego z tego nie wynika.

[Rudolf]

Rzadko kiedy musze. Ale najgłupsze jest właśnie to co napisał The White River Kid, że bezproblemów ludzie wierzą w najbardziej głupie kłamstwa, które pierwotnie nie miały na celu wprowadzać w błąd

[Mr.Mey]

Umiem kłamać i wychodzi mi to całkiem nieźle, ale wykorzystuję tę umiejętność tylko w wybranych sytuacjach, które przytrafiają się bardzo rzadko. I dobrze, bo w gruncie rzeczy nie lubię kłamać. Zbyt wiele razy się na swoim kłamstwie przejechałem.

Natomiat łatwiej mi przełknąć kłamstwo typu: 'nie mogłam/em przyjść bo nie byłam/em w stanie' od 'nie moglem przyjść bo...' i tu wymyślanie powodów.

[lioz]

klamie kiedy musze.
i kiedy mi to sprawia przyjemnosc- czasem po prostu nie potrafie sie oprzec:>
klamstwa pomagaja mi zdobyc to, co chce.

czesciej bywam okrutnie szczera. moze dlatego dosc duzo ludzi sie boi mojego towarzystwa?

[Kemal]

Podobno piątka to najbardziej uczciwy typ enneagramu. Coś w tym jest... Jeżeli chodzi o mnie to nie lubię i nie umiem kłamać. Z tego powodu jestem czasem odbierany jako osoba nieco grubiańska, często łatwowierna. Nie umiem na przykład skłamać przekonująco na temat czyjegoś wyglądu. Ma to ten plus, że jak już powiem jakiś komplement to ta osoba może być pewna, że naprawdę wygląda świetnie

[The White River Kid]

Natomiat łatwiej mi przełknąć kłamstwo typu: 'nie mogłam/em przyjść bo nie byłam/em w stanie' od 'nie moglem przyjść bo...' i tu wymyślanie powodów.

Ja mówię, że coś robię. W sensie - dokładnie tak. "Nie mogłem przyjść, bo miałem coś do zrobienia". Np. siedziałem sam w pokoju. Ludzie i tak by nie zrozumieli.
A nie lubię zmyślać, że miałem kogoś chorego albo, że robiłem coś konkretnego, czego nie robiłem, bo to potem lubi wyjść, no i głupio.

[Jero]

...