Enneagram

Szóstki opisuje się jako osoby lojalne wobec rodziny i przyjaciół. Przeglądając forum można zauważyć, że wiele 6 ma za rodziców osoby o twardych charakterach (jak np. 8), które to osoby nie były wobec swoich dzieci, delikatnie mówiąc, przesadnie miłe. Byli niesprawiedliwi, krzywdzący itd. Czy wobec takich rodziców Szóstki, też jesteście lojalni? Gdzie są granice lojalności Lojalistów?

Myślę, że to określenie rodziny jest dosyć względne... I niekoniecznie odnosi się do ludzi, z którymi łączą nas więzy krwi. Szóstka może mieć "rodzinę przyjaciół". U mnie to tak wygląda właśnie. Nie mam żadnego rodzeństwa, ale są osoby, na które patrze jak na brata lub siostrę. Wiem, że mogę na nich polegać, a oni mogą polegać na mnie. Wartości rodzinne dla mnie osobiście są ważne, lubię czuć to ciepło i fakt, że jesteśmy ze sobą bez względu na wszystko.
Mój dom nie jest miejscem, w którym lubię być, ale gdyby ktoś chciał zrobić krzywdę komuś z mojej rodziny, to walczyłabym jak lwica. Nie jestem w stanie tego uzasadnić. Po prostu uważam, że to byłoby właściwe. Granice zaczynają się pokazywać, kiedy przypominasz sobie wszystkie krzywdy wyrządzone przez rodziców. Wiadomo, nie każdy jest z rodziny dysfunkcyjnej, ale w moim wypadku to tak jest i w momencie, kiedy wracam wspomnieniami do pewnych sytuacji, to jakos tak... Dystansuje się i automatycznie nie chcę bardziej się angażować w tę rodzinę.

Jestem lojalny wobec swojej rodziny, głównie wobec rodziców. To chyba jedyni ludzie, którzy są dla mnie bezinteresownie dobrzy i ja na tym korzystam, więc musiałbym być kompletnym dupkiem, gdybym nie był wobec nich lojalny.

Pamiętam jak kiedyś byłem z nimi na wakacjach w Ustce albo Kołobrzegu, albo jeszcze gdzieś indziej i zauważyłem, że podążała za nami jakaś podejrzanie wyglądająca cyganka. Pomyślałem, że chce okraść rodziców i specjalnie chodziłem wokół nich w taki sposób, by nie mogła się do nich zbliżyć.