Czwórki a pewność siebie

[Alfinete]

A może wy również jednego dnia zaszywacie się w norze, z dala od ludzi, a drugiego jesteście duszą towarzystwa? '' a no właśnie.
Ogółem jestem bardzo towarzyską osobą , z poczuciem humoru. Ludzie lubią mnie(ogółem).
'Gdy 4w3 jest w stresie, często się zachowuje inaczej publicznie, a inaczej prywatnie. Może np. nie ujawniać publicznie, wśród znajomych, żadnych swoich uczuć, a następnie iść do domu i samemu bardzo przeżywać np. fakt życia w samotności.'
O tak. Własne porażki/doły/negatywne uczucia pozostawiam w domu i przeżywam wszystko jak sama jestem.

MAm bardzo niskie poczucie własnej wartości , czasem tak się siebie wstydzę , że w ogóle z domu nie wychodzę.

To samo, z tym zastrzeżeniem że czasem jak źle się czuję psychicznie to już nie jestem duszą towarzystwa ale stoję gdzieś z boku.

[Rilla]

A może wy również jednego dnia zaszywacie się w norze, z dala od ludzi, a drugiego jesteście duszą towarzystwa? '' a no właśnie.
Ogółem jestem bardzo towarzyską osobą , z poczuciem humoru. Ludzie lubią mnie(ogółem).

Zapraszam do tematu Od do ludzi, który właśnie dotyczy tego problemu.

[zielonapietruszka]

Pewność siebie to ta cecha, której najbardziej zazdroszczę innym. A nie jestem zazdrośnicą ;p
Tak jak niektórzy tu pisali, mam swoje okresy pewności i niepewności. Bardzo łatwo jest mnie zawstydzić. Ostatnio pracuję nad tym i chyba powoli się wyrabiam. kiedyś dużo osób mówiło mi, że jestem nieśmiała, teraz się to raczej nie zdarza. Czasami miewałam swoje chore odpały, że zgrywałam duszę towarzystwa, ale to nigdy, absolutnie przenigdy nie prowadziło do niczego dobrego. Chciałabym osiągnąć po prostu taki stabilny stan, że wiem kim jestem i dlatego jestem pewna siebie. Wiem kim jestem i dlatego nikt nie może zbić mnie z tropu. Tak właśnie bym chciała.

[paradoja]

jeszcze jakieś kilka (2, może 3) lat temu nie mogłabym tego powiedzieć, ale dziś z całą pewnością: tak, jestem pewna siebie. Jestem prawie w całości siebie świadoma, wiem w czym jestem dobra, co mi się nie udaje, znam swoje wady i zalety, megadobrze się z tym czuje i rzadko kiedy wstydzę się tego kim jestem. Czasem wstydzę się tego, co zrobię, ale nigdy tego, jakim jestem człowiekiem i co sobą reprezentuję

"jeśli mam być czegoś pewien, to jestem pewny siebie" (O.S.T.R. - Introgliceryna)

[OMG]

Tak samo mam Tylko jest irytujące to że wiem jakie mam wady i nic z nimi nie robię

[heaven]

Czasami tryskam pewnoscią siebie (ale gdzieś w środku i tak chyba czuję, ze udaję...) - nikomu nie przyszłoby do głowy co sie we mnie kryje. Ale kiedy jest gorzej... rani mnie najgłupszy nawet komentarz, wszystko biorę do siebie i nie potrafie sie bronić. Najczesciej wygląda to tak - z koleżanką wczesniej żartobliwie docinałyśmy sobie, komentowałyśmy swoje zachowania i bawiłysmy sie w mistrzynie ciętej riposty ^ ^ i nagle z dnia na dzień po jednym komentarzu potrafie sie rozpłakać - oczywiście w samotności, żeby nikt nie widział słabości i żeby uniknąć setki pytań "co sie stało". Nikt nic nie wie, dalej męcze się i czuje sie jak śmieć, aż sama sie z tym uporam. Znów jest dobrze i kólko zaczyna sie od nowa.
Ale i tak jest lepiej niż kiedyś. Wcześniej w tych kiepskich okresach negowałam w sobie absolutnie wszystko. Każdy najmniejszy element mojego charakteru, wyglądu, zachowania ulegał miażdżącej krytyce, nikt nie potrafił zgnoić mnie bardziej niż ja sama. Teraz wiem, że nie warto krytykować wszystkiego... chociaż to jest trudne. Ale póki co daję rade, mimo, że ostatnio znów jest gorzej