Rozmowa - na co patrzycie w jej trakcie?

[Unda]

Ja się nie skupiam na jednej rzeczy, patrzę na wszystko, układ ciała, gesty, mimikę, ruchy podczas rozmowy. Lubię oglądać ludzi, szybciej się ich poznaje. Przeszkadza wam, kiedy rozmówca ma ciemne okulary? Mi bardzo, oczy dużo wyrażają i męczy mnie, kiedy tego nie widzę. Odgarniam też ludziom włosy z twarzy jak ją zasłaniają, inaczej nie mogę się skupić. xD

[patryczja]

Ja umiem patrzeć w oczy tylko moim bliskim znajomym.
Jak mam rozmawiać z kimś mniej znanym boję się patrzeć mu w oczy, unikam zbyt bliskiego kontaktu, ale to chyba normalne.

Zawsze gdy mam taką możliwość, to skupiam wzrok gdzie indziej i tylko słucham.
Wtedy niestety blędy drażnią mnie bardziej niż zwykle

[Worrydoll]

Jeśli kogoś znam w pewnym stopniu to staram się patrzeć w oczy, jednak jeśli kogoś nie znam unikam wzroku (czyli podobnie jak wyżej). Oczy mówią bardzo dużo i wysyłają dużo istotnych wiadomości. Każda pojawiająca się na chwilę zmarszczka, mrugnięcie czy chociażby zmiana wielkości źrenicy raczej nie mogą być kontrolowane (a to ostatnie to już na pewno nie). Nasza podświadomość ok. 40% więcej informacji rejestruje z mowy niewerbalnej niż werbalnej. Gesty i mimika są bardzo, bardzo ważne.

[Mad_Riczard]

całość... ton głosu, tempo mówienia, mowa ciała... ale ostatnio poznałem jedną czwórkę... mam wrażenie jakbym nigdy wcześniej żadnej nie spotkał... wystarczyły dwa wieczory i poczułem taką więź jakbym siedział obok siebie, a największe wrażenie zrobiły na mnie właśnie oczy, bo w tym przypadku mowa ciała była jak emocjonalny huragan a oczy... wystarczyło na nie spojrzeć i wiedziałem wszystko...

[morrigu]

Jeśli to ktoś obcy, kto zaczepia mnie na ulicy, zaczynam od zlustrowania całej osoby. Jaką ma postawę, sylwetkę i jeśli to mężczyzna to czy jest potencjalnie niebezpieczny. Zajmuje to dosłownie chwilę, potem patrzę w oczy i na usta danej osoby oraz gestykulację, którą rejestruję mimochodem. Jeśli jest głośno to skupiam się praktycznie tylko na ustach, żeby cokolwiek z rozmowy wychwycić. Kiedy rozmawiam z przyjaciółmi, rodziną etc. wówczas często w ogóle na nich nie patrzę, a skupiam się na tym co do mnie mówią, zazwyczaj wykonując wtenczas mnóstwo innych czynności.

[Ifrija]

Ja raczej zerkam w oczy, aniżeli się w nie wpatruję podczas rozmowy. Takie- dosłownie- śrubowanie oczami raczej by mnie spłoszyło. Nawet jeśli jest to moja rodzina, to jednak wolę odwracać wzrok i czasem tylko spojrzeć, żeby zaznaczyć, że cały czas uważnie słucham, co ma do powiedzenia. Kiedy ktoś wpatruje mi się w oczy, to mnie to po prostu onieśmiela, zwłaszcza kiedy to obca osoba. Zależy też od odległości w jakiej jestem od tej osoby.

[sandra]

Ja bardzo lubię patrzeć na osobę jak z nią rozmawiam. Nawet czuję się wtedy lepiej. Mam taki mały fetysz na oczy więc tak... patrzę na oczy... często. Ale też patrzę na gesty jakie dana osoba wykonuje, jakie robi miny, jakie ma tempo mowy... o na głos też często zwracam uwagę. Ogółem zwracam uwagę na wszystko. Wtedy łatwo "przeczytać" ludzi.

Aczkolwiek nie patrzę na rozmówcę jak coś co mówi mnie nie obchodzi i nie staram się tego ukryć.
Często odwracam wzrok jak czuję się niepewnie, żeby właśnie tak jakby udawać, że nie obchodzi mnie co ta osoba mówi i udawać, że traktuję to jako coś błahego. Wtedy po takim "zlekceważeniu" wypowiedzi naszego rozmówcy łatwo jest szybko zmienić temat w jakiś bardziej komfortowy.

[sensimilla]

na mimikę twarzy. jestem na nią strasznie wyczulona. ktoś krzywo brew podniesie, a ja się w tym doszukuję miliona emocji i "co on sobie pomyślał?". taki przejaw zaciekawienia

[mareck1]

Mowa ciała - gestykulacja podczas rozmowy. Dla mnie to podstawa chociaż staram się utrzymywać cały czas kontakt wzrokowy z moim rozmówcą.

[Faral]

Tonacja i dobór słów. Jak się trafi jakiś głupi zwrot to potem powtarzam go w myślach przez 10 min ciesząc się z niego. Na pewno nie patrzę w oczy. Nie na początku. To jest przecież pierwotny mechanizm wyzwania do czegoś .

[Ael]

Ja tez nie potrafię patrzeć ludziom w oczy, chyba, ze ktoś mnie wyzwie na pojedynek wzrokowy (i wtedy nawet nieźle mi idzie)
Ja zwracam uwage na ogól: głos, dobór słów, ton, mowę ciała...najmniej na twarz, co ciekawe, jakoś wolę obserwowac ludzi jako "całość".

[jakocianka]

Na nic. Nie potrzebuję utrzymywać kontaktu wzrokowego, nie muszę w ogóle patrzeć na rozmówcę, wystarczy mi, że go słyszę. Ale ludzie mnie opieprzają często za to, że w oczy nie patrzę.
A że cudzym oczom się po kryjomu przyglądam, to już inna sprawa.

[TowarzyszFrytas]

Jak są u rozmówcy to na cycki.

[Rauko]

Tak naprawdę to nie patrzymy rozmówcy w oczy a na usta.
Na oczy zerkamy co jakiś czas niejako kontrolnie po czym znów patrzymy na usta.

Przeciągające się patrzenie w oczy ma tylko dwa wytłumaczenia:
Chcę Cię zabić/chcę Cię pieprzyć

[mg07]

Zazwyczaj patrzę prosto w oczy, staram się nawiązać kontakt. Chyba, że wzrok tej osoby mnie krępuje lub jest to dobrze znana mi osoba, wtedy niekoniecznie