Opis Ósemki - R&H

Dyskusje na temat typu 8
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
Ace
Posty: 214
Rejestracja: piątek, 27 lutego 2015, 17:28
Enneatyp: Entuzjasta

Opis Ósemki - R&H

#1 Post autor: Ace » środa, 20 lipca 2016, 10:00

Ósemka: Przywódca

Profil ósemki

Zdrowe cechy: asertywna, pewna siebie, silna i gotowa do obrony swoich racji. Cechuje ją praktyczne podejście do spraw i chęć rozwiązywania problemów. Zdecydowana, autorytatywna i skłonna do przewodzenia innym; jest urodzonym przywódcą. Podejmuje inicjatywy, wykonuje zadania, wspiera i chroni innych, zachowuje się honorowo.
Najlepsze cechy: wykazuje wysoki poziom samokontroli i szczodrości, chętnie wybacza, bez kompleksów poddaje się woli osób uznanych przez nią za mające większy autorytet. Odważna, nie cofa się przed niebezpieczeństwem, jeśli może to pomóc w realizacji jej wizji. Jej wpływ na otoczenie utrzymuje się przez dłuższy czas. Ma zadatki na historycznego bohatera i wybitnego przywódcę.
Przeciętne cechy: koncentruje się na samowystarczalności, niezależności finansowej i posiadaniu odpowiedniej liczby dóbr materialnych. Jest także przedsiębiorczym i odpornym psychiczne pragmatykiem, skłonnym do podejmowania ryzyka, ciężkiej pracy i odrzucania własnych potrzeb emocjonalnych. Dominuje nad otoczeniem oraz innymi ludźmi, a także pragnie poparcia z ich strony. Jest typem "szefa", którego słowo jest święte. Odznacza się silną ekspresją, ekspansywnością, siłą oddziaływania i skłonnościami do przechwałek. Jest też dumna i egocentryczna oraz skłonna do narzucania innym swojej woli oraz pomysłów. Nie traktuje ludzi jako równych ani wymagających szacunku. Konfliktowa, chętnie prowokuje rywalizacje i zastrasza pozostałych. Wszystko odbiera jako wyzwanie i nigdy nie wycofuje ze starć. Często ucieka się do gróźb i kontrataków, aby wymóc na innych posłuszeństwo, wyprowadzić ich z równowagi oraz wywołać w nich stan niepewności.
Niezdrowe cechy: przeciwstawia się wszystkim próbom kontroli, stając się kompletnie bezlitosna i wierząc wyłącznie w rządy siły. Ludzie tacy są kryminalistami, wyrzutkami i oszustami. To osoby pozbawione skrupułów, niemoralne i potencjalnie agresywne. Pojawiają się u nich urojenia związane z własnym poczuciem siły, odporności i zdolności do zwycięstw. To popycha je do megalomanii, poczucia niezwyciężoności i bezmyślnego zdobywania władzy. W sytuacjach zagrożenia prędzej brutalnie zniszczą wszystko, co nie jest zgodne z ich poglądami, niż przyznają się do porażki. Powoduje nimi chęć zemsty i barbarzyńska żądza mordu. Pojawiają się zdolności socjopatyczne.
Główne motywacje: chęć niezależności, odpierania słabości, wpływu na otoczenie, zachowania kontroli, osiągnięcia zwycięstwa nad innymi oraz bycia niezwyciężonym.
Przykłady: Martin Luther King Jr., Franklin Delano Roosvelt, Lyndon Johnson, Michaił Gorbaczow, Gieorgij Gurdżijew, Pablo Picasso, Richard Wagner, Indira Gandhi, Kathleen Turner, Marlon Brando, John Wayne, Charlton Heston, Sean Connery, Ernest Hemingway, Norman Mailer, Mike Wallace, Barbara Walters, Annn Richards, Lee Iaocca, Donald Trump, Frank Sinatra, Bette Davies, Roseanne, Leona Helmsley, Ross Perot, Fidel Castro, Saddam Hussein, Napoleon, Jim Jones i postać dona Vita Carleone.
Opis ósemki
W codziennych rozmowach często nawiązujemy do powodów, dla których różni ludzie starają się zdobyć siłę i władzę. Jeżeli władza ta służy interesom jednej osoby lub wąskiej grupy, mówimy, że służy ona celom osobistym; jeżeli zaś jest zgodna z interesami lub poglądami szerszych grup ludzi, osoby je sprawujące określamy mianem inspirujących przywódców czy też mężów stanu...
Znacznie mniej mówi się jednak o tym, w jakim stopniu jest ona poszukiwana dla niej samej. We wszystkich społecznościach, od najbardziej prymitywnych do najlepiej rozwiniętych, posiadanie władzy to rzecz przyjemna. Rozbudowane rytuały, takie jak okazywanie szacunku, nagradzane aplauzem przemowy, porządek na obiadach i bankietach, miejsce w konwojach, dostęp do firmowego odrzutowca, wojskowy salut - wszystko to stanowi oznakę celebrowania władzy. Rytuały takie są bardzo przyjemne dla władców, podobnie jak prośby ludzi starających się wpłynąć na ich decyzje, Nie mniej przyjemna jest możliwość wydawania podwładnym rozkazów, przekazywanie decyzji sądu, podsumowania zebrań słowami: "Musimy więc zrobić tak...". Poczucie własnej wartości wyniki zarówno z kontekstu władzy, jak i możliwości jej sprawowania. Jest to też strefa ludzkiego zachowania, której najbardziej zagraża pycha. Jak bowiem pisał William Hazzlitt: "Umiłowanie władzy jest umiłowaniem samego siebie". Oznacza to, że władzę zdobywa się nie tylko dla zwiększenia zysków i rozszerzenia strefy wpływów, ale także dla przyjemności płynącej z samego faktu jej posiadania(John Kenneth Galbraith, The Anatomy of Power, s. 9-10)
Trudno jest opisać władzę, nie uciekając się do wieloznacznych terminów i nie biorąc pod uwagę kwestii przywództwa, autorytetu, woli, odwagi, samowystarczalności oraz destrukcyjności. Co bowiem oddziela siłę woli potrzebną od forsowania własnej opinii od faktycznej zdolności sprawowania władzy? Czy władza sama w sobie może mieć dobrą lub złą naturę, czy oceniać można wyłącznie konkretne sposoby jej zastosowania? Czy właściwie jest szanowanie użycia władzy przez ludzi, z którymi się zgadzamy, przy jednoczesnym potępianiu jej użycia przez naszych ideowych przeciwników? Nie mam tu czasu ani miejsca na rozważanie tych i wielu innych aspektów sprawowania władzy, ale postaramy się opisać ją przynajmniej pobieżnie. Niniejszy rozdział poświęcony jest bowiem typowi, który najbardziej ze wszystkich utożsamia koncepcję siły i władzy.
W ósmym typie osobowości dostrzegamy odwagę, wolę, samowystarczalność, przywództwo, autorytet i asertywność, lecz także ciemną stronę władzy, czyli zdolność do niszczenia.
W triadzie instynktu
Ósemka to jeden z typów składających się na triadę instynktu. Wszystkie należące do niej typy starają się ochronić przed wpływem środowiska, które Ósemki starają się zdominować, Dziewiątki - zignorować, Jedynki zaś - udoskonalić. Ósemki mają skłonności do wzmacniania własnej siły, aby żadna osoba lub sytuacja nie mogła ich do niczego zmusić.
Ósemki są najbardziej agresywnym ze wszystkich typów Enneagramu. Często kierują się swoimi popędami, które dają im ogromną energię, wiarę we własne siły i chęć istotnego wpływania na świat. Dlatego też zwykle biorą sprawy we własne ręce i pragną kierować całym swoim otoczeniem. Wszelkie próby zignorowania takich osób wiążą się ze sporym ryzykiem. Powyższe cechy sprawiają, że Ósemki są też typem, który najłatwiej rozpoznać, a jednocześnie najtrudniej okiełznać. Zdrowe Ósemki korzystają ze swojej ogromnej wiary w siebie, by zmieniać otoczenie w sposób konstruktywny, lecz w przypadków Ósemek niezdrowych przeradza się ona w chęć bycia lepszym od innych, bez względu na koszty, nawet jeżeli ma to oznaczać niszczenie osób stających im na drodze do osiągnięcia celu.
Jednym z elementów typowych dla triady instynktu jest opór. Wszystkie typy należące do tej triady opierają się po część samym sobie, a po części środowisku. Otaczający je świat postrzegają jako pole bitwy, na którym trzeba podejmować wciąż nowe wyzwania i okazywać swoją wyższość, jeżeli chce się przeżyć. Takie podejście sprawia, że Ósemki jasno i dobitnie dają do zrozumienia, czego oczekują od otoczenia. Ósemki przewyższają też wszystkie pozostałem typu pod względem determinacji i umiejętności koncentracji na jednej rzeczy. Nie potrafią jednak dostrzec tego, że zachowanie, które początkowo było wyłącznie asertywne, może łatwo przekształcić się w otwartą agresję. Co gorsza, utrata kontroli nad swoim zachowaniem może też zwrócić innych ludzi przeciwko nim, zmieniając życie Ósemek w pasmo niekończących się starć i konfliktów.
Ósemka odpowiada typowi ekstrawertyczno-intuicyjnemu w typologii Junga.
Typ ekstrawertyczno-intuicyjny [...] ma dobre wyczucie wszystkich rzeczy nowych lub dopiero powstających. Ponieważ zawsze szuka nowych możliwości, stałość szybko go dusi [...]. Ani rozsądek, ani uczucia nie są w stanie go zastraszyć lub powstrzymać przed nowościami, nawet jeżeli działanie takie jest sprzeczne z jego wcześniejszymi poglądami [...]. Nie przejmuje się też zbytnio dobrem innych ludzi, a do ich staniu psychicznego przywiązuje nie większą wartość niż do własnego. Nie ma też wiele szacunku do przekonań innych, przez co często uważany jest za amoralnego i pozbawionego skrupułów awanturnika. Odznacza się też dobrze rozwiniętą intuicją, choć dotyczy ona głównie poszukiwania nowych możliwości. Osoba taka często wybiera zawody, w których można w pełni wykorzystać takie skłonności, dlatego też wśród przedstawicieli tego typu można znaleźć wielu magnatów handlowych, przedsiębiorców, spekulantów, maklerów, polityków etc.
Nie trzeba dodawać, że takie typy osobowości są bardzo ważne z ekonomicznego i kulturalnego punktu widzenia. Jeżeli ich intencje są dobre, tj. niezbyt egocentryczne, osoby te potrafią wiele wnieść do procesu organizowania i rozwijania nowych przedsięwzięć, a także stanowią idealnych przywódców grup mniejszościowych, przed którymi rysuje się świetlana przyszłość. Kiedy bardziej skupiają się na ludziach niż na przedmiotach, są w stanie dokonać prawidłowej oceny własnych cech i umiejętności i kształtować innych. Ich zdolność do wzbudzania odwagi czy rozniecania entuzjazmu dla nowych idei jest niezrównana, nawet jeżeli później sami porzucają te idee. Im silniejsza jest intuicja, tym silniejsza więź pomiędzy ich ego a dostrzeganymi możliwościami. Wprowadzają oni swoje wizje w życie oraz przekazują je w sposób pełny wewnętrznego ognia i w pewnym sensie są ich ucieleśnieniem. Nie jest to jednak odgrywanie roli, lecz raczej pewien rodzaj przeznaczenia.
Człowiek intuicyjny [...] jest wyczulony na to, co dojrzewa w środku i niesie obietnicę przyszłości. Nie umie się odnaleźć w stosunkach stabilnych, istniejących już od dawna, dobrze ugruntowanych i powszechnie uznanych, za to ograniczonych pod względem wartości. Dlatego stale poszukuje nowych możliwości, stabilizacja grozi mu uduszeniem [...]. Ani rozum, ani uczucie nie mogą go powstrzymać przed pędem ku nowym możliwościom, nic nie może go od tego odstraszyć, nawet jeśli w danych warunkach sprzeciwia się przekonaniom, jakie sam dotychczas żywił. [...] Człowiek taki w niewielkim tylko stopniu ma na względzie pomyślność otoczenia. Dobre samopoczucie psychiczne obcującego otoczenia jest równie niewielkie, jak skromny jest wysuwany przez niego argument, który mógłby wytrzymać próbę. Równie niewielkim respektem darzy on przekonania i przyzwyczajenia życiowe środowiska, w którym przyszło mu żyć, nierzadko uchodzi więc za niemoralnego i bezwzględnego awanturnika. Ponieważ jego intuicja zajmuje się przedmiotami zewnętrznymi i tropi możliwości zewnętrzne, chętnie ima się on zawodów, które stwarzają mu okazję do odpowiednio wszechstronnego rozwijania jego umiejętności. Przedstawicielami tego typu jest wielu kupców, przedsiębiorców, spekulantów, agentów, polityków i tak dalej. [...]
Bez trudu rozumiemy że przedstawiciele tego typu są niesłychanie ważni zarówno w życiu gospodarczym, jak i w życiu kulturalnym. Jeśli człowiek taki jest właściwie ukształtowany, to znaczy jeśli nie jest on nastawiony zbyt ksobnie, to jako inicjator czy przynajmniej fundator może położyć niezwykłe zasługi dla rozwoju jakiejś sprawy. Człowiek ten jest z samej swej natury adwokatem wszelkich mniejszości rokujących nadzieję na przyszłość. Jeśli zaś - o ile jest on nastawiony raczej na ludzi niż na sprawy - wyczuwa w bliźnich pewne zdolności i umiejętności, to może tez on "kreować" osobistości. Nikt poza nim nie umie tak dobrze dodawać ducha bliźnim, nikt jak on nie umie innych napawać entuzjazmem dla jakiejś nowości, nawet jeśli pojutrze straci do niej całe zainteresowanie. Im silniejsza jest jego intuicja, tym silniej też jego podmiot stapia się z postrzeganą rzeczywistością. Człowiek ten umie tchnąć w nią ducha, przedstawia ją sugestywnie i przekonująco ciepło, stanowi jej, by tak rzecz, ucieleśnienie. Nie jest to jednak aktorstwo - to los (C.G. Jung, Typy psychologiczne, s.410-412)
Ósemki są pewne tego, że potrafią niestrudzenie brnąć do celu, a także, jak zaobserwował Jung, pomagać innym ludziom(o ile nie są zbyt egocentryczne). Osoby takie są twórcami. W zależności od sił i środków, jaki dysponują, mogą budować nowe osiedla, tworzyć nowe państw czy też stawać na czele narodów. Z jednej strony znajdują w ten sposób ujście dla swojej chęci działania i dowodzenia, z drugiej zaś pomagają w ten sposób innym ludziom. Ósemki są naturalnymi przywódcami. Czasami mogą znaleźć się w poczcie najwybitniejszych przedstawicieli swojej epoki, jeżeli tylko ich cele skupiają się na czymś innym niż osiągnięciu osobistej władzy i bogactwa. Ich niezrównana wiara w siebie inspiruje innych, wzmacniając i zwielokrotniając wspólną energię wkładaną w dane przedsięwzięcie.
Niestety, jak pisze Jung, Ósemki mają też skłonności do egocentryzmu i czasami bywają wytrącane z równowagi przez ich własne ego. Nawet przeciętne Ósemki zaczynają ścierać się z innymi w walce o bogactwa i wpływy, jak gdyby dobrobyt innych automatycznie oznaczał uszczuplenie ich własnych dóbr. Przeciętne ósemki uważają, że tylko jedna osoba może znajdować się u steru i rola ta powinna przypaść właśnie im. Sądzą też, że świat musi dostosować się do ich postanowień, a inni są zobowiązani do udzielenia im wszelkiej koniecznej pomocy.
Zważywszy na wszystkie te cechy, nie dziwi fakt, że niezdrowe Ósemki mogą stać się niezwykle niebezpieczne. W pogoni za osiągnięciem własnych celów potrafią być bezlitośnie agresywne, nawet jeżeli ma to oznaczać(a zwykle oznacza) poświęcenie praw i dobra innych. Nikt nie jest w stanie włożyć tyle konstruktywnej energii do wspólnego przedsięwzięcia co zdrowe Ósemki, ale jednocześnie nikt nie jest w stanie osiągnąć takiego stopnia destrukcyjności jak Ósemki patologiczne.
Problemy z agresją i wyparciem
Trzy typy osobowości z triady instynktu mają podobne problemy związane z agresją oraz represyjnym zaburzeniem rozwoju. Każda z nich wykazuje także agresywną impulsywność, która jest całkowicie wyparta(Dziewiątka), zsublimowana w idealistyczną pracę(Jedynka) lub wyrażona w pełni siłą(Ósemka). Ponadto trzy typy wypierają pewną część swojej jaźni, co wywołuje charakterystyczny wpływ na ich psychikę. Ósemki, Dziewiątki i Jedynki sądzą, że wszystko jest z nimi w porządku, problemy mają zaś swoje źródło w otaczającym je środowisku. Starają się więc je zdominować(Ósemki), zignorować(Dziewiątki) lub naprawić(Jedynki). Co więcej, wyparcie chroni takie osoby przed odczuwaniem lęku związanego z konsekwencjami ich działań, więc rzadko odczuwają one emocjonalne efekty braku pewności siebie. Skrótowo rzecz ujmując, takie nastawienie upraszcza im życie, choć jednocześnie może komplikować życie innym.
Na pierwszy rzut oka trudno jest dostrzec, co mogą wypierać Ósemki. Na pewno nie są to kłopoty dotyczące czy to siebie, czy swoich idei. Nie jest to również lęk przed kontaktem z innymi ludźmi. Ósemki potrafią być odważne i będą gotowe walczyć w obronie ludzi, których kochają, spraw w które wierzą, lub po prostu dla własnego zysku. Pragną gromadzić nowe doświadczenia i potrafią cieszyć doznawanymi przyjemnościami. Przed czym zatem bronią się Ósemki?
Ogólnie rzecz biorąc, za działaniami Ósemek kryje się lęk przed byciem zdominowanym, zranionym czy kontrolowanym przez innych. Jak już widzieliśmy, postrzegają one świat jako miejsce wiecznej walki i nie zamierzają się znaleźć po stronie pokonanych. W wyniku tego Ósemki wierzą, że muszą się pilnować i rozwijać, aby skutecznie przezwyciężać pojawiające się na ich drodze problemy, ale by to osiągnąć, zmuszone są stłumić własną słabość i delikatność.
Ósemki są na ogół bardzo wrażliwe jako dzieci, choć ich wysoki zasób energii i naturalnej żywiołowości jest zwykle ograniczany przez rodziców, którzy czasami mogą się obawiać tak dużej impulsywności swojego dziecka. Witalność zjednuje młodym Ósemkom przyjaciół, lecz jednocześnie może sprawiać, że niektóre osoby będą czuć się zagrożone i zaczną atakować Ósemki w mniej lub bardziej bezpośredni sposób. Z tych powodów Ósemki starają się uodpornić na nieprzyjemne strony życia kosztem swojej uprzejmości i delikatności. Większość takich osób pamięta jakiś kryzys z dzieciństwa, przez który nie są obecnie w stanie pozwolić sobie na otwartość i traktuje go jako jedną z największych życiowych tragedii.
Niezależnie jednak od przeżytych kłopotów, Ósemki decydują się wzmocność swoją odporność, poświęcając swoją wrażliwość, miękkość, potrzebę uczucia i zdolność do proszenia o pomoc. Przed wszystkim zaś muszą wyprzeć własny lęk, ponieważ jest on potencjalnie największym zagrożeniem dla ich niezależności i siły. Oczywiści Ósemki boją się tak jak wszyscy, ale z biegiem czasu uczą się maskować widoczne przejawy tego uczucia. Kiedy strach mimo wszystko się pojawi, Ósemki natychmiast podejmują działanie mające na celu wyeliminowanie go. Jeżeli boją się wysokości, zaczynają wspinać się lub skakać ze spadochronem. Jeśli boją się zwierząt, zaczynają polować lub wędrować po lasach. Chociaż wspomniane wcześniej Szóstki również postępują czasami w ten sposób, w przypadku Ósemek nastawienie takie leży u podstaw ich charakteru. Jak na ironię, Ósemki najbardziej obawiające się dominacji i kontroli są zdominowane i kontrolowane przez własny lęk.
Wyparcie takie dotyka również związków z innymi ludźmi. Zdrowe Ósemki przejawiają radosne, jowialne usposobienie, odzwierciedlające ich naturalny stan uczuć, ale w miarę ulegania swoim lękom zaczynają wierzyć, że nie mogą pozwolić na to, by inni się do nich zbliżyli. Coraz trudniej im zaufać komuś, przez co zaczynają myśleć, że w ogóle nie potrzebują ludzi. Przestają też wykazywać dawną serdeczność, wmówiwszy sobie, że wszyscy wokół czegoś od nich chcą. Jest to szczególnie smutne, gdyż o ile Ósemki są w stanie uwierzyć, że inni ich potrzebują, to mają problemy z uwierzeniem w miłość innych i obawiają się przyznać, jak bardzo kochają i potrzebują.
Orientacja rodzicielska
Jako małe dzieci Ósemki miały ambiwalentny stosunek do opiekuna, czyli osoby, która we wczesnym etapie ich życia dbała o nie, okazywała im uczucia i dawała poczucie osobistej wartości. Tak czy inaczej Ósemki nie wiążą się zbyt mocno ani nie identyfikują z taką osobą(jak Trójki), nie dokonują tez psychicznego oddzielenia od niej(jak Siódemki). W wyniku tego uczą się utrzymywać pewną więź z opiekunem i funkcjonować w środowisku rodzinnym, przyjmując rolę komplementarną wobec opiekuna. Sam opiekun reprezentuje(a więc "posiada") cechy typowo związane z macierzyństwem: ciepło, troskę, opiekę, akceptację, delikatność i wrażliwość. Dlatego też Ósemka identyfikuje się z komplementarną w stosunku do takiej roli funkcją ojcowską i uczy się, że najlepszym sposobem uzyskania poczucia wartości i opieki jest bycie "silnym", czyli małym opiekunem, do którego inni zwracają się o pomoc i poradę, zwłaszcza w chwilach kryzysu. Następnie Ósemki całkowicie utożsamiają się z tą rolą, czując, że jej porzucenia oznaczałoby utratę zarówno własnej tożsamości, jak i wszelkich nadziei na bycie kochanym czy otoczonym opieką.
Podobnie jak Dwójki i Piątki, dwa pozostałe "ambiwalentne" typy, Ósemki czują, że ich dobrobyt zależy od tego, czy uda im się się wypełnić ich życiową rolę. Dwójki twierdzą, iż ich zadaniem jest altruistyczna pomoc innym, Piątki uważają, że nie mają narzuconej funkcji i muszą ją znaleźć, natomiast według Ósemek ich rolę stanowi bycie zdecydowaną, silną osobą, która potrafi rozwiązywać wszelkie trudne problemy. Podobnie jak wszystkie pozostałe typy, zdrowe manifestacje takiej roli mogą prowadzić do istotnego pozytywnego wkładu w życie innych, a nawet do wywarcie zbawiennego wpływu na otoczenie na skalę światową. Jednak w miarę pojawiania się skłonności patologicznych, rola "twardziela", uniemożliwia Ósemkom okazywanie współczucia, sympatii oraz podobnych zachowań.
Jak widzieliśmy wcześniej, Ósemki zaczynają wypierać swoje lęki i słabości, aby mieć siłę do przeciwstawiania się wszelkim wyzwaniom, jakie napotkają na swojej drodze. W rodzinach mocno dysfunkcyjnych albo w innych nieprzyjaznych dla dziecka środowiskach wyzwania takie mogą być bardzo duże, co sprawa, że Ósemki wyrastają na osoby twarde i agresywne, z ograniczoną zdolnością do zbliżania się do innych i niechętnie przyznające, że coś było w stanie je zranić. Wygląda to tak, jakby Ósemki musiały stworzyć pancerz z agresywnych mechanizmów obronnych ego, aby nikt nie był w stanie dotrzeć do ukrytej pod nim miękkiej i delikatnej osoby.
Jeżeli Ósemki doświadczały w dzieciństwie wielu przykrości, wówczas ich wiara w innych ludzi oraz w cały otaczający je świat ulega załamaniu, a ich dalsze życie naznaczone jest piętnem ciągłego oczekiwania odrzucenia i zdrady. W odróżnieniu od Szóstek, które także maja kłopoty z zaufaniem i w podobnie agresywny sposób bronią się przed światem, Ósemki nie wierzą, że mogą na kimkolwiek czy czymkolwiek polegać. W systemie rodzinnym osoby takie przyjmowały rolę człowieka niezależnego, który stara się zapewnić sobie należny autorytet. Nie miały się zwykle do kogo zwrócić o pomoc lub poradę i wchodziły w konflikty z każdym zewnętrznym autorytetem, obojętnie czy były to rodzic, nauczyciel, starsze dzieci, czy policja. Ósemki w dzieciństwie nie chciały zatem dopuścić do tego, by ich przeznaczenie lub decyzje były uzależnione od innej osoby.
Gdyby we wczesnym dzieciństwie Ósemka miała w swoim otoczeniu pewną dozę ciepła, opieki oraz wzajemnego wsparcia, istniałaby szansa, że w dorosłości stanie się osobą bardzo opiekuńczą, zwłaszcza wobec wąskiego grona ludzi, których będzie w stanie dopuścić blisko siebie. Jeżeli zaś została pozbawiona takiej opieki, może to spowodować pojawienie się u niej podstawy "każdy jest kowalem swojego losu", co wiąże się z poczuciem, że życie jest ciągłą walką o przetrwanie i każdy, kto ma zamiar zwyciężyć w tej walce, powinien przede wszystkim zadbać o siebie. Taka dbałość o własną osobę wymaga zaś niepodzielnej uwagi, a zbytnia troska o innych jedynie zagraża własnym szansom powodzenia.
Powyższy przykład bardzo dobrze wyjaśnia, jak naturalne cechy dziecka (w tym przypadku: energia życiowa, wytrzymałość fizyczna i odporność psychiczna) łączą się z sytuacją rodzinną, pozwalającą wykrystalizować się konkretnemu wzorcowi zachowań i postaw określających przyszłą osobowość. W przedstawieniu poszczególnych poziomów zobaczymy również, jak pozytywne wzmocnienie tych naturalnych cech prowadzi do powstania silnej i konstruktywnej osobowości. Z drugiej strony przedstawimy również sytuację, w której wspomniana energia ulega wypaczeniu przez złe traktowanie, rodząc chęć zemsty, destruktywność i patologie charakteru.


7w6 EIE sx/so

"Piszmy na murach, stropach i rurach
Znakami, których nie da się zmyć
Napisy własne, prywatne hasła
Każdy jest inny - dajcie nam być!"


"Well done is better than well said" Benjamin Franklin

ODPOWIEDZ