To taki skrót myślowy byłMrsMiau pisze:Zawsze mi się wydawało, że sierotą się nazywa raczej kogoś, kto sobie sam nie radzi i właśnie jego trzeba obsługiwać, a nie kogoś, kto radzi sobie na tyle dobrze, że jeszcze może pomagać innym.Coś mi się wydaje, że jego poprzednie panny po prostu były jakimiś sierotami i on został tak nauczony, że jest obsługiwany przez kobietęU mnie tak nie będzie
W tym sensie sierota to ktoś, kto nie jest asertywny i nie potrafi postawić granic 
To chyba skrót od "sierociniec" (który się sierotą opiekujeMrsMiau pisze:Zawsze mi się wydawało, że sierotą się nazywa raczej kogoś, kto sobie sam nie radzi i właśnie jego trzeba obsługiwać, a nie kogoś, kto radzi sobie na tyle dobrze, że jeszcze może pomagać innym.Coś mi się wydaje, że jego poprzednie panny po prostu były jakimiś sierotami i on został tak nauczony, że jest obsługiwany przez kobietę
)Czytasz książkę i nagle uświadamiasz sobie, że nie wiesz, co zawiera kilka poprzednich, przed chwilą przeczytanych stron.Zwróć też uwagę że nie wszystkie piątki zdają sobie sprawę z tego że akurat myślą i że to wpływa na ich zachowanie - niektóre myśli są bardzo mgliste i mogą pozostać niezauważone przez świadomość. Czasem to "niezauważanie" wynika też z tego że przełącza nam się stan umysłu na coś jakby "sen" i po "wybudzeniu" niektóre osoby mogą nie wiedzieć że intensywnie myślały lub mogą nie wiedzieć o czym.
Nie wiem w sumie czego od was oczekuje. Czy chce sie wyzalic, czy spytac co sadza o tym obiektywnie inne osoby. Ma szanse cos takiego przetrwac i zamienic sie z jego strony w prawdziwe uczucie? Moze mieliście stycznosc z takimi "trudnymi przypadkami" 
Chetnie przeczytam wasze spostrzezenia i może pomożecie mi go bardziej rozgryźć. Facet ma 28 lat, a ja 22. 
Ale Piątki, które znam, są jednak bardziej zdecydowane, tzn. albo w ogóle się nie wiążą, albo jakoś szybciej im to przychodzi. (Moja przyjaciółka Piątka chyba się określała jakieś trzy miesiące, zanim doszła do wniosku, ze tak chce więcej, niż randek... i to chyba najdłuższa historia "schodzenia się", jaką znam w moim bliskim otoczeniu.)Czasem zdarzy się spotkać nam częściej, jeśli jest okazja ku temuSnufkin pisze:Mnie się zdawało, że u Piątek występuje odwrotny mechanizm "czuję ale nie wiem czy mi zależy".
Ewentualnie "czuję że mi zależy ale to nie ma sensu".
Z tym spotykaniem raz na tydzień max to jakaś przesada, może po prostu traktuje Cię jak weekendowy przerywnik
Muszę też zwrócić uwagę, że mieszkamy w innych miastach i dojazd zajmuje ponad godzinę w jedną stronę...Ponadto oboje pracujemy, ja studiuję, on dodatkowo trenuje sztuki walki, co zabiera mu sporo czasu i energii. Więc spotykanie się w tygodniu byłoby też uciążliwe zarówno dla niego, jak i dla mnie. A każdy weekend, od sobotniego popołudnia do niedzielnego popołudnia spędzamy zawsze razem. Nie wiem jak mam traktować tę relację, bo "friends with benefits" to na pewno nie jest 
Widzę jego zaangażowanie, które potrafi okazywać. Ale boli mnie właśnie to, że nie potrafi mówić o tym, co czuje względem mnie. A wracając do tej kwestii boję się zwyczajnie, że go spłoszę i jeszcze bardziej zamknie się w sobie...
Mam zamiar w przyszłym roku przeprowadzić się do tamtego miasta ze swojego domu rodzinnego, ze względu na to, że mam tam uczelnię i zwyczajnie męczą mnie tak częste dojazdy tam. No i chcę się usamodzielnić przede wszystkimOsteoporoza pisze:A masz jakąś perspektywę na to, że będziecie mieszkać razem, a przynajmniej dużo bliżej siebie? Jeśli tak to kiedy?
A co do mieszkania razem...nie myślę o tym na razie, nie chcę się nakręcać. Staram się bardziej patrzeć na to, co jest "tu i teraz", chociaż może przeczą o tym moje wcześniejsze słowa, bo jednak chcę wiedzieć na czym stoję, jeśli chodzi o nasz związek. Nie będę myślała o tym, czy chcę mieszkać z ta osobą, jeśli nie wiem nawet do końca, jakie uczucia ona żywi do mnie 
Poczekam jeszcze trochę z tym kolejnym "przyciśnięciem" i będę obserwować po prostu jak to się będzie toczyć. Jeśli chodzi o te komunikaty niewerbalne, to jak najbardziej mogę odczuć to, ze mu zależy. Fakt, nie okazuje ich nazbyt często, ale jakieś objęcia, przytulenia, pocałunki to jak najbardziej normalność u niego i inicjuje je pewnie częściej niż jaIrranea pisze:Jeśli chcesz deklaracji, a ich nie ma, to trzeba nacisnąć. Oczywiście istnieje ryzyko, że się wycofa, ale szkoda marnować więcej czasu na kogoś, kto nie jest zdecydowany. Zwłaszcza, że to już 9 miesięcy, to sporo czasu na to, aby coś poczuć, czy się przywiązać. Może być też szczęśliwe zakończenie, wszystko zależy od tego Piątka.
Chciałabym też zwrócić na coś uwagę, otóż zauważyłam, ze Piątki najczęściej uczucia wyrażają nie poprzez słowa, a poprzez inne rzeczy, jak dotyk chociaż. Trzeba się nauczyć zwracać na to uwagę i rozszyfrowywać, a najlepiej o tym własnie pogadać z drugą osobą, w jakim "języku" wyraża uczucia. Piątki mają problemy z rozszyfrowaniem swoich uczuć i emocji, niby gdzieś dzwoni, ale nie wiadomo gdzie, dlatego też słowa i rozmowy o uczuciach nie przychodzą łatwo.
Zauważyłam jeszcze jedną rzecz - Nigdy nie nazwał naszej relacji związkiem, a mnie swoją dziewczyną, mimo tego, że jego znajomi z pracy powtórzyli mi, ze bardzo często wspomina, że był gdzieś ze swoją dziewczyną (tak, chodzi o mnie, żeby nie było ). Dziwi mnie to, dlaczego wszyscy jego znajomi postrzegają nas parą, on sam w ich towarzystwie nazywa mnie swoją dziewczyną, ale nie mówi mi tego wprost i nie nazywa mnie tak, kiedy jestem z nimi. Przez te 9 miesięcy ani razu tego nie słyszałam z jego ust. Ponadto jakieś plany w stosunku do mnie ma. Kilka miesięcy temu wspominał o wspólnym Sylwestrze, ostatnio o wspólnych wakacjach w przyszłym roku. Często używa zwrotu "Musimy pojechać tu i tu". Zastanawiam się, dlaczego jest w tym jego zachowaniu tyle sprzeczności...Mówił mi też wielokrotnie, że woli być sam niż spotykać się z kimkolwiek, a przede mną ponad rok nie spotykał się z żadną kobietą. Nie musi to być od razu rozmowa w której postawisz wszystko na ostrzu noża ale nawet delikatna i lekko zahaczająca o uczucia rozmowa może Ci coś powiedzieć.
To jest bardzo ciekawe, czy inne kobiety - piątki, mogły by się wypowiedzieć?Cotta pisze:Zyfika, wg mnie to nie Enneatyp, tylko płeć. Faceci tak mają, że - poza okresem wczesnego zakochania - trzeba im mówić, bo sami z siebie nic nie zrobią. Nie tylko faceci-5, tylko 90% facetów w ogóle. Dopóki "zdobywają" to sami z siebie coś zrobią, ale po tej fazie przechodzą w tryb: "przecież jak coś chce, to może powiedzieć, a skoro nie mówi, to znaczy, że nie ma potrzeby tego robić". Z jednej strony jest w tym jakaś logika, z drugiej to dość przykre, kiedy wszystko trzeba "wydzierać" od tej drugiej osoby, bo sama z siebie nie ma potrzeby nic dawać. No ale tak jest, więc następnym razem, jak zobaczysz, że facet nalewa sobie sok i też będziesz chciała się napić, to po prostu powiedz: MI TEŻ NALEJ.
Skoro wiesz że mu zależy to po co się zastanawiasz czy mu zalezy? Co zmieni to że ci o tym powie w sposób który sobie wymyśliłaś? Ludzie którym łatwo płyną słowa też łatwo o tych słowach zapominająAibell pisze: Jeśli chodzi o te komunikaty niewerbalne, to jak najbardziej mogę odczuć to, ze mu zależy.
"moja dziewczyno podaj mi sól" "moja dziewczyno chcesz do kina?" nie wiem czy tak technicznie da się uzyć tego w zwrocie żeby nie brzmiało sztucznie i głupio- to moze być powód.Aibell pisze:Dziwi mnie to, dlaczego wszyscy jego znajomi postrzegają nas parą, on sam w ich towarzystwie nazywa mnie swoją dziewczyną, ale nie mówi mi tego wprost i nie nazywa mnie tak, kiedy jestem z nimi.
