Enneagram

O mój Boże, 7w8 dual/aktywator to dla mnie czysta zguba! Dobrze jednak, że co lot, to mam inną załogę... Chociaż namawia mnie na zamianę rejsów tak, by znów razem polecieć - o nie, nie dam się!

Moja mała wróbelka nie wróciła ze spaceru i bardzo za nią tęsknię. Była jedyną istotką która przywracała mi wiarę w ten przebrzydły świat. Rozmawiała ze mną, latała mi po pokoju, wierciła się na podołku, przytulała do szyi, kąsała pieszczotliwie. Razem kładłyśmy się spać i budziła mnie swoim śpiewem o wschodzie słońca.
Bez niej czuję się bardzo samotna i nieszczęśliwa i z życia znowu uleciał sens. fml :,(
W dodatku uderzyłam się w głowe jak nigdy, złamałam ząb trzonowy. Chyba umrę i może i dobrze. W sumie ostatnio cały czas prześladuje mnie śmierć może to jakiś znak od losu, że niedługo skończy się to żałosne życie, może chciał mnie jakoś przygotować. W zasadzie pewnie i tak niczego nie stracę.

Ekhm to temat tylko dla Czwórek, a w typie widzę Mediator...

W temacie: karaluchy w pokoju mam. Skąd się one k... wzięły...

Ael pisze:Ekhm to temat tylko dla Czwórek, a w typie widzę Mediator...

To combo 4 i 9 i jeszcze czegoś. Zmienia się jak w kalejdoskopie.

Temat: na studiach nie wystarczy jedynie inteligencja, trzeba się po prostu uczyć i zastanawiam się ilu przedmiotów nie zaliczę. Jest źle.

Ael pisze:Ekhm to temat tylko dla Czwórek, a w typie widzę Mediator...

A ja myślałam, że tu wszyscy mogą płakać

Nie no tak na serio: ten temat powstał jako kącik offtopowy działu Czwórek. To, że akurat wszyscy w nim płaczą, to chyba tylko przez ironiczną nazwę Frytasa.
Ale nie wiem, wydaje mi sie, że bycie w dziale 4 o czymś świadczy.
A od ogólnego płakania jest chyba Hyde Park.

Dziewczyna, którą uwielbiam ma chłopaka. Wpieprzyłem się jak Werter.

Same here

Przynajmniej nie masz żadnych nadziei. A mogło być znacznie gorzej

Przygarnięty kot od wczoraj siedzi pod wanną i nie chce wyjść. :<

Czy kot jest młody? Im młodszy tym łatwiej oswoić. Teraz nie wychodzi, bo się Ciebie boi, pod wanną czuje się względnie bezpiecznie.
Postaw mu obok wanny kuwetę, o ile jeszcze jej nie ma. Skorzysta z niej pod twoją nieobecność. Koty instynktownie szukają miejsca, w którym mogą zagrzebać ślady swojej obecności Jedzenie przynoś w małych porcjach. Najlepiej, gdy dobrze zgłodnieje. Na początku stawiaj miskę blisko wanny, a sama stań daleko, ale tak, żeby Cię widział. Wtedy będzie czuł się dość bezpiecznie, bo będzie mógł szybko się schować, a głód zwycięży nad strachem. Z czasem twoja obecność będzie mu się kojarzyła z jedzeniem czyli pozytywnie. Przez kolejne dni stawiaj miskę coraz dalej od wanny, a bliżej siebie. Na początku stój bez ruchu, potem możesz usiąść. Ale nie próbuj go dotykać. To zrób dopiero, gdy będzie spokojnie jeść obok Ciebie. A i to trzeba dawkować od krótkiego dotknięcia i cofnięcia ręki. Koty najbardziej lubią mizianie za uchem i po pyszczku, potem grzbiet i przy ogonie. Dopiero potem branie na ręce. Najlepiej za pierwszym razem wziąć, pomiziać i puścić. Jeśli kiedyś przy głaskaniu nie zaprotestuje przy głaskaniu brzucha to znaczy, że w pełni Ci ufa.
Nie śpiesz się. Trzeba wiele czasu i cierpliwości przy oswajaniu kota.
I jeszcze jedno. Kiedy już zacznie chodzić po domu i robić coś niepożądanego, np. drapać meble, grzebać ziemię w doniczce, wchodzić na blat w kuchni itp. miej przygotowany pod ręką spryskiwacz z czystą wodą i pryśnij na kota. Tego nie lubią i szybko kojarzą daną czynność z nieprzyjemnością.
Powodzenia

Właśnie przyniosłam jej kuwetę, wodę i karmę. Po prostu martwiło mnie to, bo tam jest tak zimno i wilgotno...
A teraz schowała się gdzie indziej.

Mam zbyt dużo tęsknot i marzeń, które się nie spełnią. I denerwuje mnie fakt, że wszyscy na około trąbią "możesz być kim chcesz". Nie, naprawdę nie mogę. Nie mam prostych marzeń, których przy okazji w pewien sposób zazdroszczę innym, między innymi bycia lekarzem czy wycieczki do Nowego Jorku. Moje są totalnie nierealne. I dlatego trzymam się jeszcze jakiejś wiary i religii, pomimo coraz większych wątpliwości, bo chciałabym jednak, żeby te wszystkie niespełnione marzenia kiedyś się stały. Bo ich nieosiągnięcie to nie moja wina, nie moja niemoc czy lenistwo, tylko prawdziwy brak jakiejkolwiek możliwości.

Dziś mogę się popłakać ze szczęścia, bo zaliczyłem fizykę pomimo tego, że nie zaliczyłem ćwiczeń - profesor stwierdził, że za obecności mi 3 postawi
Nie no żartuję, aż tak szczęśliwy to nie jestem, do niedzieli muszę sobie pracę znaleźć, CV trzeba w końcu napisać.