Enneagram

Moc zawsze wiąże się z tym, co przemawia za ważnością samego życia. Apeluje ona do tej części ludzkiej natury, którą nazywamy szlachetną, w przeciwieństwie do siły, odwołującej się do tego, co nazywamy okrutnym. Moc odnosi się do wszystkiego, co podnosi na duchu i uszlachetnia - nobilituje. Siła zawsze musi być wytłumaczona, zaś moc nie potrzebuje uzasadnienia. Siła jest związana z częściami, a moc z całością.
Jeżeli prześledzimy naturę siły, natychmiast stanie się oczywiste, dlaczego zawsze poddaje się ona mocy. Pozostaje to w zgodzie z jednym z podstawowych praw fizyki. Ponieważ siła automatycznie stwarza przeciw-siłę, jej działanie z definicji jest ograniczone. Moglibyśmy powiedzieć, że siła to ruch. Porusza się z jednego miejsca w drugie albo próbuje to uczynić, przełamując opór. Moc natomiast jest nieruchoma. Jest jak stałe pole, które się nie porusza. Na przykład sama grawitacja nie porusza się względem niczego. Jej moc wprawia w ruch wszystkie obiekty, znajdujące się w jej polu. Jednak samo pole grawitacyjne nie porusza się wcale.
Siła zawsze porusza się przeciwko czemuś, podczas gdy moc nie porusza się przeciw niczemu. Siła jest niekompletna, dlatego też stale musi być zasilana energią. Moc jest całkowita i kompletna w samej sobie i nie potrzebuje niczego z zewnątrz. Nie stwarza żądań. Nie posiada potrzeb. Ponieważ siła posiada niezaspokojony apetyt, stale konsumuje. Moc, wręcz przeciwnie, energetyzuje, wydaje siebie, zaspokaja i wspiera. Moc daje życie i energię. Siła je odbiera. Spostrzegamy, że moc wiąże się ze współczuciem i sprawia, że czujemy się dobrze z samymi sobą. Siła zaś jest związana z osądem i powoduje u nas złe samopoczucie.
Siła zawsze stwarza przeciw-siłę. Jej wynikiem jest polaryzacja, a nie jednoczenie. Polaryzacja za każdym razem wnosi konflikt- Jej koszt zatem zawsze jest wysoki. Ponieważ siła prowokuje polaryzację, w nieunikniony sposób wywołuje dychotomię wygranej przegranej, a ponieważ zawsze ktoś przegrywa, zawsze stwarzani są wrogowie. Nieustannie zmierzając się z wrogami, siła potrzebuje stałej obrony. Defensywność jest kosztowna, niezależnie czy dotyczy rynku, polityki, czy spraw zagranicznych.
W poszukiwaniu źródła mocy zaznaczyliśmy, że jest ono związane ze znaczeniem, a znaczenie to ma wiele wspólnego z ważnością samego życia. Siła jest konkretna, dosłowna i poparta dowodami. Wymaga potwierdzenia i wsparcia. Źródła mocy są natomiast pewne i nie wymagają dowodzenia. To, co oczywiste samo przez się, nie potrzebuje poparcia dowodami. To, że zdrowie jest ważniejsze niż choroba, życie ważniejsze niż śmierć, honor bardziej pożądany niż hańba, że wiara i zaufanie przewyższają wątpliwości i cynizm oraz że konstruktywne ma pierwszeństwo nad destruktywnym - wszystko to są stwierdzenia oczywiste same w sobie, niebędące przedmiotem do dowodzenia. Ostatecznie, jedyne co możemy powiedzieć o źródle mocy, to że po prostu „jest".