Piątka a szkoła

Dyskusje na temat typu 5
Wiadomość
Autor
Snufkin
Posty: 5625
Rejestracja: piątek, 4 kwietnia 2008, 14:28
Enneatyp: Obserwator

Re: Wiedza

#31 Post autor: Snufkin » niedziela, 8 maja 2011, 08:18

Generalnie nie lubiłem się nigdy uczyć....co nie znaczy, że wszystko olewałem. Mimo to wyniki miałem bardzo przeciętne/słabe bo jak ktoś czegoś nie lubi to nie będzie w tym dobry. A może po prostu jestem mało zdolny ? W szkole zawsze mi się chciało spać i tylko czekałem na dzwonek.


5w4, sp/sx/so
ILI - Ni, DCNH - CT(H)

desowin
Posty: 29
Rejestracja: sobota, 31 października 2009, 21:59
Lokalizacja: Gliwice

Re: Wiedza

#32 Post autor: desowin » niedziela, 8 maja 2011, 19:48

W Liceum średnią z przedziału (4, 4.5) miałem, jednakże nie pamiętam dokładnie, a świadectw nie mam pod ręką.
Na studiach zdecydowanie wyższa średnia niż w liceum

Jeżeli chodzi o przespane lekcje to były takie ;-)
Na historii po usłyszeniu, że "spać mogą tylko te osoby które przynoszą poduszke", na następną lekcje przyniosłem poduszke :D
5w6
ILI (INTp)

Awatar użytkownika
Cotta
VIP
VIP
Posty: 2409
Rejestracja: czwartek, 12 maja 2011, 16:55
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: pomorskie

Re: Wiedza

#33 Post autor: Cotta » piątek, 3 czerwca 2011, 12:32

W temacie niemieszanych enneagramowo klas/grup - mi by wśród piątek było przyjemnie, ale jestem przeciw, bo piątka w otoczeniu piątek nie miałaby jak się nauczyć funkcjonować w społeczeństwie. Może się tego nauczyć tylko od innych typów.
kabanos pisze:Jak wam idzie w szkole, studiach, albo szło ?
Jak przystało na 5 w szkole miałam same 5, na studiach też wysoka średnia i stypendia naukowe. Ale nie kosztem ślęczenia nad książkami i zakuwania. Nauka przychodzi mi łatwo, do tego mam talent do lania wody i formułowania odpowiedzi w na tyle pokrętny sposób, że wygląda, jakbym wszystko wiedziała, nawet jak wiedza jest szczątkowa. Zawsze uczyłam się niesystematycznie i na ostatnią chwilę, ale lądowałam na czterech łapach. Pomimo dobrych ocen za kujona nie uchodziłam, bo:
- mocno odbiegałam od wizerunku typowego kujona: w czasach licealnych słuchałam metalu, nosiłam się na czarno i głosiłam kontrowersyjne poglądy,
- chętnie pomagałam innym, nie tylko jeżeli chodzi o wytłumaczenie czegoś, ale też o zwykłe zżynanie prac domowych i podpowiadanie na sprawdzianach.
Lubicie się uczyć ?
Średnio, chyba, że coś mnie zainteresuje.
Czytacie książki ? Dużo, mało ?
Mnóstwo (ale lektur szkolnych czytałam jak na lekarstwo).
5w4, sp/sx/so, INTJ
LII [Ne, DCNH - CT(H)]


http://www.poomoc.pl/

Życie bywa skomplikowane, więc lepiej się zdrzemnąć.

Shirayo
Posty: 625
Rejestracja: sobota, 23 kwietnia 2011, 11:40
Enneatyp: Obserwator

Re: Piątka a szkoła

#34 Post autor: Shirayo » piątek, 3 czerwca 2011, 13:29

Ja także nie lubię się uczyć.
I zazwyczaj nie muszę, bo prawie wszystko łapię w lot. Czasem tylko coś powtórzę z 5 minut. Średnia rzędu 4.2. Debilna plastyka zaniża mi średnią.(u mnie plastyka jest jak wiedza o sztuce. Nie jakieś rysowanki)

Awatar użytkownika
bodzios
Posty: 695
Rejestracja: poniedziałek, 18 stycznia 2010, 23:06
Enneatyp: Obserwator

Re: Wiedza

#35 Post autor: bodzios » piątek, 3 czerwca 2011, 22:05

Cotta pisze:Nauka przychodzi mi łatwo, do tego mam talent do lania wody i formułowania odpowiedzi w na tyle pokrętny sposób, że wygląda, jakbym wszystko wiedziała, nawet jak wiedza jest szczątkowa.
(...) Zawsze uczyłam się niesystematycznie i na ostatnią chwilę, ale lądowałam na czterech łapach.
Jak wyżej.
Cotta pisze:Pomimo dobrych ocen za kujona nie uchodziłam, bo:
- mocno odbiegałam od wizerunku typowego kujona (...)
- chętnie pomagałam innym, nie tylko jeżeli chodzi o wytłumaczenie czegoś, ale też o zwykłe zżynanie prac domowych i podpowiadanie na sprawdzianach.
Jak wyżej, choć jeśli się o pierwszą rzecz rozchodzi, to nie z powodu wyglądu, a pewnych predyspozycji, osobistych rzekłbym - mam niewyparzoną gębę, dość donośny głos i odrobinę zdolności przywódczych, więc nie dam sobą pomiatać. Natomiast wiedzą zawsze lubiłem się dzielić, we wszelaki sposób, też nie wzdrygałem się przed podpowiadaniem na sprawdzianach czy zżynaniem prac domowych (pomijając może polski, bo tu specyfika mojego pisania jest zbyt wielka)
Cotta pisze:na studiach też wysoka średnia i stypendia naukowe. Ale nie kosztem ślęczenia nad książkami i zakuwania.

Stypendium naukowe wywalczę dopiero teraz, na moich drugich studiach. :mrgreen:

PS. Modzi, co to za szatańskie pomysły z "możliwością zagnieżdżenia jedynie trzech cytatów"?
No UPS - no party. :(

muahahaha
Posty: 365
Rejestracja: poniedziałek, 28 listopada 2011, 18:27

Re: Piątka a szkoła

#36 Post autor: muahahaha » czwartek, 31 maja 2012, 22:54

O ale znalazłam (znowu) fajny temat :)
Duża część 5 pisała, że dobrze im szło w szkole – jakieś podejrzane te 5. No chyba, że mają ‘j’ na końcu....to niesprawiedliwe (niech dostaną swędzącej wysypki - żart)
U mnie w szkole, to była masakra – zwłaszcza na studiach.
Do liceum (włącznie jakoś sobie radziłam) bo odpowiadał mi system: częste klasówki z małej ilości materiału, lekcje po 45 min i każda inna.
Jak na studiach miałam siedzieć przez 3h (z 1 przerwą) na wykładzie z chemii....to nie siedziałam, bo nie dało rady. A jeżeli już się wybrałam, to zajmowałam miejsce przy drzwiach, gdybym nagle poczuła przymus wyjścia. Nie wiem o co chodzi ale jak ktoś do mnie gada to po jakimś czasie jest efekt ‘jednym uchem wchodzi a 2 wiadomo’. Zawsze podobały mi się ćwiczenia i laborki, bo coś się robiło (ale nie podobało mi się, że wszystko trzeba było robić na szybko). Chociaż co do laborek też było różnie, bo jak raz nam babka stanęła przy aparaturze i zaczęła gadać....to ja odpłynęłam, w pewnym momencie padło pytanie.....całe szczęście nie do mnie. Ciężkie do przejścia było jeszcze wychodzenie do szkoły o 7, a wracanie do domu po 19, śmiałam się wtedy ze znajomymi, że powinniśmy sobie namiot rozbić przed uczelnią ( i jak porządna 5 ma sobie naładować akumulatorki?)
Tylko żeby nie wyszło, że nie lubię się uczyć, bo lubię, ale tego co chcę i w tempie które mi odpowiada – zazwyczaj jest wolniejsze, bo muszę używać dużej ilości flamastrów, kolorowych kredek i innego badziewia (chyba, że coś jest do zrozumienia, a nie wykucia na pamięć - wtedy idzie dosyć szybko)

Awatar użytkownika
SOS
Posty: 180
Rejestracja: wtorek, 28 lutego 2012, 15:28
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: Freistadt Danzig

Re: Piątka a szkoła

#37 Post autor: SOS » piątek, 1 czerwca 2012, 15:28

To można lubić się uczyć? :D Wytłumaczcie mi na czym to polega, jak to działa i czym to się objawia, bo to jest dla mnie niepojęte. :D

Ja do 5 klasy się praktycznie w ogóle nie uczyłem, a oceny mimo to miałem dobre. W 4 klasie nawet pasek na świadectwie się znalazł (jedyny w tym życiu i oczywiście mi to świadectwo zmokło w drodze powrotnej). Nawet zdałem bez uczenia się egzamin teoretyczny na kartę rowerową. (ale na praktyczny już nie trafiłem; zresztą nie wiem czy bym zdał z moim niekompletnym rowerem) Później się już raczej uczyłem. Ale żeby to lubić, to mi nigdy do głowy nie przyszło.
Ja jestem Ja.


One Legged Sam knows what you've been through
A journey of madness 'till the "The Drift" found you too

Awatar użytkownika
Szej-Hulud
Posty: 183
Rejestracja: niedziela, 29 maja 2011, 11:54

Re: Piątka a szkoła

#38 Post autor: Szej-Hulud » piątek, 1 czerwca 2012, 19:09

Nie wiem, czy można lubić się uczyć. Chyba wiele zależy od nauczyciela i samego przedmiotu.
W szkole... no cóż, miałem dość wysokie średnie. Nigdy powyżej 5.0, ale jak dotąd nie zdarzyło się poniżej 4.75. Nie licząc oczywiście średnich śródrocznych- zawsze zakładam, że średnią śródroczną zawsze można poprawić, żeby końcowa była wyższa. Nie zrozumcie mnie źle- to nie tak, że odczuwam konieczność zdobywania samych dobrych ocen i ślęczę nad książkami całymi dniami. Uczę się, odrabiam te nieszczęsne zadania domowe itd., ale nigdy więcej, niż trzeba. No i wcale mi się nie chce.
Poza tym... to troszkę takie przenoszenie uwagi w inne miejsce. Bo fakt, w ławce szkolnej idzie mi nieźle... ale gdy lekcja przenosi się na salę gimnastyczną bądź boisko, to szkoda gadać. Ja, wbrew sobie, odpływam. A że koordynacja i umiejętności są liche, to łatwo się domyślić, kto zostaje wybrany na wf jako ostatni członek drużyny.
Swoją drogą, to tak sobie myślę, że gdybym ja podczas tłumaczenia innym, jak rozwiązać jakieś zadanie zachowywał się w ten sposób, gdy oni widząc moją nieudolność z zakresu sportu, to chyba by się na mnie obrazili. To w sumie trochę przykre- od innych oczekują wyrozumiałości, chociaż sami rzadko się nią wykazują. Ale to chyba w jakimś stopniu dotyczy też piątek(zwłaszcza tych niezdrowych!), chociaż w innych dziedzinach.
5w4,
ENTp-Don Kichot

Ludzie, którym się spełnia życzenia, często okazują się nie całkiem mili. Czy więc powinno się im dać to, czego chcą, czy raczej to, czego potrzebują?

Beneath the rule of men entirely great
The pen is mightier than the sword.

Awatar użytkownika
BlackRose
Posty: 128
Rejestracja: wtorek, 10 stycznia 2012, 17:21
Enneatyp: Obserwator

Re: Piątka a szkoła

#39 Post autor: BlackRose » piątek, 1 czerwca 2012, 20:40

Nie przepadam za moimi studiami, bo to żałosna szkółka, a nie studia :x Zero dyskusji, samodzielnego zdobywania wiedzy, pisania, tylko zakuwanie tego, co na jest na karteczkach od prowadzących.
A uczyć się (w sensie przyswajać gołe fakty) nie lubię i rzadko to robię, jednak dostaję dobre stopnie, gdy wymagane jest wyciągnięcie własnych wniosków albo zrobienie analizy porównawczej. Czyli, przy naszym systemie szkolnictwa, generalnie rzadko :P
5w4

Awatar użytkownika
Cotta
VIP
VIP
Posty: 2409
Rejestracja: czwartek, 12 maja 2011, 16:55
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: pomorskie

Re: Piątka a szkoła

#40 Post autor: Cotta » piątek, 1 czerwca 2012, 22:50

Uczenie się ma różne oblicza. Zakuwać nie lubię, poznawać nowe rzeczy lubię.
5w4, sp/sx/so, INTJ
LII [Ne, DCNH - CT(H)]


http://www.poomoc.pl/

Życie bywa skomplikowane, więc lepiej się zdrzemnąć.

Awatar użytkownika
Hunter
Posty: 29
Rejestracja: poniedziałek, 20 lutego 2012, 22:59

Re: Piątka a szkoła

#41 Post autor: Hunter » piątek, 1 czerwca 2012, 23:23

To i może Ja coś dopiszę :D ; (Witam znów :) )
No cóż nauka sama w sobie bywa często męcząca, chyba że jest to nauka polegająca na rozwijani własnych pasji i zainteresowań.
Ale cóż w szkole trzeba uczyć się wszystkiego ( ucz się ucz wiedza to potęgi klucz) - tak mówili :D
Ja w gimnazjum(podobno najlepsze w regionie ^^ ) i podstawówce byłem tak koło 4,5 średniej , nie uczyłem jakoś specjalnie miałem sporo dop szczególnie z języków ale też pare 6 (WF, Religia itp.) ; no i z mojego ulubionego przedmiotu : Matematyki. Ale można powiedzieć ogólnie że prymusem to ja nie byłem (przynajmniej przy moich rówieśnikach ).
Sytuacja się zmieniła kiedy wygrałem olimpiadę gimnazjalną czy coś w tym stylu (z matematyki oczywiście).Nie pisałem części (tej matematycznej) egzaminów i miałem "indeks" do dowolnego liceum. A oprócz tego mnóstwo różnej maści nagród i profitów - wtedy to właśnie zrozumiałem że nauka się opłaca :D
W liceum uczyłem się z dwóch powodów:
1.Wybór mojego liceum był świadomy więc istniała pewna grupa przedmiotów z którymi chciałem związać swoja przyszłość a poza tym nie interesowały = więc się ich uczyłem(nie chodzi tu o zakuwanie)
2.Tych które mnie nie interesowały(nudziły) też starałem się uczyć - bo mi się to opłacało ( trzeba było mieć średnią 4,5 żeby dostawać stypendium). Oczywiście nie było to jakieś specjalnie trudne ale jednak trzeba było pokonać Lenistwo
Jeśli chodzi o system nauki to zadań domowych zwykle nie odrabiałem -uważam że to strata czasu, nie uczyłem się też za wiele w domu.
Najwięcej wyciągałem z uczestnictwa w lekcji (często "koncentrując się" na siłę)
<W szkole się uczy w domu odpoczywa> - :D taka dewiza wymyślona przez mojego kolegę 8w7

Ogólnie wydaje mi się że większość Piątek to dobrzy uczniowie (przynajmniej z obserwacji mojego otoczenia) "o ile im się chce" :D
5v4 (zdrowy ? -myślę że jak najbardziej:D )
(ENTj na 90% według socjoniki)
-zdziwiony ?
-ja też :D

Awatar użytkownika
stworek
Posty: 36
Rejestracja: piątek, 31 sierpnia 2012, 22:33
Enneatyp: Obserwator

Re: Piątka a szkoła

#42 Post autor: stworek » wtorek, 25 września 2012, 22:38

Mój post mógłby być tak naprawdę kopipastem poprzedniego - z drobnym dopiskiem. Też wygrałem olimpiadę z matmy i wybrałem się do najlepszego liceum jakie mogłem znaleźć. I tutaj zaczęły się schody. Mimo, że przez całe gimnazjum nie robiłem absolutnie nic, tutaj to nie działa. Trzeba było zacząć się UCZYĆ. Matematyka okazała się nie tak prosta jak kiedyś, nie byłem już tym "najlepszym", który wszytko wygrywa. I.. to było (i nadal jest) cudowne doświadczenie. Oczywiście moja duma i pewność siebie zostały mocno nadszarpnięte (a trzeba wiedzieć, że i tak są na dość niskim poziomie), ale dało potężny efekt. Coś jak takie wiadro zimnej wody na twarz. Zacząłem się rozwijać, czytać "mądre książki" ;) (polskiego uczy mnie kobieta, która wymaga jakichś 5-6 książek na miesiąc + oczywiście żadna fantastyka, sf i pochodne nie wchodzą w grę), poznawać naprawdę wspaniały świat - tak się złożyło, że wszystkie przedmioty mam prowadzone na poziomie rozszerzonym, więc siłą rzeczy trzeba się trochę przyłożyć.
Ogólnie - stwierdzam, że "uczenie się" jest czymś wspaniałym, tylko trzeba się do tego przekonać.
"Gdzie jest granica - co wolno i co warto"

somerandomcharacters.wordpress.com

Awatar użytkownika
sjofh_ystad
Posty: 620
Rejestracja: poniedziałek, 2 kwietnia 2012, 23:44
Lokalizacja: Nowhere dense ideal / Heart of Darkness

Re: Piątka a szkoła

#43 Post autor: sjofh_ystad » środa, 26 września 2012, 02:24

Zazdroszczę Ci. Na początku miałem podobnie.
W szkole podstawowej to razem z braciszkiem byliśmy typowymi szkolnymi "nerdo-mózgami", zgarnęliśmy nagrody dla najlepszych absolwentów itepe, ale mam wrażenie, że to głównie przez sukcesy matematyczne. Z innych przedmiotów uczyliśmy się porządnie, ale mistrzami nie byliśmy. Mi się jeszcze fajnie pisało wypracowania na polskim. Zwykle pisałem dość szybko, mimo to zgarniając piątki(wtedy b. dużo czytałem, więc miałem pewnie większy zasób słownictwa niż rówieśnicy). Kiedyś zachciało mi się przyłożyć, walnąłem takie poetyckie zakończenie- i skończyło się superlatywami i koniecznością odczytania przed klasą; strasznie się wtedy wstydziłem, bo miałem wrażenie, że przegiąłem.

Szybciej niż Ciebie pozbawiono mnie złudzenia, że w matmie można coś osiągnąć pykając ciekawe zadanka tak dla sportu- po prostu poszedłem do gimnazjum przy najlepszym liceum w mieście, do którego szły wszystkie ścisłe mózgi z miasta. Coś tam jeszcze w gim powygrywałem, ale stałem się drugą ligą i to mnie zniechęciło. Poziom pracy wkładanej w naukę czegokolwiek zaczął się gwałtownie obniżać. (brat jakoś się w matmie utrzymał, ale większość też zaczął olewać). Jakimś cudem do końca gimnazjum miałem dobre oceny (zresztą na koniec gim wszystkim podwyższali).
stworek pisze:Oczywiście moja duma i pewność siebie zostały mocno nadszarpnięte (a trzeba wiedzieć, że i tak są na dość niskim poziomie), ale dało potężny efekt.
...tylko u mnie bez tego efektu...
Nasza klasa gimnazjalna mat-fiz-inf w praktycznie niezmienionym składzie stała się klasą licealną o tym samym profilu (specyfika gimnazjum przy liceum, "młode orły" stawały się klasą A, która w każdym roczniku "była odpowiedzialna" za super wyniki w konkursach i olimpiadach ścisłych, utrzymujące dobrą reputację szkoły), więc siłą rozpędu też się tam znalazłem. Coraz mniej zależało mi jednak na przedmiotach ścisłych, a umiejąc dobrze pisać i trochę interesując się historią, zacząłem skręcać w stronę humana. Ale czasy się zmieniły, do pisania wypracowań na polski przestała starczać wyobraźnia, wszędzie trzeba było wkładać dużo roboty- i kompletnie odpuściłem wszystko (zresztą "klimat klasowy" nie sprzyjał pracowitości, jak na klasę A byliśmy wyjątkowo leniwym rocznikiem; gdyby nie braciszek z matmy i jeszcze jeden gość z wiedzy ekonomicznej, nie byłoby żadnych finałów olimpiad licealnych). Średnia poleciała na łeb, na szyję.
stworek pisze:Zacząłem się rozwijać, czytać "mądre książki" ;) (polskiego uczy mnie kobieta, która wymaga jakichś 5-6 książek na miesiąc + oczywiście żadna fantastyka, sf i pochodne nie wchodzą w grę)
W liceum książki zaczęły mnie nudzić, jak wszystko zresztą. Polska fantastyka, którą zacząłem szerzej poznawać, uratowała mnie wtedy przed upadkiem kulturalnym :D Z lektur przeczytałem w całości (i ukochałem) "Wesele" i "Mistrza i Małgorzatę" (+ jeszcze parę, ale nie w całości i z mniejszym entuzjazmem).
stworek pisze:poznawać naprawdę wspaniały świat - tak się złożyło, że wszystkie przedmioty mam prowadzone na poziomie rozszerzonym, więc siłą rzeczy trzeba się trochę przyłożyć.
Ogólnie - stwierdzam, że "uczenie się" jest czymś wspaniałym, tylko trzeba się do tego przekonać.
Zazdroszczę. U mnie liceum to był praktycznie stracony czas, głównie grałem w scrabble na kurniku.

Edukacja szkolna w ostatecznym rozrachunku nie dała mi praktycznie nic- ale sam się o to prosiłem :) Można lepiej, nie wątpię, tylko trzeba jakoś znaleźć w sobie ciekawość i motywację i przede wszystkim wiedzieć już wtedy (albo przynajmniej planować), co chce się robić w życiu.

Brat kiedyś stwierdził, że szkoła do matury jest chyba tylko po to, by nauczyć dzieci systematycznej pracy i wstawania codziennie rano- po czym dodaliśmy razem, że u nas nawet to nie wypaliło :D :D

-- Posty sklejone automatycznie środa, 26 września 2012, 02:50 --

Studia- pisałem o tym wiele gdzie indziej, ale do pewnego momentu zachłyśnięcie się wolnością i gigantyczna zlewka. Średnia raczej z "niższej klasy średniej" :) Potem skatowałem się drugim kierunkiem i też nie błyszczałem. W ogóle- uczenie się prawa jest naprawdę męczące dla mnie. Jak już coś wiem i mam do rozwiązania konkretną sprawę- to jest interesujące. Ale konieczność kucia kodeksów mnie dobijała- nienawidzę kucia wielkich partii materiału.
Cotta pisze:mam talent do lania wody i formułowania odpowiedzi w na tyle pokrętny sposób, że wygląda, jakbym wszystko wiedziała, nawet jak wiedza jest szczątkowa. Zawsze uczyłam się niesystematycznie i na ostatnią chwilę, ale lądowałam na czterech łapach.
Podobnie.
Lubicie się uczyć ?
Sam nie wiem. Czasem jakiś materiał mnie zainteresował, wtedy bardzo przyjemnie się uczyło- ale moje szczere zainteresowanie to dość niezbadane i enigmatyczne uczucie, bywa, że znienacka się pojawia i znika.

stif1990
Posty: 32
Rejestracja: środa, 2 maja 2012, 00:19
Enneatyp: Obserwator
Lokalizacja: Południe Mazowsza

Re: Piątka a szkoła

#44 Post autor: stif1990 » środa, 26 września 2012, 22:09

Ach jak miło byłoby wrócić do gimnazjum, a bardziej do liceum.
W gimnazjum jedynie pod koniec 3 klasy jakiś orzeł ze mnie była tak to z wynikami bliżej środka...
Liceum to były czasy. W klasie biologiczno-matematycznej we dwóch z kolegą zdawaliśmy historię rozszerzoną i wos rozszerzony xD. Całkowicie mi się odwidziała matematyka i chemia, być może to był brak chęci do nauki lub brak wymagających nauczycieli.
Na studiach błyszczałem tylko przez pierwszy rok... Drugi o trzeci to porażka jeśli chodzi o wyniki, ale dawałem radę. Teraz czeka mnie drugi stopień w Lublinie a nie mam już chęci do nauki...
A co do czytania książek zawsze czytałem lektury. Innych książek rzadko, ale ostatnio powoli zaczynam nadrabiać.
Trzeba się zgubić, by znaleźć to do czego nie można trafić...

Veda
Posty: 28
Rejestracja: poniedziałek, 13 lutego 2012, 21:48

Re: Piątka a szkoła

#45 Post autor: Veda » czwartek, 27 września 2012, 01:52

Dla mnie szkoła podstawowa i gimnazjum, to był koszmar natury społecznej. Liceum nieco lepsze, bo bez tej grupy imbecyli dla której robiłam za kozła ofiarnego :roll:
Jeśli chodzi o naukę, to prawie od zawsze byłam raczej przeciętna, tylko czasami wybijając się ponad z moich ulubionych przedmiotów.

ODPOWIEDZ