Enneagram

No ja kiedyś poszedłem po zakupy i wróciłem z zakupami ale bez siatki...niestety nawet groźba pasa nie była w stanie sprawić, żebym sobie przypomniał co z nią zrobiłem

Notorycznie wracam się żeby sprawdzić czy zamknąłem drzwi.

Rzeczy, które noszę prawie zawsze przy sobie raczej nie zapominam, już mam wpojoną procedurę kontrolną.

Gorzej z innymi...wszelkie dodatkowe bagaże w autobusie: 2 paczki pampersów, jeszcze zapakowana koszula, kwiaty na czyjeś urodziny...masakra

kidziorek pisze:No ja kiedyś poszedłem po zakupy i wróciłem z zakupami ale bez siatki...niestety nawet groźba pasa nie była w stanie sprawić, żebym sobie przypomniał co z nią zrobiłem ;)

haha:) A ja notorycznie jechałam gdzieś rowerem.. a wracałam pieszo;)

kidziorek pisze:Notorycznie wracam się żeby sprawdzić czy zamknąłem drzwi.

Ja juz się nie wracam.. zakładam, że odruchowo zamknęłam, chociaż nigdy tego nie pamiętam.

kidziorek pisze:Gorzej z innymi...wszelkie dodatkowe bagaże w autobusie: 2 paczki pampersów, jeszcze zapakowana koszula, kwiaty na czyjeś urodziny...masakra ;)

A z tym to jest koszmar!
Zawsze sobie powtarzam: "Masz torebkę, laptopa i 2 walizki..4 RZECZY..pamiętaj! - 4 rze-czy!" A i tak w pewnym momencie zawsze bledne i w popłochu robię szybki rekonesans sytacji "1-2-3- uff.. - 4.." ;)

pepelemoko pisze:

kidziorek pisze:Gorzej z innymi...wszelkie dodatkowe bagaże w autobusie: 2 paczki pampersów, jeszcze zapakowana koszula, kwiaty na czyjeś urodziny...masakra

A z tym to jest koszmar!
Zawsze sobie powtarzam: "Masz torebkę, laptopa i 2 walizki..4 RZECZY..pamiętaj! - 4 rze-czy!" A i tak w pewnym momencie zawsze bledne i w popłochu robię szybki rekonesans sytacji "1-2-3- uff.. - 4.."

Ja zostawiłam gdzieś w centrum handlowym jedną jedyną opłaconą torebkę, którą miałam przy sobie - nie znalazła się.
Niedawno zapomniałam wziąć biletu z kinowej kasy.
A zostawić otwarty dom na cały dzień też mi się zdarzyło - na szczęście nic się nie stało.
Trują mi, że jestem nieodpowiedzialna. A co ja mogę zrobić, żeby to się zmieniło? Moje roztargnienie jest nieuleczalne.

NO rekonensans to jest dobre określenie , ja też tak mam że ide sobie ulicą i nagle staje szybko trzepien sie po kieszeniach i sprawdzam co mam przy sobie klucze, dowód itd jezeli ma to jest uff f jezeli nie amm to jest o kur....... .

oj gubię gubię wszystko i wszędzie i znajduję w najbardziej absurdalnych miejscach i momentach... chaos to drugie ja, i mimo usilnych prób i starań nie mogę upchnąć życia w jakiekolwiek ramki...

LO miałam niedaleko od domu, musiałam przejść ulicę, tory, drugą ulicę - jakieś 15 min na piechotę i 5 min. rowerem.
Kiedyś się bardzo śpieszyłam na lekcje jadąc na rowerze do szkoły i po drodze zgubiłam plecak;) Polonistka nie potrafiła zrozumieć jak jej tłumaczyłam powód spóźnienia

o taaak. bo siódemki najwidoczniej są roztrzepane ^^
ja nie tylko zauważyłam , że ciągle coś gubię, ale o wielu rzeczach zapominam, mam cholernie krótką pamięćc ^. -

o jaki fajny temat... akurat szukam mojej komorki, bo już od tygodnia nie moge znalezc swojej głowy też nie
roztrzepanie? lekkomyślność? ja tam już sama nie wiem co to...

Jezu jak was czytam to....... wszystko pasuje do mnie klucze ah... tam raz na jakis czas dorabiam, karta sim Br..... ciągle tylko słychać " cholera gdzie moja karta? " Ja to nazywam złością rzeczy Martwych > a tak naprawdę swoją głupotą <

Mój mąż cudowny 7, jest bardzo roztrzepany. Na szczęście się uzupełniamy. Gdy on szaleje bo nie może znaleźć okularów, ja wpadam do pokoju i mówie spokojnie, przestań na chwilkę tak biegać, rozglądam się i zauwarzam kawałek oprawy wystającej sod jakiegoś przedmiotu. Czasem coś leży na wierzchu. Lub jest w kieszeni spodni męża a on szaleje jakby świat się sprzeciwił jemu.

Gubienie, zapominanie...Moja nauczycielka powiedziała kiedyś : "Dziewczyno, ty się sama zgubisz". Upycham ważne rzeczy po kątach, ale takich specjalnych kątach, przy tym bardzo dziwnych. I zamiast je zapamiętać, to nie, ważny kąt staje się nagle nieważnym, zapomnianym. A potem panika i szukanie przez cały dzień, np legitymacji tuż przed egzaminem, bez której mogliby mnie nie wpuścić

Notorycznie się spóźniam i zapominam o pewnych sprawach. I zamiast się tym stresować, to mnie to guzik obchodzi. Czasem pamietam o czyms, ale ze zwyklego lenistwa nie wykonuje tego. I tlumacze to zapomnieniem

MICHAŁ11 pisze:Oto jedna z podstawowych cech siódemek którą zauważyłem u siebie jaki u moich znajomych a mianoiwcie : GUBIENIE otóż mi zdaża sie gubić wszystko co mam :klucze, portfele , ważne papiery, pieniadze itd choicaz nie jest to ZAWSZE ale zdaża sie chociaz gubienie to nic w porównaniu do oddawania książęk do bibliotek

co do tego to sie nie zgodze- ja np ze wzgledu na tryb zycia zawsze przy sobie mam portfel, jakies klucze to od domu to od innych "obiektow", komorke od kiedy mam to sie z nia nie rozstaje, wiec nie gubie tych rzeczy bo bez nich nie zmieniam praktycznie nigdy pomieszczenia...co do ksiazek z biblioteki to nie mam problemu z ich oddaniem bo ich nie wypozyczam
balaganiarz ze mnie wielki co zwiazane jest wlasnie z chaotycznoscia 7-mek, ale jakos w tym balaganie sa s[rawy ktore musza byc poukladane i koniec :p
pozrdawiam

pepelemoko pisze:Zawsze sobie powtarzam: "Masz torebkę, laptopa i 2 walizki..4 RZECZY..pamiętaj! - 4 rze-czy!" A i tak w pewnym momencie zawsze bledne i w popłochu robię szybki rekonesans sytacji "1-2-3- uff.. - 4.."

Oł je, bratnia dusza! Ja też tak liczę, zapamiętuję ile mam i przed wysiadaniem sprawdzam czy się zgadza, powtarzam w myślach "Masz X rzeczy, masz X rzeczy" - jak sekciara jakaś [najgorzej, że czasem zapominam ile to ja miałam rzeczy zapamiętać...i mała panika, bo nie wiem czy miałam 4 czy 5...eee, chyba muszę zacząć zapisywać] Liczę tak, od kiedy zostawiłam bagaż w pociągu, bo się zagadałam i wyszłam sobie a torba pojechała dalej [odzyskałam!]
Gubię często, ale większość rzeczy mi się odnajduje. Szczęście w tej kwestii mnie nie opuszcza - uff! 8)

hehe... ja jak gdzies jadę to wychodząc myślę:

pieniądze? mam
dokumenty? mam
telefon? mam
- no to sobie poradzę

a co do gubienia to jestem mistrzem w zostawianiu w różnych miejscach swojego telefonu... to jest tragiczne. nigdy nie wiem gdzie on jest

mam dokładnie to samo, o innych rzeczach nawet nie mysle, czy wzielam - portfel i komórka i mogę zdobywać swiat.