Ucieczka od problemów

[Absynt]

A budyń?

Macie budyń?
Zawsze wiedziałam, że mam skrzydło w 6... 8)

Doktora Ötkera 8)
I mamy tez duzo czekolady z orzechami!!

[NoMatter]

E, to kiepski. Jak będziesz miał dobry to zawołaj

EDIT

A te orzechy to całe?
Nie pogardzę też ciasteczkami

[Emjotka]

Ciasteczka? Maślane może?
Wiecie co, zawsze czułam, że w głębi duszy jestem 6.

[Czekolada]

Naaaah, NM ma prawie taką samą wersję zdarzeń jaką bym ja ułożyła ... jestem 6!

I mamy tez duzo czekolady z orzechami!!

I wywołałeś wilka z lasu!

[NoMatter]

Czekolada, a jak dużo masz tych orzechów?

[Perwik]

2, kokosowe

weźcie lepiej powiedzcie jak to być 7.

co czujecie w środku ? co czujecie rano kiedy wstajecie ? myślicie o tym w ogóle ?

[chokureika]

ja myślę "kuźwa nie chcę mi się wstawać, a taki fajny miałam sen..."
ogólnie nie lubię się budzić bo przez chwile nie wiem co się dzieje a potem mi się marzy takie spanie na wieki i jestem zła, że muszę wstać.

[Emjotka]

ja myślę "kuźwa nie chcę mi się wstawać (...)"

Jak ja kocham swoje połączenie z 7...

[Hana]

Blah... No Matter - Ty mi coraz mniej przypominasz siodemke...
chokureika podobnie. Watpie zebys byla 7 postepujac w ten sposob... U 7 lek nie jest uswiadomiony. Na problemy swiadomie potrafia zlewac, uciekajac sie w inne zajecia, na ktorych cos rzekomo zyskuja, ale tylko w ten sposob oszukuja siebie i dopiero kiedy zaczynaja odczuwac, ze te przyziemne przyjemnosci nie sprawiaja im juz z jakiegos "niewiadomego powodu" przyjemnosci, to wracaja do powinnosci.

a jednak nie.

[Wespazjan]

U mnie dwie kwestie czyli: ucieczki oraz robienia czegoś, ponieważ to kocham jest mają bardzo cienką granicę. W chwilach problemów moje liczne hobby dają mi przede wszystkim odstresowanie i zapomnienie. W chwilach bezproblemowych te same rzeczy dają mi poprostu kupę szczęścia W sumie to jestem osobą, która "nie może się zatrzymać". Nawet jeśli jest wszystko ok, to gdybym siedział sam w domu i zamulał, to dostanę depresjo-wścieklizny. Nie potrafię żyć bez ciągłej aktywności. Tak już poprostu mam

[Raphaell_]

Dobre pytanie... jak problemy sa zbyt duze, to czesto sie zalamuje, szukam tym pomocy u najblizszych "patrzcie jaki juz jestem wyniszczony, nalezy mi sie pomoc i wsparcie!"
Ale jesli jestem pozostawiony sam sobie, to zazwyczaj staram sie zapomniec i zajmuje sie czyms, co da mi przyjemnosc albo przyblizy do bardziej wartosciowych celow - szukam jakiejs motywacji do trzymania sie w kupie, az zla passa przeminie.
Chyba, ze swiat sie wali, to wtedy uciekam w uzywki albo trace kontakty z ludzmi, u ktorych mam zobowiazania.
Ogolnie nienawidze zobowiazan... praca - wizja, ze musze dzien w dzien od np. 8 do 16stej wstawac zmeczony i marnowac zycie w jakiejs instytucji na niewolnictwo (nie oszukujmy sie praca, to nigdy nie jest hobby, jestesmy niewolnikami) - to jedno z moich najwiekszych zmartwien, dla tego chcialbym zalozyc wlasna firme - jedyne wyjscie jakie widze na stale...
Dotychczas pracowalem tylko do uzbierania konkretnej kwoty, ktora potrzebowalem i idac na "niewolnictwo" powtarzalem sobie, ze np. jeszcze miesiac i to sie skonczy (wedle moich powiedzmy obliczen). Nie wyobrazam sobie, ze nagle musze tak zyc, ze zaczne marnowac zycie na niewolnictwo az do emerytury - to mnie przeraza...
Wiem, ze niektorym praca wydaje sie czyms normalnym i bezreflexyjnym, ale polecam spojrzec na to z innej strony.
Ja nadawalbym sie na jakiegos zyciowego filozofa - wiele osob mi to mowi. Moglbym myslec nad zyciem, opisywac to gdzies w ksiazce, czy cokolwiek i dostawac z tego kase na swoje zachcianki - ale tak kazdy by chcial . Jedyne wyjscie z problemu, to wlasna firma... prestiz, wolnosc, brak rutyny i robisz co chcesz...

[Yarren]

Ogolnie nienawidze zobowiazan... praca - wizja, ze musze dzien w dzien od np. 8 do 16stej wstawac zmeczony i marnowac zycie w jakiejs instytucji na niewolnictwo (nie oszukujmy sie praca, to nigdy nie jest hobby, jestesmy niewolnikami) - to jedno z moich najwiekszych zmartwien, dla tego chcialbym zalozyc wlasna firme - jedyne wyjscie jakie widze na stale...
Dotychczas pracowalem tylko do uzbierania konkretnej kwoty, ktora potrzebowalem i idac na "niewolnictwo" powtarzalem sobie, ze np. jeszcze miesiac i to sie skonczy (wedle moich powiedzmy obliczen). Nie wyobrazam sobie, ze nagle musze tak zyc, ze zaczne marnowac zycie na niewolnictwo az do emerytury - to mnie przeraza...
Wiem, ze niektorym praca wydaje sie czyms normalnym i bezreflexyjnym, ale polecam spojrzec na to z innej strony.
Ja nadawalbym sie na jakiegos zyciowego filozofa - wiele osob mi to mowi. Moglbym myslec nad zyciem, opisywac to gdzies w ksiazce, czy cokolwiek i dostawac z tego kase na swoje zachcianki - ale tak kazdy by chcial . Jedyne wyjscie z problemu, to wlasna firma... prestiz, wolnosc, brak rutyny i robisz co chcesz...

No chyba ty.
Chcesz śpiewać w zespole. To tez dla Ciebie niewolnictwo? Czy to nie jest praca?
Pisanie książek to tez praca. I to ciężka, bo jest kontrakt z wydawcą i nawet jak nie masz weny to musisz napisać.
Chyba nie myślisz, że zarządzanie własną firmą to siedzenie i wydawanie rozkazów, popijając whisky?

A tak na boku: jesteś trollem, czy idiotą?

I BTW2: No nie mów tylko, że jesteś Siódemką, bo dziwnie bedzie wyglądało, jak rykne śmiechem do monitora...

[Raphaell_]

nie wiem czy jestem 7, tak na prawde, to wgl z kazdym enneatypem mam sporo wspolnego, ale nie wiem ktorym na serio jestem. Jak wypelniam test, to wynik zalezy chyba od dnia - mam wrazenie. Ogolnie jestem skomplikowany. Firma - ciezka praca, ale jak juz wychodzisz na swoje i wszystko dziala tak, jak nalezy, to moja wizja zaczelaby sie spelniac - zaufaj mi moj wujek ma firme, a jest debilem i zachowuje sie jak wiesniak i ogolnie gdyby nie fakt, ze lubi swoja prace, to moglby sie obijac caly czas. W dodatku zarabia bardzo, bardzo duzo - zwlaszcza jak na debila, za duzo. Pisanie ksiazek - ja nie chcialbym pisac ksiazek, mowilem bardziej o czyms takim wymarzonym, ze spisywalbym swe reflexie, na ktore ZAWSZE by byl popyt, ale to oczywiscie sie nie stanie . A co do kariery wokalnej - tez praca, ale to w moim wypadku strzal w 10 co do moich wizji swojej przyszlej pracy. Jako wokalista nie jestes niewolnikiem, jestes wolny i sie nie marnujesz - oddajesz sie w pelni - koncerty itd, to jest wspaniale. Masz kase, niezaleznosc, pozycje i w sumie w pracy sie bawisz, high life - jezdzisz fajna fura i wgl zero zmarnowania, a w zwyklej pracy i jako przecietny, zwykly czlowiek bede sie marnowal - wiem to. Jestem zbyt jakby interesujacy (mozesz zaprzeczyc, ale ty mnie nie znasz), zeby marnowac sie w zwyklej pracy, w gronie zwyklych ludzi, robiac zwykle zakupy w biedronce - jesli rozumiesz metafore Ale wybic sie jest bardzo trudno - kiedys myslalem o mam talent, ale szanse spalenia sie sa zbyt wysokie :p

[robacz-kun]

A takie uciekanie to nie objaw niezdrowych Siódemek?

[Ans1]

Dobre pytanie. Generalnie, uciekam od nich na różne sposoby: nie kończę tego, co sprawia mi trudność, szukam alternatywy, pasji, czegoś nowego. Tak oto mam kilka niezałatwionych spraw. Potrafię wszystko i wszystkich olewać. Kiedyś odreagowanie dużych stresów kończyło się u mnie na wyjściu na imprezę i ostrym melanżu. Myślałam, że to mi pomoże. Im gorzej się czułam, stwarzałam pozory, że jeszcze lepiej się bawię. Chciałam zagłuszyć to, z czym sobie nie radzę. Teraz wiem, że nie tędy droga. W razie problemów towarzyskich, typu: nie przyjdę (bo mi się nie chcę), nie zrobię (bo mam tysiąc bardziej fascynujących rzeczy, od tego, co muszę) bronię się brakiem reakcji; nie robię tego, co powinnam, nie dzwonię wcale powiedzieć, że się nie pojawię albo dzwonię w ostatnim momencie, żeby nie było, że ze mną zawsze tak samo.