Gdybyś mógł się urodzić na nowo...

[Graham]

6-godzinny dzień to coś w sam raz dla mnie. Uwielbiam ciemność, noc, nie znoszę światła i jasnych dni, kiedy nie ma chmur.

[Kassandra]

o nie, ja wybrałam cieplejszy kraj europy, Grecja, Włochy, Hiszpania, gdzie jest dużo słońca i nie ma tej koszmarnej zimy. na emeryturę na pewno się gdzieś przeprowadzę, na Kostarykę albo do Tajlandii.

[Delein]

Po norwesku umiem falszywie gadac ;p. Lepiej jest z rozumieniem, ale norweski to faktycznie sliczny jezyk - najfajniejszy z europejskich IMO . Norwegia jest dosc kuszaca, ale i denerwujaca ze wzgledu na swoja zewnetrzna i wewnetrzna izolacje.

Norweski dla mnie troche zajezdza niemieckim, ktorego nienawidze...ale finski jest taki melodyjny. Ucze sie tekstow piosenek w tym jezyku, ale wolalabym wiedziec o czym sa, niestety nie potrafie znalezc zadnej szkoly jezykowej, w ktorej by go uczyli.

Kusi mnie jeszcze Nowa Zelandia. Malo ludzi, wszystkie bogactwa naturalne...no i to Śródziemie jest przeciez

[Mr.Mey]

Koleżanka uczyła sie fińskiego chyba przez ESKK. Nie wiem czy wiele zdziałała, ale coś tam jej przysyłali. Sam w sobie podobny jest do węgierskiego, chociaż Węgier z Finem się raczej nie dogada. Już bardziej z Estończykiem (współczuję Rosjanom mieszkającym w Estonii, bo by dostać teraz obywatelstwo muszą znać estoński). Kiedy byłem na Węgrzech jedyne co mnie wkurzało to właśnie język. Chwilę można posłuchać, ale kiedy ma się go przez bite dwie godziny w pociągu (takie dwie baby wsiadły) to człowiek sam się do okna garnie.

W ankiecie rozważałem właśnie Norwegię (spokój, cisza, fiordy, $46,300 na twarz) a Hiszpanią (słońce, hiszpański, Hiszpanki). Wybrałem to pierwsze i chciałbym zmienić, ale nie mogę. Trudno. W każdym razie gdybym mógł wybierać to wybrałbym któryś z tych. Włochy natomiast zdecydowanie nie, bo język włoski mnie drażni. Za miesiąc będę z nim obcował dzień w dzień i już się z tego powodu cieszę. Poza tym jestem zadowolony ze swojego miejsca urodzenia i obecnego położenia i zmieniać tego póki co nie chcę. Zawsze mogłem urodzić się 1000km dalej na południe w rodzinie bośniackiej i dzieciństwo spędzić chowając się przed Serbami.

[sarnandynka]

Nie chcę już więcej przychodzić na świat. To musiało być straszne! I co z tego, że nic nie pamiętam? Nie, jeden raz w zupełności wystarczy.

[Emjotka]

Finlandia, Australia, Niemcy. Choć Polska też nie jest zła. Język mamy przepiękny.

[sarnandynka]

Tak, od strony fonologicznej nasz język jest istnym cudem, kocham te wszystkie ś, ć, ź, sz, cz, rz!!!! Natomiast odmiana jest strasznie upierdliwa i nie ukrywam, że mam z nią czasem problemy.

[Emjotka]

Mi się nasz język podoba w całości. W ogóle mam lekkiego fioła na punkcie mów słowiańskich, z ojczystą, rzecz jasna, na czele.

[Corvinus]

...

[Seiren]

Norwegia (ach te fiordy), Szkocja (zamki, whisky i fascynacja tym krajem, która mi od kilku lat towarzyszy), Nowa Zelandia (bo tam jest pięknie).
Chociaż na Polskę nie narzekam Jest wiele gorszych miejsc. A poza tym - mam wrażenie, że gdybym urodziła się innym kraju, byłabym kimś zupełnie innym. Bo jednak moja zasyfiała, szara Łódź miała na mnie spory wpływ.
A, i zdecydowanie odpadaja dla mnie Europa południowa - nie lubię ani temperatur tam panujących, ani mentalności tych ludzi. Pewnie to trochę wyolbrzymione uprzedzenie, ale nic na to nie poradze

[daleko]

Tak sobie myślę, że jest mi wszytko jedno czy to Polska, Norwegia czy Grecja. Wkurza mnie tylko ta wsiowa nacjonalizacja z pychą i bezczelnym obgadywaniem na czele. Oczywiście tyczy się to kwestii lokalnych, ale pewnie wszędzie tak jest. Trzeba więc przywyknąć do małych miast lub uciekać do dużych. Może trochę więcej anonimowości mi potrzeba.



"Nikt jeszcze nie wie czy stare słońce zarysuje nowy dzień"

[rhubarb]

Polskę kocham za przyrodę, ludzi, język, historię która przecież pokazała niejednokrotnie, że jesteśmy najbardziej tolerancyjnym krajem Europy (podobnie z resztą jak większość narodów słowiańskich).

A Po za tym wschód, Ukraina, a zwłaszcza jej zachodnia cześć, czyli od naszej granicy do Odessy. Rosja: siermiężny Saint-Petersburg, który od czasów caratu na prawdę niewiele stracił(Newa w październiku wygląda srogo!). No i wspaniała literatura rosyjska. Chciało by sie być rodakiem Nabokova! ;]

Natomiast nie cierpię obecnej Holandii - kraj który stracił jakąkolwiek tożsamość, gdzie wszelkie mniejszości zaczęły de facto definiować na nowo swoistą 'liberalną kulturę' i 'obyczaje' i gdzie rdzenni mieszkańcy czują się we własnym kraju jak tubylcy i mają o nim dużo gorsze zdanie niż ja. No i ten ich trend polityczny polegający na wprowadzaniu(zawsze jako pierwsi) w życie wszystkiego co sie da bez większej refleksji.

[one_black_rose]

Hmmm...Ja z wyborem nie miałabym problemu. Uwielbiam Polskę, ale nie do końca. Mowimy tu o Polskiej tolerancji tym czasem ja się spotkałam z zupelnie czyms innym., Nie mam oczywiście na myśli naszej historii, bo tu rzeczywiście - tolerancja to nasza mocna strona.
Tak na prawdę chciałabym miec cos z polki z japonki i niemki.
Miejsce urodzenia - Japonia. Tak, jak w ankiecie - kraj Harajuku xD Ale przede wszystkim kultura. I ten język! I artyści. Niesamowici muzycy. A no własnie słucham. xD

[Perwik]

dziwna ankieta, bo ja nie chciałbym się urodzić nigdzie indziej jak w Polsce a nie ma takiej odpowiedzi no więc w Polsce, ale może trochę wcześniej, tak z 5 lat

[Vix]

Dla mnie są tylko dwa warianty. Japonia lub polska. Jakby mi kazali mieszkać gdzieś indziej to mwiąc szczerze wolałabym się już w ogóle nie narodzić.
Japonia... od dawna było moim marzeniem pojechać tam zamieszkać. Ach, i te cudne harajuku. I tak jak Rose, ja tęz słucham muzyki. Ale moge najwyżej pomarzyć by takiego artystę poznać osobiście...