Enneagram

Jakie książki czytają nasze forumowe Czwórki? Jakie uważacie za odpowiednie dla tego typu i dlaczego? Bardzo jestem ciekawa waszych opinii

Na pewno Edgar Allan Poe ponieważ sam był Czwórką (4w5).

Myślę, że warto sprawdzić, którzy pisarze/poeci byli Czwórkami, chyba każdej Czwórce spodoba się to co inna Czwórka napisała. ^^

^Myślę, ze to bardzo duże uogólnienie, ja np. nie cierpię książek Isabel Allende, która podobno jest Czwórką (po twórczości powiedziałabym, ze chyba wszyscy pisarze latynoamerykańscy byli Czwórkami na niskim poziomie zdrowia i jeszcze na dodatek naćpani ).

Dlatego bardziej jestem ciekawa konkretnych tytułów, nazwisk, potem można zobaczyć, czy to się jakoś koreluje z typem czy nie i co z tego ewentualnie wynika. I to bardziej od samych Czwórek, które najlepiej wiedza, co im się podoba aczkolwiek konstruktywne posty (o ile da sie w tym wątku?) zawsze mile widziane.

Ael pisze:Myślę, ze to bardzo duże uogólnienie, ja np. nie cierpię książek Isabel Allende, która podobno jest Czwórką

To mnie zaskoczyłaś. Myślałam, że Czwórki mają swój wspólny język, którym się porozumiewają, który rozumieją tylko one (mam na myśli te wewnętrzne przeżycia). A tu się okazuje, że jednak niekoniecznie.

Polecam "Białe noce" Dostojewskiego. Główny bohater jest typową Czwórką i myślę, że osobom o tym typie osobowości łatwo byłoby się z nim utożsamiać, a na tym właśnie przecież polega magia lektury -- na stawianiu się w roli bohatera i niejako za jego pośrednictwem doświadczaniu świata przedstawionego w powieści. Podobnie zresztą rzecz ma się z filmami.
Inny "czwórkowy" bohater to hrabia Henryk z nieocenionej "Nie-Boskiej komedii" Krasińskiego. Warto zajrzeć też do "Wroga ludu" Ibsena.
Zainteresował mnie ten temat. Miejmy nadzieję, że ktoś coś jeszcze zaproponuje.

Ja jestem czwórką i uwielbiam sc-fi, wiec postaram się to po czwórkowemu wyjaśnić:
fantastyka opowiada o tym czego nie ma, co jest nieosiągalne. Skupia się albo na przeszłości (fantasy) lub przyszłości (sc-fi), czyli jst to coś, co pobudza wyobraźnię oraz ubarwia świat rzeczywisty. Oprócz tego, ważne jest żeby historia z książki była skupiona na jednym protagoniście, inni bohaterowie byli głębocy i niezbyt plastikowi, a relacje między nimi zajmowały jednak sporą ilość miejsca (podczas gdy światotworzenie jest na drugim miejscu). Dobrze sobie radzą przy np. space operach.

Dodatkowo doceniam twórczość Murakamiego, którą nazwałabym baardzo czwórkową. Szczególnie Norwegian Wood które jest biblią moją, mojego ex 4w5 i przyjaciela 5w4.

Yep, książki Murakamiego są bardzo sentymentalne. Bohaterowie tęsknią, są zagubieni i nieszczęśliwi. Najbardziej sentymentalna czy też po prostu smutna jest "Na południe od granicy, na zachód od słońca". Chociaż może ja to tak odbieram, bo widziałam w tej książce odbicie własnego życia. Zimno mi, gdy tylko o niej pomyślę.
Myślę, że ogólnie te trzy są do siebie podobne pod względem nastroju: norwegian wood, na południe... i sputnik sweetheart. Lubiąc jedną, polubisz pozostałe. Dla reszty twórczości Murakamiego to może nie zadziałać bo na przykład hard-boiled wonderland (moja ulubiona), jest zupełnie inny. Mniej sentymentalizmu, więcej symbolizmu. Nie twierdzę, że ten tytuł jest mniej czwórkowy, bo przecież mówi o uwięzieniu wewnątrz własnej głowy.

4w5 poleciła mi Becketta. Czekając na Godota i Końcówka to moje ulubione dzieła

Moja mama, 4w5, bardzo lubi wszystkie książki Paula Coehlo, zawsze mi je kazała czytać chociaż mi się wcale nie podobają
Pamiętam też jak kiedyś bardzo polecała "Sto lat samotności" chyba Gabriela Marqueza. Ponoć to najlepsza książka jaką czytała.

Mam wrażenie, że mój gust nie odpowiada opisanym tutaj standardom. Murakami - średnio, Coelho -NIE, Marquez - uh, nie.

Zaś co do fantastyki/sci-fi, już jakiś czas temu uznałam, że najlepsze dizeła z tego nurtu to nie te oferujące ucieczkę od świata rzeczywistego, tylko pokazujące nam jego problemy poprzez metaforę. Philip K. Dick, Terry Pratchett, Ursula Le Guin i wielu innych oczywiście.

Dla mnie zawsze taką totalnie stereotypowo Czwórkową twórczością były kroniki Wampirów Anne Rice. Te uczucia, te dramaty, ta zmysłowość, ten mrok

Coelho i jego ekhm "poetyckość" jak "Gdy zamkniesz oczy, to nie widzisz nic" - zdecydowanie nie Osobiście patrząc na swoje skrzywienie w stronę fantasy, być może czymś to jest potwierdzone, że jako czwórka, lepiej odnajduje się w książkach gdzie mocno działa wyobraźnia oraz patrząc pesymistycznie, po prostu w książkach gdzie świat jest piękniejszy

Ael pisze:Dla mnie zawsze taką totalnie stereotypowo Czwórkową twórczością były kroniki Wampirów Anne Rice. Te uczucia, te dramaty, ta zmysłowość, ten mrok

WOW! Nigdy o tym nie pomyślałam, ale totalnie masz rację.

Ostatnio czytałam książkę pt. "Krwawe wino", którą napisała Erica Spindler. To niby thriller romantyczny, ale bardziej mi tu chodzi o thriller bardzo wciąga, niemal od pierwszej strony.
Jeszcze jedna książka tej autorki mi się podobała - "Pętla".
Ogólnie dużo morderstw w obu, więc jak ktoś nie lubi to trudno. Wszystko jest tak zagmatwane, że naprawdę, podziwiam wyobraźnię pani Spindler na końcu oczywiście okazuje się, że nie zabił nikt z tych, których podejrzewałam

winterbreak pisze:

Ael pisze:Dla mnie zawsze taką totalnie stereotypowo Czwórkową twórczością były kroniki Wampirów Anne Rice. Te uczucia, te dramaty, ta zmysłowość, ten mrok

WOW! Nigdy o tym nie pomyślałam, ale totalnie masz rację.

Aż sobie kupiłam 2 tomy

Czwórkowe wydają mi się książki Pielewina, bo poszukiwanie, wielka nietoperzyca, jesteśmy tu za karę, a świat nie prawdziwy jest, blablabla, w każdej książce, co się nawiasem mówiąc staje trochę nudne, jeśli chciałoby się przeczytać ich więcej...
Polecany na forum piątkowym Wilk stepowy też mi się wydaje trochę czwórkowy. Takie 5w4, 4w5